Shalom vrienden

In Watchmen no. 1-2013 lieten we zien waarom het door God aan Israël gegeven (Obadja 1:17) bezit de woede van de volken oproept. Het is duidelijk dat satan hen opruit - maar waarom? Het Joodse volk dient hun Messias-Koning nog niet en heeft dikwijls een on-Bijbels idee van God. Toch is Israël het doelwit omdat de duivel, beter dan veel christenen, weet dat het doel van God, door het herstel van Israël, de terugkeer van Yeshua is. Als Israël verwoest is, dan zou satan Gods woord tot een leugen maken (Jer. 31:35-37) en daardoor bewijzen dat God zowel onbetrouwbaar als onmachtig is om te doen wat Hij heeft gezegd. En dat zou de fundamenten vernietigen waarop Gods Naam (Zijn reputatie), Zijn Woord en Zijn koninkrijk gebaseerd zijn. Kan satan laten zien dat het Woord van God een leugen is door het herstel van Israël naar haar door God gegeven erfenis een halt toe te roepen?

Wat is er werkelijk aan de orde in het Midden Oosten? Gods Woord

Paulus herinnert Timotheüs eraan om op Gods beloften in de Tenach, waarop onze redding gebaseerd is, te blijven vertrouwen. Blijf gij echter bij wat u geleerd en toevertrouwd is, wel bewust van wie gij het hebt geleerd, en dat gij van kindsbeen af de Heilige Schriften kent, die u wijs kunnen maken tot zaligheid door het geloof in Christus Jezus. (2 Tim. 3:14,15) Bovendien moeten ook Gods beloften met betrekking tot het eindtijd-herstel van Israël gebeuren - anders zou onze redding, die op dezelfde beloften rust, haar zekerheid verliezen.

Vanaf het begin heeft satan zijn sluwheid gebruikt om twijfel aan Gods Woord te zaaien. De slang nu was het listigste van alle dieren des velds die de Here God gemaakt had; en zij zeide tot de vrouw: God heeft zeker wel gezegd: Gij zult niet eten van enige boom in de hof? (Gen. 3:1) Toch laat God zien dat Zijn Woord betrouwbaar is omdat het gebaseerd is op wie Hij is en op wat Hij doet. Zoals Hij door Bileam sprak: Zou Hij zeggen en niet doen, of spreken en niet volbrengen? (Num. 23:19b). Door Jesaja spreekt Hij ook: Alzo zal mijn woord, dat uit mijn mond uitgaat, ook zijn; het zal niet ledig tot Mij wederkeren, maar het zal doen wat Mij behaagt en dat volbrengen, waartoe Ik het zend. (Jes. 55:11) Koning David begreep dit toen hij schreef: … want Gij hebt, om Uws grote Naams wil, Uw toezegging (Uw Woord) heerlijk gemaakt. (Ps. 138:2b) Letterlijk vertaald staat hier dat Gods Woord heerlijk gemaakt is omdat het gebaseerd is op wie God is.

Ter bevestiging dat een letterlijke vervulling van Gods Woord met onze redding verbonden is, zegt onze opgestane Heer tegen Zijn discipelen: O onverstandigen en tragen van hart, dat gij niet gelooft alles wat de profeten gesproken hebben! Moest de Christus dit niet lijden om in zijn heerlijkheid in te gaan? En Hij begon bij Mozes en bij al de profeten en legde hun uit, wat in al de Schriften [Tenach] op Hem betrekking had. (Lucas 24:25-27, zie ook vers 44-45). Yeshua zegt dat Gods Woord de waarheid is. Heilig hen in uw waarheid; Uw Woord is de waarheid. (Joh. 17:17)

Als de Tenach het Woord van God is en Yeshua en de schrijvers van het Nieuwe Testament dat gebruiken om te bewijzen dat Hij de Messias is, zouden wij dan niet hetzelfde verwachten van alle verzen over het herstel van Israël? God zegt: … Ja, Ik heb u liefgehad met eeuwige liefde, daarom heb Ik u getrokken in goedertierenheid. Weder opbouwen zal Ik u, zodat gij gebouwd wordt, jonkvrouw Israëls. Gij zult weer wijngaarden planten op de bergen van Samaria… (Jer. 31:3b,4a,5a) Samaria is een deel van wat de wereld tegenwoordig de 'bezette gebieden' noemt.

Zie, Ik maak Jeruzalem tot een schaal der bedwelming voor alle volken in het rond; ja ook tegen Juda zal het gaan bij de belegering van Jeruzalem. Te dien dage zal Ik Jeruzalem maken tot een steen, die alle natiën moeten heffen; allen die hem heffen, zullen zich deerlijk verwonden. En alle volkeren der aarde zullen zich daarheen verzamelen. (Zach. 12:2-3) Jeruzalem en Juda zijn het andere deel van de 'bezette gebieden'.

Als God deze woorden met betrekking tot Israël niet letterlijk vervult - profetieën waaraan Hij zich verbindt met heel Zijn hart en ziel om die te doen (Jer. 32:41), wat voor vertrouwen zouden wij dan hebben dat Hij alles wat Hij beloofd heeft met betrekking tot onze redding, kan of wil doen? Het terugbrengen van ongeredde Joden naar Zijn/hun land, hen beschermen en voorspoed geven is veel makkelijker dan wat Hij aan Zijn Bruid beloofd heeft … om u voor struikelen te behoeden en onberispelijk te doen staan voor zijn heerlijkheid in grote vreugde. (Judas 1:24)

Het 'charme offensief' van President Obama - met recht een offensief

*Het Engelse woord 'charm' wat hier gebruikt wordt, kan ook vertaald worden met 'betovering'

In maart bezocht Obama voor de eerste keer als President van de VS Israël. Het was zijn doel om de harten en de zielen van de Israëli's te winnen omdat opiniepeilingen lieten zien dat de meesten hem niet vertrouwden. Het Witte Huis noemde dit een 'charme offensief'. Sommige synoniemen van 'charme' lieten zien wat Israël onder ogen kreeg: magie, talisman, amulet, hekserij, betovering, fascinatie e.d.

Op de laatste dag van Obama in Israël kwam er een sterke oostenwind uit de woestijn die de temperatuur opjoeg en grote hoeveelheden stof deed neerslaan - de ergste sharav (woestijnwind) in tientallen jaren. Het zicht was slecht en sommige mensen droegen mondmaskers om hun longen te beschermen.

De avond daarvoor hield Obama zijn voornaamste toespraak, maar weigerde om de gekozen officials van Israël in de Knesset (het parlement) toe te spreken. Hij wilde een toespraak houden tegen uitgenodigde universiteitsstudenten, maar niet tegen de studenten uit Ariel, dat in de 'bezette gebieden' ligt. Obama vertelde de studenten brutaal dat, als ze verandering wilden, ze de Israëlische regering onder druk moesten zetten om 'Palestina' te creëren - een nieuwe Islamitisch/Arabische Joden-vrije staat op het land dat God aan Israël gaf om Zijn Woord te vervullen, land waarvoor God had gewaarschuwd om dat niet te verdelen (Lev. 25:23). Tot nog toe is dit voor de nieuwe Israëlische regering geen deel van de coalitie overeenkomst omdat de meeste Israëli's weten dat de schepping van een 'Palestina' geen vrede zal brengen.

We beschouwden de sharav symbolisch voor het 'charme offensief' van Obama. Het verminderde de zichtbaarheid en licht om goed te zien, het verhinderde de normale activiteit en liet veel troep achter, die opgeruimd moest worden. Als iemand zegt dat hij je vriend is en je toch onder druk zet om tegen de wil van God in te gaan, dan zou je die persoon terecht een misleider vinden. Dit doet Obama met Israël en dat schept een gevaarlijke situatie. We beoordelen zijn hart niet - alleen over zijn woorden en zin daden hebben we de verantwoordelijkheid om te oordelen (Matth. 7:15-20; 1 Kor. 2:15a)

Israel Today belichtte de dubbele boodschap van Obama. Bij aankomst bevestigde hij opnieuw helder en ondubbelzinnig de historische en Bijbelse relatie tussen het Joodse volk en dit land. Een dag later … op het hoofdkwartier van de Palestijnse Autoriteit in Ramallah zei hij dat het toestemming geven aan Joden om huizen te bouwen en in het Bijbelse hartland van Judea en Samaria te wonen problematisch was en niet constructief om vrede te bereiken. Wat is het nu? Hebben Joden een zeer oude relatie met dit land dat hen recht geeft om daar te wonen, of niet?

Net als de meeste landen beschouwt Obama de 'West Bank' anders dan de rest van Israël en zegt dat het OK is voor Joden om in het laatste te wonen, maar het is taboe om in het eerste te bouwen. Toch zijn Judea en Samaria de gebieden waar de meeste Bijbelse gebeurtenissen zich afspeelden, waaronder veel van de bediening van Yeshua zoals we die uit de evangeliën kennen. Nu wordt ons gezegd dat Joden daar niet mogen wonen. ("Obama's mixed message: Jews … leave biblical heartland," Israel Today, 21 Mar. 2013)

Barry Rubin ontleedde de toespraak van Obama tot de Israëlische universiteitsstudenten en zijn persconferentie met PA President Abbas. In zijn redevoering sprak Obama langdurig over de geschiedenis van Israël, haar zorgen en aanverwante zaken om te laten zien dat hij 'het door heeft' als het over Israël gaat. Maar hij noemde enkele punten waaruit bleek dat hij het in werkelijkheid niet door heeft.

Obama probeerde de studenten te overtuigen dat vrede beter is dan een voortdurend conflict en veel voordelen heeft. Maar dat wisten ze al! Zij zijn degenen die in militaire dienst moeten en hun leven riskeren, degenen die weten dat zij en hun geliefden doelwit van terrorisme en oorlog zijn.

Obama behandelde geen onderwerpen over de dag nadat… Bijvoorbeeld: als Israël en de PA instemmen met een vredesovereenkomst, wat zal Hamas er dan van weerhouden om de zaak over te nemen zoals ze in Gaza deed? Wat doet Israël met de eis dat het miljoenen Palestijnen toegestaan moet worden om in Israël te komen wonen? Waarom zou Israël in garanties en verzekeringen van de VS en Europa moeten geloven als zulke beloften regelmatig gebroken worden…?

Tot slot: Obama nam de veranderde regionale situatie niet serieus, behalve dat hij zei dat de VS zich in willen blijven zetten voor democratie in de Arabisch sprekende wereld en voor een blijvende trouw van Egypte aan het vredesverdrag met Israël. Toch steunt hij de Islamisten die zoeken naar, of het vasthouden aan macht en wil hij nog steeds dat Israël stevige concessies doet en risico neemt ondanks de radicale Islamistische regimes, die in het Midden Oosten opkomen.

In Ramallah preekte Obama tegen de PA ook over de voordelen van een twee-staten oplossing. Zelfs verwees hij naar Israël als een Joodse staat… een veelbetekenende frase. Maar Abbas zei dat hij alleen met Israël wilde onderhandelen als aan bepaalde voorwaarden voldaan waren, waaronder een nieuwe bevriezing van de bouwwerkzaamheden binnen bestaande Joodse nederzettingen… en dat Israël dient te zorgen voor een uiteindelijk voorstel waar de grens moet komen. ("As Obama Continues Visit …," B. Rubin, RubinReports, 21 Mar. 2013)

Charles Krauthammer citeerde Obama vanuit Jeruzalem: Ik geloof eerlijk dat, als Israëlische ouders met Palestijnse kinderen zouden omgaan, ze zouden zeggen dat ze wilden dat deze kinderen het goed zouden hebben. Krauthammer: Helemaal waar. Maar hoe denkt de andere kant over Israëlische kinderen? Mariam Farhat uit Gaza is voor de Palestijnen de meest vereerde ouder. Waarom? Haar drie zonen stierven toen ze probeerden Israëli's te doden… Ze ging prat op haar 'martelaar' zonen, en wenste dat ze 100 zonen had om aan Allah te 'offeren'. Ze werd door de Palestijnen vereerd als 'moeder van de strijd', gekozen voor het parlement en bij haar recente overlijden uitgebreid betreurd.

De PA noemt straten, pleinen, zomerkampen, scholen, zelf een speeltuin … naar zelfmoord terroristen en andere massa moordenaars. Dit voor het begrip dat, als Israëli's voor Arabische kinderen zouden zorgen, er vrede mogelijk zou zijn. ("What Obama's visit really means for Israel," C. Krauthammer, Mercurynews.com, 29 Mar. 2013) De voormalige Premier Golda Meir zei: Er zal alleen vrede komen als de Arabieren meer van hun kinderen houden dan dat ze ons haten.

Analist Martin Sherman van de JP schreef dat als je werkelijk luistert naar wat Obama in Jeruzalem zei: er een verontrustend beeld tevoorschijn komt van een man, die zo weinig gevoel heeft met de werkelijkheid in het Midden Oosten dat je je afvraagt of zijn positie… een ontstellende onwetendheid weerspiegelt of een listige boze opzet is.

Hij zei bijvoorbeeld: U woont in een regio waar veel van uw buren uw bestaansrecht verwerpen. Uw kinderen groeien op in de wetenschap dat mensen, die ze nooit hebben ontmoet, hen haten om wie u bent… En hoe moet Israël daarmee omgaan? Door "gevaarlijke concessies te doen aan diezelfde buren die Israëls bestaansrecht verwerpen en Israëli's haten…

Er bij zijn gehoor op aandringend om mislukkingen uit het verleden te negeren, hield hij vol dat de enige manier om vrede te bereiken de vestiging van een Palestijnse staat was. De toename van Palestijns extremisme slechts terzijde opmerkend, drong Obama erbij Israël op aan om door te gaan met de bijna 80 jaar oude Abbas en zijn onpopulaire, ongekozen Premier Fayyad als 'ware partners' voor vrede. Of hij wist het niet, of het kon hem niet schelen dat als er een deal met hen bereikt is, er maar weinig kans is om zeker te zijn dat die verwezenlijkt wordt. Actueel: Fayyad heeft zijn ontslag ingediend en Abbas heeft dat geaccepteerd - hoewel Amerika en de EU er bij Abbas op aangedrongen hadden om dat niet te doen.

Obama erkende de veranderingen die de Arabische wereld teisteren, de onzekerheid in de regio, en de opkomst van religieuze politieke partijen. Maar in plaats van aan te manen tot voorzichtigheid, na te denken en de balans op te maken over het effect op de lange termijn op de grenzen van Israël noemde hij dat als een reden om met zelfs groter kracht dezelfde twee-staten politiek door te drukken, die hij al eerder had bepleit.

Obama: Als er meer regeringen luisteren naar de wil van het volk zullen de dagen voorbij zijn dat Israël met een handjevol autocratische leiders vrede probeert te maken. Vrede moet er gemaakt worden tussen volken, niet alleen regeringen.

Sherman: Zou het verstrooidheid van hem zijn dat hij vergat dat het juist deze 'niet-seculiere' regeringen zijn en die 'mensen in de straten'… die de bron van haat… tegen Israël en Israëli's zijn… 'om wie ze zijn"? Dus ondanks alle voorwaarden die vroeger een twee-staten benadering ogenschijnlijk wenselijk/haalbaar maakten maar nu weggepoetst zijn, wordt het nu voorgesteld dat het zelfs wenselijker/meer haalbaar zijn, juist omdat ze weggepoetst zijn.

Obama betreurde de situatie van de Palestijnen en zei: Het is niet juist dat Palestijnen verhinderd worden om hun land te bewerken, om een student te beperken om in de West Bank te reizen en om Palestijnse gezinnen uit hun huizen te plaatsen. Hij liet daarmee blijken dat dit allemaal een gevolg is van een of ander kwaadwillig en totaal onnodig Israëlisch initiatief. Wat een verdraaiing van de waarheid! Deze moeilijkheden zijn een direct gevolg van de onvermoeibare pogingen van hun leiders om Joden kwaad te doen…

Hoe legt Israël zijn terechtwijzing over de hopeloze situatie van de Palestijnen uit? Hoe anders dan als een afkeuring van elke maatregel die Israël wel moet nemen om haar burgers te beschermen tegen geweld eenvoudig om wie ze zijn? ("Obama in Israel: sinister subtext?" M. Sherman, JP Op-ed, 4 Apr. 2013)

Dwaasheid: een twee-staten oplossing proberen - keer op keer

Einstein zei eens: Het is dwaasheid om keer op keer hetzelfde te doen en toch verschillende resultaten te verwachten. Zijn alle pogingen om de Israëlisch-Arabische crisis op te lossen door een 'Palestina' 'te creëren daarom dwaasheid?

De nieuwe regering van Israël staat tegenover een wereld die steeds weer streeft naar de onvindbare Arabisch-Israëlische vrede. Hier is het bewijs. Bij de hoorzitting tijdens zijn aantreden zei de nieuwe Amerikaanse Minister van Buitenlandse Zaken, John Kerry: Veel van wat we willen bereiken en wat er wereldwijd nodig is om te doen… heeft te maken met wat er kan of moet gebeuren met… Israël-Palestina.

Moslims, die moslims doden in Syrië, moslims die in Egypte christenen doden, moslims die Amerikaanse officials in het Midden Oosten doden, Islamitische zelfmoord terroristen, die moslims doden in Irak en Afghanistan - is dit allemaal het gevolg van het gebrek aan overeenstemming tussen Israël en de Palestijnen? ("Here comes the pressure," Josh Hasten, JPOp-ed, 30 Jan. 2013) Obsessie over een Israëlisch-Arabisch vrede leidt tot dwaasheid.

Kerry had een ontmoeting met de Jordaanse Minister van BZ, die toen zei: Vrede in het Midden Oosten … is voor de rest van de wereld een vrome wens… Dit is een wereldwijd conflict met wereldwijde vertakkingen… ("US, Jordan say 'window closing' on ME peace process," Israel Hayom, 14 Feb. 2013)

Elliott Abrams, een lid voor Midden Oosten Studies aan de Council on Foreign Relations, schrijft over het doel van Kerry voor een Israëlisch-Arabische vredesovereenkomst tijdens de tweede termijn van Obama. Bij recente besprekingen hebben Kerry en zijn adviseurs de indruk bij Europese, Israëlische en Arabisch officials gewekt dat hij vastbesloten is dat punt van obsessie, te bereiken. Eén bron zei zelfs: Hij ziet het als zijn heilige levensroeping. ("Kerry & the 'peace process'," E. Abrams, Israel Hayom Op-ed, 26 Feb. 2013) Kerry zal niet slagen omdat hij, wat hij beoogt te doen, geen rekening met God houdt.

David Weinberg laat zien dat dwaasheid besmettelijk is. Na een ontmoeting met Kerry herhaalde de Britse Minister van BZ, Hague, de afgezaagde mantra dat 'er in 2013 geen urgent buitenlands beleid meer voorrang heeft dan de herstart van de Israëlische/PA onderhandelingen.

Maar de Palestijnen schrikken niet terug over hun doel om Israël te vernietigen, zoals een onderhandelaar van de PA kortgeleden tegen de Amerikaans Joodse groep zei in aanwezigheid van Weinberg. Wij, Palestijnen willen niet, ik herhaal NIET met hoofdletters, Israël als een Joodse staat erkennen, omdat die door Israël wordt gebruikt om het Palestijnse recht op terugkeer naar Jaffa, Haifa en Ein Karem te blokkeren. ("Chill out, Obama and Kerry," D.M. Weinberg, Israel Hayom Op-ed, 28 Feb. 2013) Precies!

Historicus Dan Calic zegt dat een twee-staten oplossing geprobeerd en mislukt is. In 1947 verdeelde VN Resolutie 181 'Palestina' in twee staten voor twee volken, maar de Arabieren weigerden de stemming van de VN te accepteren en vielen aan toen Israël haar onafhankelijkheid uitriep. Sinds die tijd zijn er talloze oorlogen geweest, twee intifada's, duizenden Israëlische slachtoffers door terreuraanvallen en hebben nieuwe terreurorganisaties een toevlucht gevonden, allen met het ene doel - de vernietiging van Israël… Tot op vandaag hebben de Arabieren geen compromis gesloten. Ze weigeren een staat als het accepteren van het bestaan van Israël als Joodse staat vereist is…

Een gezamenlijke Palestijns/Amerikaanse opiniepeiling in 2012 toonde aan dat "61% van de Arabieren/Palestijnen geen twee staten voor twee volken accepteren; 66% zou slechts twee staten accepteren als een eerste stap naar één Arabisch-Palestijnse staat; 92% zei dat Jeruzalem alleen de hoofdstad van Palestina moet zijn. Zelfs met onweerlegbaar historisch en archeologisch bewijs verwerpt 72% elke Joodse relatie met het land of Jeruzalem…

Een vraag voor links is hoe je een compromis moet sluiten met mensen die niet geloven dat je mag bestaan? ("Why the Left isn't right," D. Galic, Ynetnews Op-ed, 13 Mar. 2013)

Palestijnse jeugd - de verloren generatie

De Israëlisch-Arabische moslim Khaled Abu Toameh laat zien waarom Palestijnen het voor Israël onmogelijk maken om hen of hun volgende generatie te vertrouwen. In Gaza krijgen duizenden schoolkinderen een militaire training … om hen voor de jihad (heilige oorlog) tegen Israël voor te bereiden. Een official van Hamas vertelde dat zo'n 9000 tieners leren is om verschillende soorten wapens te gebruiken en om te gaan met explosieven om hen te trainen voor de bevrijding van Palestina, vanaf de Jordaan tot aan de Middellandse Zee, met andere woorden, heel Israël.

Abu Toameh: Hoe kan iemand over een twee-staten oplossing spreken als Palestijnse tieners getraind worden om Israël te vervangen door een Islamitische staat?

Het is niet verrassend dat ouders niet geprotesteerd hebben tegen deze vorm van kindermisbruik. Meer verontrustend is het feit dat slechts enkele van de dozijnen, door het Westen gefinancierde mensenrechtenorganisaties [in Gaza]… hun stem hebben verheft om tegen dit kindermisbruik van Hamas te protesteren. Zelfs de UNICEF (van de VN) heeft geen woord gezegd over dit kwaad.

Elke hoop op vrede - anders dan in Messias Yeshua - gaat verloren door deze vergiftiging van harten en geesten. Hamas voedt een hele generatie Palestijnen op tot verheerlijking van zelfmoord terroristen, jihad en terrorisme. Bidt dat deze demonisch misleide kinderen gered mogen worden. ("Palestinians' Nazi-Style Youth Movement Prepares for Jihad," K. Abu Toameh, Gatestone Institute, 1 Feb. 2013)

Is er nog hoop voor de EU?

De Schrift waarschuwt herhaaldelijk dat volken geoordeeld worden naar de mate waarop ze handelen met Gods volk. De recente maatregelen van de EU trekken de EU dieper in het oordeelsdal van Joel 3:2.

In maart lezen we diplomatieke officials in Jeruzalem in toenemende mate gefrustreerd zijn door… de pro-Palestijnse houding van Brussel. Een Israëlische official zei: terwijl de EU voortdurend spreekt over het labelen van producten uit de nederzettingen of uitspraken doet over Palestijnse hongerstakers in Israëlische gevangenissen, of [diplomatieke protesten] tegen de bouw achter de Groene Lijn, durft ze Hezbollah geen een terroristische organisatie noemen en is ze traag en terughoudend om de Turkse Premier Erdogan te veroordelen over diens recente karakterisering van het Zionisme als een misdaad tegen de menselijkheid.

Die vooringenomen opvatting werd zichtbaar toen het jaarlijkse rapport van 2013 van de consuls-generaal in Jeruzalem en Ramallah uitlekte naar de pers. Het rapport riep de EU landen op om alle financiële transacties … binnen de EU ter ondersteuning van activiteit, infrastructuur en diensten van nederzettingen [Judea, Samaria en Jeruzalem] te voorkomen.

De Israëlische official zei dat elk jaar hun rapport kritisch over Israël is. Ze geven nooit een verslag uit over problemen binnen de PA, het misbruik van fondsen of schendingen van mensenrechten daar. ("Israeli frustration with EU's policies on rise'," Herb Keinon, JP, 8 Mar.2013)

Eén vrucht van het standpunt van de EU tegen het herstel van Israël zien we in Gods beoordeling van haar economie. Spijtig genoeg is Cyprus, dat op goede voet staat met Israël, daar een slachtoffer van geworden. Dit kan helpen dat het toneel klaar gemaakt voor de opkomst van de Anti-Christ, die zijn macht verstevigt door de controle van financiële transacties (Openb. 13:16-17).

In een hoofdartikel van de JP over de recente maatregelen die de EU nam tegen Cyprus werd gezegd: de machten van de eurozone legden zware heffingen op deposito's van alle Cypriotische banken. Dit is draconisch en ongehoord in de vrije markt van het Westen. Er is een gevaarlijk precedent geschapen door het feit dat Europese financiële topautoriteiten hun gezamenlijke handen legden op de spaartegoeden van wetsgetrouwe beleggers.

De kredietcrisis van 2008 waart nog steeds rond in Europa. Zenuwachtige investeerders worden verzekerd dat de afbraak van de eurozone geen uitgemaakte zaak is. Met één klap van een ongelooflijk onverstandige maatregel tegen haar meest weerloze lid slaagde Europa er in om het vertrouwen in de bestaande orde te laten wankelen, zowel politiek als financieel, van ondernemers en gewone huishoudens. Dit is een recept voor onstabiliteit dat de wereld lange tijd niet gekend heeft. Door onberispelijke personen direct zware boetes op te leggen heeft Europa grof een lijn overschreden - niet alleen moreel maar ook pragmatisch. ("Crisis in Cyprus," JP Editorial, 23 Mar. 2013)

Pas op! Welwillend ethnocentrisme voorop!

Alleen samenlevingen die gebaseerd zijn op de Bijbelse Judeo-Christelijke wereldvisie - die inzien dat de mensheid geschapen is naar Gods beeld en gerespecteerd en beschermd moet worden - zijn er ooit in geslaagd om 'democratische' en 'vrije' samenlevingen te vormen, die anders in het algemeen niet in de geschiedenis voorkomen.

Yoram Ettinger zegt dat welwillend ethnocentrisme, de veronderstelling dat andere culturen geneigd zijn om hun eigen standaarden en wereldvisie te omhelzen dikwijls moreel bedorven en strategisch zelfvernietigend is. De geschiedenis leert dat leiders van de Vrije Wereld het waanidee moeten vermijden dat de meeste niet-democratische samenlevingen hun eeuwenoude waarden zouden moeten loslaten, bij voorkeur open moeten staan voor confrontatie, vrede boven oorlog, tolerantie boven fanatisme, vrijheid boven onderdrukking, als er geschikte diplomatieke en economische aansporingen worden aangeboden.

Leiders van de Vrije Wereld moeten inzien dat fundamentele democratische waarden … leven, vrijheid, streven naar geluk, vredig samenleven en het geloof dat alle mensen gelijk geschapen zijn door de meeste niet-democratische culturen beschouwd worden als een dodelijke bedreiging… Ze zouden moeten vermijden om het als 'te simpel' en 'te algemeen' voor te stellen in een verscheurde, door strijd gekwelde wereld, die millennia geteisterd is door onoplosbare conflicten, onvoorspelbaarheid, instabiliteit, wisselende politiek en gewelddadige onverdraagzaamheid.

Ettinger geeft voorbeelden van gevaarlijke vruchten die welwillend ethnocentrisme voortbrengt, waaronder de Amerikaanse steun aan Ayatollah Khomeini en andere tegen de Shah gerichte elementen in Iran. De leiders van de VS maakten de vergissing dat de ineenstorting van de USSR zou leiden naar een Nieuwe Wereld Orde, waarin democratie en 'vrede' zouden wedijveren. In plaats daarvan kwam de Nieuwe Wereld Wanorde, die culmineerde in de invasie door Irak in Koeweit, het streven van Iran naar een kernmacht en de snelle toename …van Islamitisch terrorisme. President Clinton en Rabin en Peres van Israël omhelsden Arafat als een brenger van de vrede en het Oslo Vredesakkoord als een deur naar een nieuw Midden Oosten. In plaats daarvan bracht 'Oslo' een onvoorziene Palestijnse haatopvoeding, terrorisme en het niet nakomen (van afspraken) voort… De Amerikaanse President Bush nam aan dat verkiezingen in [Irak] een gewelddadige samenleving 'bevrijdend' zouden werkem en tot democratie zouden leiden. In plaats daarvan heeft ongehoord terrorisme Irak overspoeld, waardoor de desintegratie (ontbinding) van het land versneld werd en Bagdad in een Iraanse satelliet veranderde…

In 2011 dacht de Vrije Wereld dat de straatrellen zouden leiden naar een Arabische Lente. Vandaag zien we de opkomst van een Islamitische Winter, aangevoerd door schurkenbenden, die veel onbetrouwbaarder, onvoorspelbaarder, verraderlijker, gewelddadiger en bedreigend zijn voor… de Vrije Wereld.

Maar met betrekking tot Iran geeft de Vrije Wereld - liever dan tot een confrontatie te komen - nog steeds de voorkeur aan diplomatieke en economische betrekkingen … Het waanidee dat ayatollahs gevoelig zijn voor ondoeltreffende economische sancties als zodanig, sympathiek staan tegenover de democratische waarden van onderhandelingen … vreedzame co-existentie en verbetering van burgerlijke vrijheden, gaat in tegen de realiteit zoals gebleken is uit het feit dat ernstige sancties niet geholpen hebben om Noord Korea te stoppen met de ontwikkeling van nucleaire wapens. ("… beware of benevolent ethnocentrism." Y Ettinger, Israel Hayom Op-ed, 1 Mar. 2013)

Uri Heitner raakt ook een aspect van het verdwaalde Westerse denken aan. Hij merkt op dat dit argument dikwijls wordt gehoord: Welk recht hebben we om over Iran te klagen als Israël zelf… kernwapens heeft en geweigerd heeft om het Nucleair Non-Proliferatie Verdrag te tekenen? Hypocrisie en zelfrechtvaardiging van dit argument zijn een essentieel deel van een politiek correcte cultuur. In overeenstemming met deze hypocritische standaard zijn Israël en Iran landen, die op gelijke wijze behandeld moeten worden.

Het tegenovergestelde van politieke correctheid is de moraal waarbij een onderscheid tussen goed en kwaad wordt gemaakt. Er zijn goede landen en er zijn slechte landen. Er zijn landen die de mensheid voorwaarts stuwen en er zijn er die dat tegenhouden. Er is geen gelijkwaardigheid tussen een liberale democratie en een fanatieke fundamentalistische dictatuur.

Volgens politieke correctheid zijn Britse kernwapens hetzelfde als Noord Koreaanse kernwapens. Beide landen hebben kernwapens, maar het doel van de Britten is om de mensheid te beschermen tegen het kwaad terwijl het doel van Noord Korea is om de mensheid in de naam van het kwaad te bedreigen…

De nucleaire optie van Israël is bedoeld om, middels afschrikking, de vernietiging van Israël en het Joodse volk te voorkomen. Het wordt beschouwd als een 'wapen voor de dag des oordeels' om alleen gebruikt te worden als er geen andere keuze is. Er zijn veel levens, zowel Joodse als Arabische, die door de jaren gespaard zijn vanwege de gangbare veronderstelling in de Arabische landen dat Israël zulke wapens heeft.

De Iraanse nucleaire optie … is bedoeld voor de jihad, om de vrije wereld te bedreigen en de 'Zionistische entiteit' te vernietigen. De vrije wereld moet deze waarheid erkennen en haar uiterste best doen om te voorkomen dat Iran haar demonisch geïnspireerde doel bereikt. De tijd voor de Westerse democratieën is aangebroken om op te houden fanatieke landen zoals Iran en Noord Korea te beschrijven als landen met verantwoordelijkheid, die de vrije wereld kenmerken. Volken zoals deze moet beschouwd worden voor wat ze zijn. ("Learning the North Korean lesson," U. Heitner, Israe Hayom Op-ed, 2 Apr. 2013)

Anti-Semitisch dogma van demonen

In maart drukte een Libanese krant een artikel af van een Libanees die zei dat met Pesach de Zionistische Joden ongezuurd brood eten dat tijdens de bereiding vermengd is met bloed - maar dat moet bloed zijn van een niet-Jood! …

Hoe kan de wereld van ons verwachten dat we met mensen onderhandelen die hunkeren naar het bloed van menselijke wezens - niet alleen in hun oorlogen, maar zelfs tijdens hun feesten? ("Lebanese Writer: Jews make … Matzah with blood of non-Jews," MEMRI, www.memri.org, 29 Mar.2013)

Hoe kan de wereld van Israël verwachten om met buren te onderhandelen die werkelijk satanische leugens zoals deze geloven - en hun best doen om die te verspreiden?

Meer Bijbelstudies in Israël

Enige tijd geleden begon Premier Netanyahu met de Bijbelstudiegroep van de Premier. In de Knesset worden nu ook wekelijks Bijbelstudie sessies gehouden. Het initiatief was afkomstig van de nieuwe centrumpartij Yesh Atid, die uit zowel seculiere als religieuze wetgevers bestaat.

Ondanks een verkiezingscampagne waar benadrukt werd dat er voor ultra-Orthodoxe Joden geen uitzonderingen voor de dienstplicht zouden gelden en geen overdreven bijstandsuitkeringen zouden worden betaald, en daardoor door ultra-Orthodoxe leiders als anti-religieus gebrandmerkt, is Yesh Atid sinds de verkiezingen de partij die het meest openhartig bij de Israëli's erop aangedrongen heeft om de Bijbel te bestuderen. Half februari werd de eerste Bijbelstudie gehouden, waarbij meer dan 30 leden van de Knesset aanwezig waren.

Rabbi Lipman van Yesh Atid zei: Er is een groeiend gevoel in Israël dat de Bijbel de basis moet vormen van de cultuur en de politiek van de staat, maar de ultra-Orthodoxen moeten niet het monopoly hebben op de Bijbelse uitleg van wat het betekent om Joods te zijn. ("New Knesset Bible study Group off to strong start," Israel Today, 22 Feb. 2013)

In maart lazen we dat, terwijl Joods Huis en Yesh Atid door de ultra-Orthodoxen als 'anti-religieus' gebrandmerkt werden gebrandmerkt… de coalitie-overeenkomst waardoor ze in de regering kwamen stelde: De Staat Israël erkent het belang en de centrale positie van Thorastudie als een belangrijke waarde van het Joodse volk en de Staat Israël…

Beide partijen willen ook uitgebreidere Bijbelstudie op de Israëlische scholen … Welk ander volk beschouwt tegenwoordig het belang van het bestuderen van de Bijbel als een steunpilaar van haar regering? ("Israel's new gov't … the importance of Bible study'," Israel Today, 14 Mar. 2013)

Uw Woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad.

Psalm 119:105

Chuck & Karen Cohen