Shalom vanuit Sion

De ontvoerde Israëlische soldaat Gilad Shalit is thuis - maar voor de prijs van meer dan 1000 vrijgelaten terroristen. De Libische dictator Gaddafi is dood. De President van Syrië, Assad, doodt velen van zijn eigen volk. De VS zullen tegen het eind van dit jaar hun troepen uit Irak terug trekken en zodoende Iran een opening bieden om daarvan te profiteren. Iran komt ook steeds verder met de ontwikkeling van kernwapens terwijl de bedreigingen tegen Israëls bestaan steeds geloofwaardiger worden. In november kan de Veiligheidsraad van de VN de beslissing nemen om het land van God te verdelen om een Palestijnse staat op te richten. De bankencrisis in de EU veroorzaakt als een ontwakende vulkaan veel onrust. De economische situatie van de wereld wordt ontregeld en aardbevingen doen hun verwoestende werk. Het anti-Semitisme neemt toe net als de anti-Christelijke vervolging.

Waar wordt in deze tijd van onzekerheid de vrede gevonden? In de God van Israël en in de Messias Yeshua. God is ons een toevlucht en sterkte, ten zeerste bevonden een hulp in benauwdheden. Daarom zullen wij niet vrezen, al verplaatste zich de aarde, al wankelden de bergen in het hart van de zee. Laat bruisen, laat schuimen haar wateren, laat de bergen beven. (Psalm 46:2-4). Wij vertrouwen Zijn geopenbaard Woord voor wie Hij is en wat Hij doet en zal doen. En dat is het mikpunt van de Vijand.

De echte strijd van vandaag

God is geen man, dat Hij liegen zou; of een mensenkind, dat Hij berouw zou hebben. Zou Hij zeggen en niet doen, of spreken en niet volbrengen?

Num. 23:19

De strijd - die zeker door zal gaan tot de terugkeer van de Messias - gaat om de geldigheid van de Bijbel. Is het het geïnspireerde Woord van de Schepper van alles, of is het niet meer 'door God ingeblazen' dan Shakespeare?

De eerste aanval van de tegenstander was een succes. De slang nu was het listigste van alle dieren des velds die de Here God gemaakt had; en zij zeide tot de vrouw: God heeft zeker wel gezegd…? (Geneis3:1a). Zijn strategie is om aan te tonen dat de Bijbel onbetrouwbaar is, of een grap - of nog beter - slechts een wonderlijk boek. Tenslotte, zegt hij, zijn er ook andere manier om naar de werkelijkheid te kijken, zoals de Koran, New Age teksten, filosofie enz. Als dat gelooft wordt dan heeft hij de grond onder de voeten van zijn vijand, de Auteur van de Bijbel, weggehaald.

De strijd om de wettigheid van Israëls recht op bestaan is ook een strijd om het Woord van God. Voor een ongelovige wereld heeft de Bijbel weinig betekenis - maar voor de volgelingen van Yeshua? Hij moet bedroefd zijn dat velen in Zijn Lichaam de terugkeer van Zijn volk naar Zijn Land voor Zijn glorie verwerpen (Ez 36:16-36). God heeft meer dan 200 keer beloofd om het land van Israël aan het volk van Israël te geven. Ik, de Here, heb het gesproken en Ik zal het doen (Ez. 36:36b). Hoe is het mogelijk dat gelovigen hieraan twijfelen of het negeren?

Denken ze dat Hij het zo bedoeld heeft, maar later van mening veranderd is, of heeft Hij dat nooit zo bedoeld? In werkelijkheid zeggen ze: Ja, God heeft meer dan 40 keer met een eed gezworen om dit land aan het zaad van Abraham, Izaäk en Jacob - het Joodse volk - te geven, maar dat was vóór het Kruis. Deze valse theologie wist alle beloften van het Oude Testament (Tenach) uit - behalve, natuurlijk de teksten die ontdaan zijn van hun ware betekenis en zijn vergeestelijkt om toegepast te worden op de kerk.

Het geloof van de kerk is beschadigd als ze een eenduidig begrip van de Bijbel verliest. Als iemand de Schriften vóór Mattheus als het Woord van God verwerpt (dat is hetzelfde als de verwerping van Gods beloften aan Zijn volk) in welke God gelooft iemand dan? Door de banden te ontkennen die de Messias met Israël heeft en Gods beloften voor hen, blijft er niets anders over dan een andere Yeshua en een ander evangelie (2 Kor. 11:4)!

Als Yeshua de Redder van de wereld is, moet Hij ook de beloofde Gezalfde Koning van Israël zijn. Als Hij de beloften, die aan Israëls voorvaderen gedaan zijn (waaronder de beloften van het land - Rom. 15:8), niet heeft bevestigd, dan is Hij niet de Leeuw van Juda, de Wortel en het geslacht van David (Openb. 5:5; 22:16). Wie dienen sommige Christenen dan wel?

Deze degradatie van de Tenach opent een deur voor allerlei misleidingen. Als 75% van Gods zelf-openbaring ondermijnd wordt, of van mindere waarde wordt geacht dan het Nieuwe Testament, hoe kan iemand dan waarheid van dwaling onderscheiden? Wanneer de grondslagen zijn vernield, wat kan dan de rechtvaardige doen? (Psalm 11:3)

Men krijgt ook last van wat we 'theologische dyslexie' noemen. In plaats van de profetieën van de Tenach uit te leggen zoals God de Zoon die uitlegde, leest de 'dyslexie'-Kerk het tegenovergestelde. Yeshua legde altijd de nadruk op een letterlijke vervulling van het profetische woord. Toch zijn er tegenwoordig heel veel, die lijken op Zijn discipelen, die Hij moest berispen met de woorden: O onverstandigen en tragen van hart, dat gij niet gelooft alles wat de profeten gesproken hebben! (Lukas 24:25)

De context van dit vers is van toepassing op een letterlijke vervulling van de profetieën in de Tenach met betrekking tot Zijn eerste komst, in tegenstelling tot een of andere symbolische of 'geestelijke' uitleg. Door het 'vergeestelijken' van het profetische woord bij de bestudering van Zijn letterlijke tweede komst maakt men in dezelfde vergissing. Deze dyslexie wordt door Satan gestimuleerd om het herstel van Israël - fysiek en daarna geestelijk, te verhinderen om de Terugkeer van de Heer tegen te werken.

Waard om naar te kijken

www.GivePeaceAChance.info

"Give Peace A Chance" is een 15 minuten durende documentaire over een nieuwe visie voor vrede tussen Israëli's en Palestijnen, gebaseerd op de onthulling van eertijds geheime notulen van de San Removredesconferentie van 1920, waar onder internationale wetgeving de legale rechten van de Joden en van de Palestijnen worden uitgelegd.

Willen de Palestijnen vrede?

De Arabisch-Israëlische Moslim, Khaled Abu Toameh schreef maanden voordat President Abbas van de PA de Veiligheidsraad van de VN vroeg om een 'Palestijnse Staat' te erkennen, en waarschuwde daarbij voor de werkelijke mentaliteit van het volk, waarvan de wereld wil dat ze zij aan zij in vrede naast Israël te wonen.

De Palestijnen zijn in twee kampen verdeeld. Het radicale kamp wordt aangevoerd door Hamas en andere extremistische groepen, die de boodschap hebben: Wij willen al het land, vanaf de Middellandse Zee tot aan de Jordaan. We willen Israël vervangen door een Islamitische staat …

Het minder radicale kamp, aangevoerd door de PLO en een minderheid van seculiere Palestijnen, zegt ook dat het 100% wil, maar slechts tot de grenzen van vóór 1967 - waarmee de hele West Bank, de Gaza Strook en Oost Jeruzalem bedoeld wordt. Beide kampen beweren dat ze geen concessies aan Israël willen doen over territoriale aanspraken.

Waarom dan doorgaan met een 'vredesproces'? De radicalen willen niet met Israël onderhandelen omdat ze het bestaansrecht van Israël niet erkennen en menen dat Israël van de aarde moet worden weggeveegd. De zogenaamd gematigden zeggen, dat ze wel bereid zijn om naar de onderhandelingstafel terug te keren, maar alleen als Israël al bij voorbaat instemt met 100% van hun eisen. Maar het centrale probleem blijft dat, zelfs als Israël tegemoet komt aan al hun eisen, geen van beide kampen bereid zijn om zich toe te leggen aan een beëindiging van het conflict.

Omdat de 'gematigde' PA weet dat Israël al hun eisen niet wil en kan accepteren, hebben ze besloten … om met de internationale gemeenschap te onderhandelen over de vestiging van een Palestijnse staat … in de hoop dat de wereld een oplossing opdringt aan Israël. Daarom dus deze openingszet van Abbas bij de VN. ("Palestinians Cannot Accept Less than 100%," K. Abu Toameh, www.hudson-ny.org, 12 July 2011)

Een, in midden juli gehouden opiniepeiling in het Arabisch onder meer dan 1000 Palestijnen in Judea en Samaria gaf geen enkele reden om Israëli's moed in te spreken dat de vrede nabij was. Gevraagd naar de visie van President Obama van de VS over Palestina als het thuisland voor het Palestijnse volk en Israël als het thuisland voor het Joodse volk, werd dat door 61% verworpen, terwijl 66% zei dat het echte doel kan beginnen met een twee-staten oplossing die uiteindelijk omgezet wordt in een Palestijnse staat.

Andere resultaten waren even ontnuchterend: 72% ontkenden duizenden jaren Joodse geschiedenis in Jeruzalem. 62% steunde ontvoering van IDF soldaten. 53% keurde het leren van liederen over het haten van Joden in scholen van de PA goed. 73% stemde in met een citaat uit het handvest van Hamas om Joden te doden die zich achter stenen en bomen verborgen houden. ("6 in 10 Palestinians reject 2-state solution, survey finds."JP, 15 july 2011)

Waarom denken Palestijnen zo? Een reden wordt gevonden in een verslag van een kleuterschool, die gerund wordt door hun 'gematigde' PA. Tijden een voorstelling aan het eind van het schooljaar traden 5-jaar oude kinderen op in scènes over terreur en dood … Ouders werden tot tranen toe bewogen toen ze zagen hoe hun kinderen deden alsof ze als martelaars wilden sterven. Er werden liederen gezongen waarin het martelaarschap en het bloedvergieten werden aangemoedigd om het land van Palestina te bevrijden. ("PA Teaches 5-Year-Olds to Die for Allah," Arutz 7, 17 Aug. 2011)

De regering van Obama en Israël

De Amerikaanse Minister van Defensie R. Gates beschuldigde Premier Netanyahu dat hij ondankbaar zou zijn geweest omdat hij verzuimd had om de oproep van Obama te accepteren over een overeenkomst die gebaseerd was op de wapenstilstandslijnen van juni 1967. Prof. Shlomo Slonim van de Hebreeuwse Universiteit zei in een reactie hierop: Klaarblijkelijk wordt er verwacht dat een land, dat bevoordeeld wordt door Amerika's vrijgevigheid ermee instemt om grondgebied, rechten en geschiedenis in ruil daarvoor terug te geven.

Slonim merkte op dat geen enkele vorige president van de VS zoiets van Israël had gevraagd. Verklaringen van de VS benadrukten dat onderhandelingen en elke overeenkomst een zaak van de partijen was om in te stemmen. ("Obama, the 1967 lines and Jerusalem, " S. Slonim, JP Op-ed, 13 Sept 2011)

Waarheid versus leugen bij de VN

Alle anti-God activiteiten die dagelijks plaats vinden bij de VN, doen denken aan de Toren van Babel. Toch heeft God ook daar Zijn woordvoerders.

In een debat in juli vroeg de Israëlische ambassadeur bij de VN, Ron Prosor aan de waarnemer van de PA, Riyad Mansour: Voor wie wil je in september een resolutie voor een staat indienen? Voor Abbas of voor de terroristische organisatie Hamas, die een handvest hanteert voor de vernietiging van Israël en het vermoorden van Joden?

Prosor beschuldigde velen die met de mond de Palestijnse belangen steunen, of die hun mond hielden of slechts aarzelend en prevelend zeiden: als het over Israëls vitale belangen gaat - haar erkenning als een Joodse stat en haar rechten om te wonen binnen veilige grenzen. ("Ambassador Prosor: "Abbas' UN Ploy a False Idol," Arutz 7, 27 July 2011)

In oktober zei Prosor, tijdens een debat in de Veiligheidsraad van de VN over De situatie in het Midden Oosten: De Arabische wereld geeft Israël de schuld voor al haar ellende terwijl ze generaties lang armzalig gefaald heeft om de behoeften van haar eigen volk aan de orde te stellen …

Vanaf 1948 tot 1967 was de West Bank een deel van Jordanië; Gaza was een deel van Egypte. De Arabische wereld heeft toen geen vinger uitgestoken om een Palestijnse staat in het leven te roepen. Ze is uit geweest op de vernietiging van Israël als er maar één enkele nederzetting op de West Bank of in Gaza stond.

En vandaag, terwijl hun eigen wereld in vlammen staat, gaan de Arabische leiders door om Israël en het Westen de schuld te geven voor al hun problemen … ("Israel's UN Ambassador Separates Lies from Truth, Arutz 7, 25 Oct. 2011)

Tijdens de jaarlijkse bijeenkomst van de VN in september deed President Obama enkele opmerkelijke uitspraken over de situatie van Israël - zelfs als ze voor een politiek winstbejag werden gedaan: Vrede komt niet tot stand door uitspraken en resoluties … vrede berust op compromis tussen volken die nog lang, nadat onze toespraken voorbij zijn, naast elkaar moeten wonen …

Terwijl hij zijn steun voor een onafhankelijk 'Palestina' herhaalde, benadrukte hij de betrokkenheid van Amerika aan de veiligheid van Israël en voegde daaraan toe: Laten we eerlijk zijn: Israël is omringd door buren die bij herhaling oorlog tegen haar hebben gevoerd. Hij noemde ook de van haat vervulde anti-Joodse indoctrinatie van de Arabieren in het Midden Oosten. Publiekelijk zei hij dat het Land van Israël het historisch thuisland van het Joodse volk is.

Officials van de PA waren razend en zeiden dat Obama hen had 'verraden'.

Israel Today schreef: Terwijl de meeste Israëli's de toespraak van Obama waardeerden … was er toch enige scepsis over zijn motieven. Er wordt verwacht dat het onderwerp Israël een nog grotere rol gaat spelen bij de presidentverkiezingen van 2012 dan het deed in 2008. De media adviseurs van Obama, zich hiervan bewust, namen contact op met hulpvaardige Joodse leiders in de VS en drongen er bij hen op aan dat hun groeperingen naar de toespraak van Obama zouden kijken. ("Obama's approval soars in Israel after UN speech," Israel Today, 22 Sept. 2011)

Bibi Netanyahu bij de VN

Hoewel we het niet eens zijn met alles wat Israëls Premier zegt of doet, zien we hem toch als Gods keuze om Israël vandaag te leiden. Zijn moed om de waarheid te zeggen, in tegenstelling tot de meeste wereldleiders, is op zichzelf al een teken dat God hem heeft doen opstaan met het oog op deze tijd. (Ester 4:14)

Op 23 september noemde Bibi in de VN een aantal positieve Israëlische bijdragen aan de moderne samenleving en voegde daaraan toe, dat de Israëls hoop voor vrede nooit afneemt … Ik weet dat dit niet precies hetzelfde is als het beeld van Israël dat vaak in deze zaal wordt afgeschilderd. Bovendien was het hier, dat in 1975 het eeuwenoude vurige verlangen van mijn volk om ons nationale leven in ons oude bijbelse thuisland … schaamteloos werd gebrandmerkt als racisme. Het was hier in 1980 dat het historische vredesakkoord tussen Israël en Egypte … openlijk werd gehekeld! En het is hier, jaar na jaar, dat Israël ten onrechte ter veroordeling wordt uitgekozen, dikwijls meer dan alle naties van de wereld samen …

Hij noemde de VN het theater van het absurde. Ze plaatst Israël niet alleen in de rol van een schurk; dikwijls plaatst ze schurken in een leidende rol. Gaddafi van Libië was voorzitter van de VN Commissie over de Mensenrechten. Saddam van Irak leidde het VN Comité van Ontwapening. En vandaag heeft het door Hezbollah gecontroleerde Libanon het voorzitterschap van de Veiligheidsraad van de VN … een terreurorganisatie over een lichaam waaraan de garantie van de veiligheid in de wereld is toevertrouwd. Je zou het niet kunnen bedenken.

Ik kwam hier om de waarheid te spreken. De waarheid is … dat Israël vrede wil … en dat in het Midden Oosten te allen tijde, maar in het bijzonder in deze turbulente dagen, de vrede verankerd moet zijn in veiligheid … De waarheid is dat tot nu toe de Palestijnen geweigerd hebben om te onderhandelen. De waarheid is dat Israël vrede wil met een Palestijnse staat, maar de Palestijnen willen een staat zonder vrede.

Vandaag is het Midden Oosten een erg gevaarlijke plaats. De militante Islam heeft Libanon en Gaza al overgenomen. Ze is vastbesloten om de vredesverdragen tussen Israël en Egypte … en Jordanië te verscheuren. Ze heeft veel Arabische geesten vergiftigd tegen de Joden en Israël en tegen Amerika en het Westen. Ze stelt zich niet tegen het beleid van Israël, maar tegen het bestaan van Israël.

Sommigen zeggen dat, om een einde te maken aan de groei van de militante Islam, Israël meer concessies moet doen. Verlaat de gebieden en de vrede zal komen. De gematigden zullen toenemen in kracht; de radicalen zullen in bedwang worden gehouden. Maak je niet druk om vervelende details over hoe Israël zichzelf kan verdedigen; de internationale troepen doen het karwei wel. Toch zegt de waarheid: We hebben het geprobeerd en het heeft niet gewerkt. In 2000 deed Israël een kolossaal vredesaanbod dat tegemoet kwam aan zo goed als alle Palestijnse eisen. Arafat verwierp het, waarop een woeste terreuraanval ontbrandde, die het leven kostte aan 1000 Israëli's. Premier Olmert deed in 2008 een nog groter overweldiger aanbod. President Abbas reageerde daar zelfs niet op.

Israël trok zich in 2000 terug uit Libanon en in 2005 uit Gaza. Kalmeerde dat de Islamitische storm? Nee, die kwam juist dichterbij en werd sterker. Hezbollah en Hamas vuurden duizenden raketten af op onze steden vanuit de gebieden die wij ontruimd hadden. In beide gebieden werden de gematigden verslonden door de radicalen en de internationale troepen deden niets om de radicalen te stoppen met het aanvallen van Israël.

We verlieten Gaza in de hoop op vrede maar we kregen oorlog. We kregen Iran dat, door haar vazal Hamas, al snel de PA eruit schopte …

President Abbas heeft zojuist op dit podium gezegd dat de Palestijnen slechts bewapend zijn met hun hoop en hun dromen. Jawel, hopen, dromen en 10.000 projectielen en Grad raketten, geleverd door Iran, om de toevloed van dodelijke wapens die Gaza binnenstromen maar niet te noemen…

Duizenden raketten zijn ondertussen al neergekomen op onze steden. Wat moeten we doen om te voorkomen dat dit weer in de West Bank gebeurt? … De Israëli's zijn bereid om een Palestijnse Staat in de West Bank te hebben, maar we zijn niet bereid om daar een tweede Gaza te hebben. Daar hebben we echte veiligheidsafspraken nodig, waarover de Palestijnen eenvoudig niet met ons willen onderhandelen…

Bibi noemde zijn dikwijls herhaalde openbare visie voor vrede met een gedemilitariseerde Palestijnse staat die Israël erkent als de Joodse staat, zoals de VN 64 jaar geleden bepaalden. Denkt u niet dat het nu ongeveer tijd wordt dat de Palestijnen hetzelfde doen?

De Joodse staat van Israël zal altijd de rechten van al haar minderheden, waaronder de meer dan een miljoen Arabische burgers, beschermen. Nochtans hebben PA officials verklaard dat hun staat geen enkele Jood zal toestaan … Dat is etnische zuivering. Er zijn tegenwoordig wetten in Ramallah die de verkoop van land aan Joden met de dood bestraffen. Dat is racisme.

Hij zei dat Abbas zonet had gezegd dat de kern van het Israëlisch-Palestijnse conflict de nederzettingen zijn. Toch woedde dit conflict al bijna een halve eeuw, nog voor dat er een enkele nederzetting op de West Bank was. Bedoelde Abbas de 'nederzettingen' Tel Aviv, Haifa en Jaffa … toen hij zei dat Israël al 63 jaar Palestijns land bezette? Dat was in 1948 - geen 1967! De kern van het conflict is altijd - en zal helaas altijd blijven - de weigering van Palestijnen om een Joodse staat met welke grens dan ook, te erkennen …

Hoe kan Israël weten dat vrede op handen is? Als de Palestijnen Israëls veiligheidseisen serieus nemen en … ophouden om onze historische binding met ons oude thuisland te ontkennen …

Bibi sloot af met te zeggen President Abbas, ik steek … de hand van Israël in vrede naar u uit … We zijn allebei zonen van Abraham … We wonen in hetzelfde land. Ons beider lot is met elkaar verweven. Laten we de visie van Jesaja (9:1) realiseren. Het volk dat in donkerheid wandelt, ziet een groot licht. Laat dat licht het licht van de vrede zijn. (www.pmo.gov.il/PMOEng)

Palestijnse fabeltjes op de VN

Abbas hield een opgewonden en misleidende toespraak. Daarna vroeg hij officieel de VN om een Palestijnse staat te erkennen … volgens de grenzen van 4 juni 1967, met Oost-Jeruzalem als haar hoofdstad.

Hij noemde Israël een bezettende macht, die etnische zuivering had gepleegd … en zei dat Israël een agressieoorlog voert in Gaza…, maar toch noemde hij niet de projectielen, de raketten, de zelfmoordaanslagen en de bloedbaden tegen Israël bedreven waren door mensen, die hij eer bewijst door straten en scholen naar hen te noemen.

Hij zei dat de groei van de nederzettingen elke kans op vrede vernietigt en dat het onmogelijk voor ons is om eenzijdige acties van de kant van de Israëlische regering te accepteren, daarbij voorbijgaand aan zijn eigen eenzijdige actie op datzelfde moment. ("Abbas at UN: Israel a Colonial Power State Since it Inception," Arutz 7, 25 Sept. 2011)

Dr. Lerner (IMRA) merkte het grote contrast op tussen de woorden van Netanyahu en Abbas. Abbas: Ik kom vandaag voor u vanuit het Heilige Land, het land van Palestina, het land van goddelijke boodschappen, de hemelvaart van de Profeet Mohammed (vrede zij met hem) en de geboorteplaats van Jezus Christus (vrede zij met hem).

Lerner: … geen vermelding van een Joodse verbinding met het land (O.K. - hij noemt Jezus, maar de propagandisten van de PA spelen het ergens klaar om te vermijden dat hij een Jood was) … (Dr. A. Lerner, IMRA Commentary)

Jonathan Tobin van het Commentary Magazine, zei dat Bibi's beschuldiging "dat Palestina Judenrein zou worden en het feit dat hij de wetten van de PA belichtte waarbij het verboden is om land aan Joden te verkopen (een misdaad, waarop de doodstraf staat) een … nauwkeurige reflectie is van een Nazi-haat die de hele PA doordringt.

Tobin voegt hieraan toe: De Palestijnen willen niet onderhandelen. Ze willen dat de wereld aan Israël een dictaat oplegt dat de veiligheid van de rechten van de Joodse staat niet zal garanderen of ook maar een eind zal maken aan het conflict. ("No Moral Equivalents Between Abbas & Netanyahu," J.Tobin, Commentary Magazine, 23 Sept 2011)

Dank God voor de anti-<em>aliyah</em>

Het grootste struikelblok voor vrede is de 'anti-aliyah', beter bekend als het 'recht op de terugkeer' van de zgn. Palestijnse 'vluchtelingen'. Zij waren het gevolg van de aanval van de Arabische naties op de pasgeboren staat Israël in 1948. Hoewel de meesten van hen zijn gestorven is hun aantal van in het buitenland geboren nakomelingen in meer dan 60 jaar opgelopen tot ongeveer vijf miljoen. Men eist nu hun 'terugkeer'; niet naar een Palestijnse staat, maar naar het Israël dat naar de vestiging van 'Palestina' overblijft.

Jonathan Halevi schrijft dat sommige mensen zeggen dat de PA uiteindelijk haar eis voor het 'recht op terugkeer' zal loslaten … Anderen geloven dat het Palestijnse gevoelen zich niet verdraagt met het idee dat na een Israëlische terugtrekking tot de grenzen van 1967, ze volledige uitvoering van het 'recht op terugkeer' zullen blijven eisen met het doel om de demografische vernietiging van de Staat Israël te bereiken.

Deze onmogelijke eis zal geen enkele PA leider durven te veranderen. In 2008 keurde Abbas een onverzoenlijke trouw aan dit 'recht' goed door een wet door het Parlement te loodsen. Wetsbepalingen over het 'Recht op Terugkeer' blokkeren elke mogelijkheid van een compromis en politieke souplesse voor … onderhandelaars en verbieden zelfs het kleinste amendement van dit recht. ("Palestinian 'Right of Return' Law … No Room for Political Flexibility," J. Halevi, Jerusalem Center For Public Affairs Blog, 26 Oct. 2011)

Deze eis is een antwoord op gebed - een door God geleidde wegversperring om zelfs de meest-linkse Israëlische politici te doen afzien om in te stemmen met een 'Palestina'.

…. Het Midden Oosten

De 'Arabische Lente' wordt door naïeve Westerse leiders beschouwd als een positieve ontwikkeling om ware democratische vrijheid volgens het Westerse model te brengen aan de massa's van het Midden Oosten. Maar veel analisten en enkele hooggeplaatste Israëlische officials waarschuwden ervoor dat we een 'Islamitische Winter' tegemoet gaan.

Tunesië was het eerste land … dat haar land zittende dictator verdreef. Op 23 oktober werden haar eerste vrije verkiezingen gehouden. De opkomst van de stemgerechtigheden was indrukwekkend: 90%. De resultaten verrasten velen in het Westen, maar dat zou niet nodig zijn geweest. De Ennahda Partij gaat in het Parlement de dienst uitmaken.

Ennahda wordt door Westerse media als een 'gematigde' Islamitische groep bestempeld, maar dat is misleidend. Ze steunden de overname door Iran van de Amerikaanse Ambassade in Teheran in 1979 en riepen op om Amerikaanse doelen aan te vallen tijden de Golfoorlog. Hun ideologie komt overeen met de Egyptische Moslim Broederschap: om de Islamitische wet aan de hele wereld op te leggen.

De leider van Ennahda zei dat, als zijn groepering zou winnen, ze een 'gematigde' Sharia zouden opleggen op wat tot nu toe één van de meest vooruitstrevende landen van de Arabische wereld was.

Libië zal na het Gaddafi regime eveneens de Sharia beschouwen als de 'basis' voor haar burgerlijke wetten, zoals het verbod voor lokale banken om rente te heffen en het weer wettig verklaren van polygamie.

Voorspellingen zien de Moslim Broederschap als de grootvader van alle extreme Islamitische groepen in de regio, en als de absolute winnaar bij de spoedig gehouden Egyptische verkiezingen. De Islamitische geest is ook bezig om macht in Turkije en Libanon te consolideren … en onder de Palestijnen.

Generaal Eisenberg, de commandant van Israëls Thuisfront, waarschuwde maanden geleden al dat de Arabische Lente de waarschijnlijkheid van een complete oorlog toe doet nemen, inclusief massavernietigingswapens, omdat de radicale krachten veel naties zullen overnemen die aangejaagd worden door messiaanse ideologieën, die hen verplichten om Israël te vernietigen om aan te kondigen dat er een nieuwe Islamitische gouden eeuw op komst is. ("Islamic Winter: Tunisian and Libyan 'liberation' leads to Sharia," Israel Today, 24 Oct. 2011)

Iraanse update

Iraanse autoriteiten hebben duizenden Bijbels in beslag genomen en vernietigd, nadat een Shi'itische geestelijke een dringende waarschuwing de wereld uit had doen gaan over de verspreiding van het Christendom. Elam, een Britse bediening die bijbels verspreidt in de Perzisch sprekende wereld, merkte op dat ten tijde van de Islamitische revolutie in 1979 er minder dan 500 bekende Iraanse Christenen met een Moslim achtergrond waren. Vandaag is de meest behoudende schatting dat er minstens 100.000 zijn … ("Iran Launches Bible Burning Campaign," Intercessors for Israel Alert, 31 Aug. 2011)

Iran gaat door met haar opmars naar nucleaire bewapening en regionale hegemonie. Prof. M. Rosensaft zei, terwijl het Westen gericht was op de Israëlisch-Palestijnse 'vrede', dat recente opmerkingen van President Ahmadinejad grotendeels onopgemerkt bleven. In augustus fulmineerde hij: Iran gelooft, dat iedereen die voor het mensdom is, ook voor de uitroeiing van het Zionistische regime is. De volgende dag zei hij tegen Israël: Jullie hebben geen plaats in onze regio en onder onze volken en jullie kunnen niet met jullie schandelijke leven door te gaan op ook maar het kleinste deel van de Palestijnse gebieden.

Rosensaft: Ahmadinejad zou jaren geleden ter verantwoording zijn gehouden onder de Conventie over Voorkoming en Bestraffing van de Misdaad van Volkerenmoord, waar de VN Resolutie 96 (I) genocide definieert als een ontkenning van het bestaansrecht van hele menselijke groepen … Zijn aanzet om Israël te vernietigen voldoet precies aan die specifieke categorie.

Een andere overtreding is de directe en publieke aansporing om volkerenmoord te plegen. Door voortdurende verwerping van de Holocaust als een 'mythe' en een 'leugen' die uitgevonden is om de schepping van de staat Israël te rechtvaardigen, heeft Ahmadinejad de vernietiging van Israël en haar Joodse burgers jarenlang aanbevolen … ("Ahmadinejad is the real threat," M.Z. Rosensaft, JP Op-ed, 22 Sept. 2011)

Er is een toenemende hevige strijd voor het leiderschap in de regio gaande tussen Shi'itisch Iran en Soennitisch Turkije. De voornaamste geestelijke van Iran, Ayatollah Khamenei zei onlangs: Turkije moet haar beleid aangaande Syrië, het NAVO raketschild en het bevorderen van Moslim secularisme in de Arabische wereld radicaal herzien. Turkse politici gedragen zich in overeenstemming met de doelstellingen van Amerika. ("Iran tells Turkey: Change tack or face trouble," Israel Hayom, 9 Oct. 2011)

De profetische verwisseling van Turkije

Zien we in Turkije het toneel van Ezechiël 38 - 39, op zijn minst voor een deel, bewaarheid worden voordat de Messias terug komt? In een hoofdartikel in de Jerusalem Post werd gezegd dat, terwijl Israëli's geschrokken zijn van de escalerende aanvallen van de Turkse premier Erdogan, de betrekkingen al lang afgebrokkeld zijn sinds de Islamistische partij van Erdogan in 2002 de verkiezingsoverwinning behaalde. Die overwinning kenmerkte een strategische verschuiving in de agenda van Turkije en er was niet veel dat Israël kon uitrichten zonder aan de grillen van Erdogan te voldoen…

Erdogan is ambitieus en gedreven … hij doet geen moeite zijn aspiraties te verhullen dat hij zijn land terug wil laten keren naar de glorieuze dagen van het Ottomaanse sultanaat om weer de regionale en Islamitische sleutelmacht te worden. Om dat te doen moet hij zijn leiderschap tonen door uit te halen tegen de pest van de Arabische Moslim wereld, Israël. ("Turkey's shift," JP Editorial, 7 Sept. 2011)

Bemoediging van een vriend van Israël.

Ongeacht iemands opvattingen over Glenn Beck, is hij een vriend van Israël gebleken. Caroline Glick, die schreef over zijn recente "Sta naast Israël"- rally, zei dat veel wereldleiders en andere beroemdheden wel blijvende vriendschap met Israël belijden, maar als die gemeenplaatsen geklonken hebben gaan ze door om de politiek van Israël te bekritiseren en haar basisrechten te ontkennen. Zoals bijvoorbeeld President Obama al zijn uitspraken begint met zijn blijvende vriendschap uit te spreken … en vervolgens zegt hij ons om Joods grondgebied van de hand te doen, onverdedigbare grenzen te accepteren of om op te houden onszelf tegen agressie te verdedigen …

Toen hij in Jeruzalem was, vertelde Beck een groep Christen Zionisten en Israëli's om de 'gemakkelijke' leugens over Israël te negeren en de waarheid te omhelzen. In Israël kun je mensen vinden die tegen ongelofelijke opvattingen zijn, tegen alle stromingen van de wereldopinie over wat rechtvaardig en goed en waar is. Israël is geen volmaakt land. Geen enkel land is volmaakt. Maar ze probeert het wel te zijn en ze is moedig.

Glick zei dat het meest merkwaardige aan de boodschap van Beck zijn zeldzaamheid was. Beck zei niets dat feitelijk onnauwkeurig was … Maar ondanks zijn eerlijkheid en redelijke uitleg van Israëls strategische en diplomatieke situatie, is Beck een roepende in de woestijn. Bijna nergens komt men een buitenlander - of zelfs een Israëli - tegen, die zulke fundamentele waarheden in het openbaar wil zeggen …

Beck: De belangrijkste bestuurders van de aarde veroordelen Israël … Syrië slacht haar eigen burgers af, maar de voornaamste bestuurders zwijgen … Deze zogenaamde diplomaten veroordelen Israël … omdat ze ongemakkelijk is. Iedereen doet het zo. In sommige landen is het een misdaad om het niet zo te doen. Diplomaten zijn bang, daarom leggen ze zich erbij neer. Ze geven zich over aan de leugen. Het opofferen van de waarheid is slechts een kleine prijs. Wat voor verschil maakt het uit als we het kleine Israël aftuigen?

Glick zegt: Christen Zionisten - net als Joodse religieuze Zionisten - laten zich niet beroeren door intimidatie door de media, omdat ze geloof in God hebben en vertrouwen op de Schrift. Hun geloof geeft hen een middel om de werkelijkheid te beoordelen, die onafhankelijk is van het grotendeels post-religieuze intellectuele commissariaat dat de media en de culturele elite in de westerse wereld beheerst. Ze zijn er niet op uit of maken zich druk om door de NY Times of andere post-religieuze heiligheden voor hun daden bejubeld te worden. De boodschap van Beck aan Israëli's dat we ons daar ook geen zorgen over moeten maken. ("Glenn Beck's revealing visit," C. Glick, JP Op-ed, 25 Aug. 2011)

Heilig hen in Uw waarheid; Uw woord is de waarheid.

Joh. 17:17

Chuck & Karen Cohen