Shalom in Messias Jezus

Alleen onze werkelijke 'shalom/vrede' vinden we door Gods Woord en Zijn Naam te vertrouwen. Zijn 'profetisch woord, dat zeer vast is' (2 Petrus 1:19) is onze rots. Als de wereld onbestuurbaar lijkt rond te tollen, kunnen we God blijven vertrouwen dat Hij zal doen, zoals Hij gedaan heeft in 'Ester' en dat Hij achter de schermen blijft werken. In Openb. 17:16-17 staan 10 koningen op één lijn met de anti-Christ en haten de hoer en gaan ruw met haar om. Waarom? Omdat God het in hun hart heeft gegeven Zijn zin te volbrengen en dit eensgezind te doen en hun koningschap aan het beest te geven totdat de woorden van God voleindigd zullen zijn.

Verhaasten van de komst van de Heer

God heeft onze gebeden voor een definitieve overwinning voor Bibi Netanyahu/Likud gehoord en onmiddellijk daarna zetten de VS, EU en VN Israël onder druk om een 'Palestina' te creëren en daarmee Gods land te verdelen (Joel 3:1-2). Dit demonische 'vredesproces' wordt gezien als de oplossing voor de wereldvrede en veiligheid - urgenter dan het behandelen van de Islamitische Staat [IS], volkerenmoord op Christenen, Iraanse kernbommen, een hongerige Russische beer, een groeiend Syrisch kerkhof en opkomend anti-Semitisme in het Westen. Als de naties op gaan trekken tegen Jeruzalem, politiek en economisch tot nu toe, zijn we weer dichter bij Zacharia 12:2-10; 14:1-21 gekomen.

Het zou tientallen jaren kunnen duren voor de Messias terugkomt, maar de profetische gebeurtenissen van de eindtijd komen in rap tempo voorbij. Meer dan 300 profetieën over de eerste komst van Jezus werden in een tijdsspanne van 33 jaar vervuld. Vandaag zien we dat vóór Zijn wederkomst veel profetische vervullingen elkaar snel opvolgen.

Na de Israëlische verkiezingen

De enige democratie van het Midden Oosten koos Netanyahu weer en President Obama kreeg een woede aanval. Rabbi Shmuley Boteach merkte in een interview met de Huffington Post op, dat Obama wel zei dat de VS Bibi op zijn woord nemen, maar toen Bibi zei dat er tijdens zijn wacht geen Palestijnse staat zou komen, vonden de VS het nodig om de banden met Israël te herzien. Natuurlijk waren we opgelucht toen Netanyahu dat zei en we bidden dat God hem daaraan houdt. Een woordvoerder van het Witte Huis zei: "Woorden betekenen wat"; er zitten "consequenties" aan vast. Boteach vroeg: als datgene wat buitenlandse leiders zeggen, iets betekent, waarom geldt dat dan niet voor Iran? Ayatollah Khamenei zei kortgeleden: "Dood aan Amerika" terwijl de nucleaire onderhandelingen nog gaande waren. "Betekenen de woorden van Iran dan ineens niets meer?"

De onderhandelingen tussen de VS en Iran blijven doorgaan ook als de Iraanse leiders dreigen met de verwoesting van Israël, zoals toen Khamenei twitterde dat "er geen andere remedie voor Israël is dan vernietiging." Als woorden er wat toe doen, waarom spreken de VS dan met zijn regering? "De hypocrisie is ontstellend."

Boteach vindt dat Obama van streek is o mdat Bibi weigert om te zwichten. "Hij zal zich niet terugtrekken uit Judea en Samaria en Hamastan de gelegenheid geven om aan de oostelijke grens te doen, wat er in Gaza gedaan wordt… Hij zal niet rustig de nucleaire nacht ingaan terwijl Amerika één van de meest gewelddadige en gemene regimes op aarde tevreden wil stellen. Deze verdraaide knul Bibi zal niet buigen." ("For Obama, Bibi's words matter …" S. Boteach, TOI Blogs, 22 Mar. 2015)

Boaz Bismuth vroeg: "Aan wiens kant staat Obama?" Op de dag na de verkiezingen 'stonden Israëli's op met een surrealistische werkelijkheid: Het Midden Oosten wordt geteisterd door talloze problemen, maar … Obama wil alleen maar over een Palestijnse staat praten."

In dat interview met de HP sprak "Obama terloops over zijn bezorgdheid over een mogelijke chaos in het Midden Oosten …" maar op Bibi's uitspraak: 'geen-Palestina-tijdens- mijn-wacht', zei hij: "Een twee-staten oplossing is de enige manier voor veiligheid voor Israël op de lange termijn … om zowel Joods als democratisch te blijven." Hij "negeerde daarmee de verzachtende omstandigheden in de regio en negeerde schaamteloos de wensen van de Israëlische kiezers." ("Whose side is Obama on? B. Bismuth, Israel Hayom Op-ed, 27 Mar, 2015)

Er is ook een geestelijke dimensie. De vijanden van God - geestelijk en in het vlees - haten het volk van God (Psalm 83:2-6). Ze haten de verkiezingsuitslagen. Toch waarschuwt het Woord dat dit zal gebeuren als God Zijn volk gaat herstellen. Ik zal een omkeer brengen in de gevangenschap van Juda en in de gevangenschap van Israël, en hen opbouwen als vroeger. Ik zal hen reinigen van al hun ongerechtigheid, waarmee zij tegen Mij gezondigd hebben. … Het zal voor Mij worden tot een vreugdevolle naam, tot roem en tot luister bij alle heidenvolken van de aarde, die al het goede zullen horen dat Ik hun doe. Zij zullen beangst zijn en sidderen vanwege al het goede en vanwege al de vrede die Ik het verschaf. (Jer. 33:7-9)

De Amerikaanse senator Marco Rubio (Republikein - Florida) sprak over de vijandige houding van Obama na de verkiezingen en zei dat Israël precies is wat de VS in het Midden Oosten willen: een democratie met een vrije-ondernemings economie en een sterke bondgenoot van de VS. De "unieke" roeping van Israël als het Joodse thuisland, in het bijzonder na de Holocaust, opmerkend zei hij dat hij trots is dat Amerika al die jaren naast Israël heeft gestaan, maar vreest hij dat die steun nu "in gevaar" komt.

Boos, toen Bibi zei dat "er geen voorwaarden bestaan voor een twee-staten oplossing", zinspeelde Obama op het terugdraaien van Amerikaanse steun voor Israël in de VN door een resolutie van de VN Veiligheidsraad om een 'Palestina' te erkennen óf te steunen óf geen veto te gebruiken. Rubio zei dat door de Israëlische terugtrekkingen uit Libanon en Gaza die gebieden zijn veranderd in raketlanceerinrichtingen, de PA verwierp elk vredesaanbod en de ophitsing door de PA tegen Israël en Joden nam toe. Bibi heeft daarom gelijk dat er geen voorwaarden bestaan voor een vredesovereenkomst met mensen die hun kinderen leren dat het vermoorden van Joden een roemrijk iets is … [en] dat er niet zoiets is als een Joods volk …"

Als Israël "onze onvoorwaardelijke steun niet waard is, welke bondgenoot kan zich dan wel veilig voelen in een bondgenootschap met ons?" ("Senator Rubio Rips Obama's 'Historic Mistake' on Israel," Arutz 7, 20 Mar. 2015)

Columnist Bret Stephens van de Wall Street Journal zei: "Er is een omgekeerde trek in de wereldbeschouwing van Obama. Zijn regering staat nu op betere voet met Iran … dan met Israël."

Bibi "is een persona non grata" vanwege zijn commentaar dat twijfelt aan de huidige haalbaarheid van een twee-staten oplossing - terwijl zijn tegenspeler Abbas in het 11^eIsrael Hayom, 25 Mar. 2015) jaar van zijn vier-jarige termijn" zit en die "het afgelopen jaar Israël bedreigde met een wereldwijde religieuze oorlog als het de Joden toegestaan zou worden om op de Tempelberg in Jeruzalem te bidden." Toch blijft Obama vasthouden dat Abbas de beste vredespartner is voor Israël. Hierdoor wordt alleen maar bevestigd wat Bibi heeft gezegd. ("WSJ columnist slams Obama as 'Orwellian'," Israel Hayom, 25 Mar. 2015)

Bibi veranderde niet van standpunt

Na de verkiezingen vroeg Megyn Kelly van Fox News Bibi naar zijn 'geen-Palestina-tijdens-mijn-wacht' uitspraak, die het tegengestelde leek van zijn toespraak aan de Bar Ilan Universiteit in 2009, waar hij een "twee-staten oplossing bepleitte." Hij wees van de hand dat hij hiervan afstand nam en zei dat hij toen opriep voor een gedemilitariseerd 'Palestina' dat Israël erkent als de Joodse staat. Wat hij zei is vandaag niet mogelijk. Abbas verwerpt Israël als "een Joodse staat" en vormt een eenheidsregering met Hamas. Ook is de situatie in het Midden Oosten dermate veranderd dat "elk gebied waaruit we ons terugtrekken direct ingenomen wordt door terroristen die gesteund worden door Iran of IS."

Bibi zei dat Israël de meest bedreigde natie ter wereld is en hij heeft de "verantwoordelijkheid om te verzekeren" dat Israël overleeft, en dat hij daarom werd gekozen. ("[Bibi] insists no flip-flopping on Palestinian state," Foxnews, 19 Mar. 2015)

Bibi gaat naar Washington: Vóór de toespraak

We denken dat Netanyahu deze controversiële uitnodiging om te spreken van het Amerikaanse Congres aanvaardde omdat zijn vader, een scherpzinnig historicus, zijn zoon heeft geleerd om de lessen van de geschiedenis te leren, een stelregel die velen in het Westen tegenwoordig negeren. Bibi wist dat er minstens zes miljoen redenen waren, waarom hij niet kon en niet wilde zwijgen.

De Israëlische ambassadeur bij de VS, Dermer, zei dat deze gelegenheid moest worden aangegrepen als een les van de recente Joodse geschiedenis dat de wereld "een gevaarlijkere plaats voor het Joodse volk is, als het Joodse volk zwijgt." ( … PM's speech Boehner's initiative," JP, 1 Feb. 2015)

Voormalig adviseur voor het Israëlische Ministerie van BuZa, advocaat Dan Illouz, zei dat Obama elke deal wil ; Bibi "verzet zich tegen een slechte deal". Hij zoekt een betere deal en is daarom een doorn in het oog van Obama. Omdat hij in de gaten heeft hoe gevaarlijk de visie van Obama is, beschermt Netanyahu in feite het Westen tegen de dwaasheid van Obama. "Hij staat tegenover Obama zoals Churchill tegenover Chamberlain stond", een felle criticus van verzoening door Chamberlain met Nazi Duitsland. Toch is het verzoeningsbeleid van Obama t.a.v. Iran veel gevaarlijker "omdat, terwijl de haatdragende ideologieën van het Islamisme en het Nazisme hetzelfde waren, er nu kernwapens bij betrokken zijn." ("Obama's Churchill, Netanyahu's Chamberlain," D. Illouz, JP Op-ed, 12 Feb. 2015)

Bibi gaat naar Washington: De toespraak (3 maart)

Om de toespraak te zien en te horen: https://youtu.be/2XXqMZY0xNw

Om die te lezen: http://tinyurl.com/ponqftw

Netanyahu richtte zich op de gevaren van een nucleair bewapend Iran voor Israël en de wereld. Toen het Poerimfeest de volgende avond begon, herinnerde hij aan "een krachtige Perzische onderkoning met de naam Haman," die 2500 jaar geleden van plan was om de Joden uit te roeien. Vandaag wil een "andere Perzische potentaat" hetzelfde. De ayatollah Khamenei vermengt het oude gehate anti-Semitisme met een nieuwe technologie, terwijl hij in het Engels twittert: "Israël moet vernietigd worden …"

Dit regime vormt ook een ernstige bedreiging voor de wereld. In 1979 vestigde het een wrede dictatuur met een nieuwe wetgeving en riep Iraniërs op om met alle middelen de 'Islamitische revolutie' wereldwijd te exporteren. Het "Oprichtingsdocument van Amerika belooft leven, vrijheid en het streven naar geluk;" Iran belooft plechtig dood, tirannie en het streven naar de jihad."

Vandaag, terwijl de naties in het Midden Oosten ineen storten, doet Iran dat precies. Iran is bezig in Gaza, Libanon en op de Syrische Golan, het omsingelt Israël aan drie kanten. "Iran domineert vier Arabische hoofdsteden, Bagdad, Damascus, Beiroet en Sanaa (Yemen)." Terwijl velen hopen dat Iran zich "aansluit bij de gemeenschap van de volken, is het bezig volken op te schrokken."

Terwijl Iran ISIS bestrijdt, richten beiden zich op een wereldwijd "militant Islamitisch rijk en verschillen slechts van mening over wie dat zal leiden.

"Het verschil is dat ISIS uitgerust is met slagersmessen, buitgemaakte wapens en YouTube, en Iran spoedig bewapend is met intercontinentale raketten en kernbommen … Om ISIS te verslaan en Iran zijn gang te laten gaan met kernwapens is hetzelfde als de slag te winnen, maar de oorlog te verliezen; en als de huidige overeenkomst wordt goedgekeurd zal dat gebeuren.

Hij waarschuwde tegen de "twee belangrijke concessies" van de deal.

Ten eerste: als de grote nucleaire infrastructuur van Iran intact wordt gehouden kan de bom binnen een korte tijd operationeel zijn. Restricties en aandacht aan de deal zullen gecontroleerd worden door internationale inspecteurs," maar die "documenteren slechts overtredingen; ze stoppen die niet." Inspecteurs hebben Noord Korea ook niet afgehouden van een bom. Iran heeft ze al verschillende malen getrotseerd en de IAEA, de nucleaire waakhond van de VN heeft zojuist nog gezegd "Iran weigert nog steeds om helder te zijn over haar militaire nucleaire programma." Omdat Iran bewezen heeft dat die "niet vertrouwd kan worden", betekent deze concessie dat Iran een bom krijgt door de deal te overtreden."

Toch is de tweede concessie nog gevaarlijker: "Iran zou toch een bom kunnen krijgen door zich aan de deal te houden," als schijnbaar alle restricties binnen een decade vervallen, waarna het vrij is om net zoveel kernwapens te maken als ze willen.

"Waarom zou iemand deze deal willen sluiten?" Wordt er gehoopt dat Iran zich zal verbeteren …? Dit regime zal dat niet doen. Het is nu 36 jaar aan de macht en hun agressie groeit door. "Zou Iran minder agressief zijn als de sancties worden opgeheven en de economie sterker wordt?" Ook zullen veel soenitische Arabische volken, om zich tegen Iran te verdedigen, in de race zijn om hun eigen kernbommen te krijgen. Deze deal kan de vonk zijn waardoor "er een kernwapen wedloop ontstaat in het gevaarlijkste deel van de planeet."

Hij noemde daarna drie dingen op die een 'slechte deal' kunnen omzetten in een deal "die Israël en haar buren ook liever niet hebben, maar waarmee we zouden kunnen leven, letterlijk …" voordat de restricties of de sancties worden opgeheven, kan van Iran worden geëist: "stop de agressie tegen de buren in het Midden Oosten, stop de steun aan terrorisme over de hele wereld en stop ermee om de vernietiging van Israël te willen." "Als Iran als een normaal land behandeld wil worden, laat het zich dan als een normaal land gedragen."

Tegen Holocaust overlevende en Nobel prijs winnaar Elie Wiesel, die in de zaal zat, zei Bibi: "Ik zou wel willen dat ik u kon beloven dat de lessen van de geschiedenis waren geleerd. Ik kan er alleen maar bij de leiders van de wereld op aandringen om de vergissingen uit het verleden niet te herhalen. Niet de toekomst opofferen voor het heden; niet de agressie negeren in de hoop op een bedrieglijke vrede. Maar ik kan u garanderen dat wij, Joden, niet langer passief zullen blijven ondanks moordzuchtige vijanden. Israël is terug in haar land. "Voor de eerste keer in honderd generaties, kunnen we kunnen onszelf verdedigen," en hij beloofde dat "zelfs als Israël alleen komt te staan, Israël zal staan …"

Wijzend op het schilderij van Mozes in de zaal zei hij: "Mozes leidde ons volk uit de slavernij naar de poorten van het Beloofde Land. Voordat het volk Israël het land van Israël binnentrok, gaf Mozes ons een boodschap die ons besluit voor duizenden jaren heeft gestaald. Ik laat vandaag deze boodschap bij u achter." In het Hebreeuws zei hij toen: Wees sterk en moedig, vreest niet en siddert niet voor hen! (Deut. 31:6a)

Na de toespraak

Jeffrey Herf schreef: "… culturele historici weten wat Netanyahu … zo veelzeggend uitdrukte," dat leiders van volken dikwijls "vasthouden aan opvattingen die absurd, irrationeel, gevaarlijk en slecht zijn. Politieke leiders … gevormd als juristen en deskundigen op het gebied van buitenlands beleid … opgeleid in sociale wetenschappen, die te dikwijls het oorzakelijk belang van culturele en ideologische factoren in de politiek van zich hebben afgezet, vinden het veel moeilijker om het causale belang van ideologieën, zoals de militante Islam, te begrijpen."

Veel Westerse experts op buitenlands beleid hebben grote moeite om "de ideologische motieven van tegenstanders te begrijpen met de ernst die ze verdienen … De realiteit van fanatisme en onredelijkheid in Iran en … de radicale Islam is voor onze buitenlandse politieke elite moeilijk te begrijpen."

Bibi legde de impact op de Iraanse politiek uit met "moed en verstand" en riep op tot eenheid tegen deze gemeenschappelijke bedreiging. Met alles dat de politiek verlaagt is er soms iemand met een overtuiging "die het slechte in het gezicht kijkt en het bij de naam noemt,' en zo het verschil maakt. ("Nothing new in [Bibi's] speech?" J. Herf, TOI blogs, 11 Mar. 2015)

De Palestijnse geleerde Bassam Tawil is geen fan van Israël, maar toch zei hij dat Bibi gelijk had om het Congres te waarschuwen voor de openlijke agressie van Iran. Zelfs de 'gematigde' President van Iran, Rouhani, gaf toe: "Irans diplomatie met de VS is een actieve jihad."

Velen in het Midden Oosten zien Bibi nu als een "held". Hij sprak "ondanks de tegenwerpingen van velen en was bereid om persoonlijke, politieke en diplomatieke tegenslagen te incasseren om te zorgen voor de veiligheid van zijn volk. Door de geschiedenis heen zijn profeten nooit in hun eigen land geëerd en werden verworpen door dezelfde mensen, die naar hem zouden moeten luisteren." ("Hero of the ME: The Israeli Messenger," B. Tawil, Gatestone Institute, 18 Mar. 2015)

Isi Leibler zei dat dit "een historische gebeurtenis" was toen de leider van de Joodse staat het Amerikaanse Congres toesprak en zo warm werd ontvangen. Terwijl de 70^eIsrael Hayom Op-ed, 10 Mar. 2015) verjaardag van de bevrijding van Auschwitz net voorbij was, vroeg hij: "Zouden degenen die de Shoah overleefd hebben of betrokken waren bij de strijd om een Joodse staat te vestigen ooit hebben kunnen dromen dat binnen een eeuw een Joodse leider een dergelijke erkenning zou krijgen van de sterkste wetgevers in de wereld? We leven inderdaad in buitengewone … zelfs wonderbaarlijke tijden en het kwaad daarvan behoedt ons om onze status te vanzelfsprekend als voor waar aan te nemen." ("Netanyahu's congressional tour de force," I. Leibler, Israel Hayom Op-ed, 10 Mar. 2015)

Het verbazingwekkende Midden Oosten wonder van Obama en Kerry!

Op de website van The American Interest stond te lezen: "Vandaag zijn we getuige van iets …waarvan de meesten van ons niet zouden hebben gedacht om dat in ons leven te zien: een Israëlische Eerste Minister kwam naar Washington. Niet slechts als de stem van Israël, maar ook van velen uit de Soenitische Arabische wereld.

"De analyse van Bibi van de recente voortgang van Iran naar hegemonie, zijn pleidooi dat de oliecrisis het Westen een nieuwe impuls kan geven, als die gepaard gaat met sancties, en zijn waarschuwing dat deze overeenkomst kan leiden tot een regionale kernwapenwedloop - de koning van Saoedi Arabië zou veel hiervan ook gezegd kunnen hebben. De oliecrisis was in feite de geopolitieke meesterzet van Riyad, rechtstreeks gericht op Teheran.

Dit is het ironische succes van de regering Obama, omdat "Israël en de Soeni Arabische staten" zo gealarmeerd zijn door de Iraanse opmars en afwijzing van de Amerikaanse veiligheidsgaranties dat ze gemene zaak hebben gemaakt … Bibi sprak niet alleen voor Israël, maar ook voor veel van haar Arabische buren." ("Israel speaks for the Sunnis," www.the-american-interest.com, 3 Mar. 2015)

Columnist Dr. Al. Faradj zei in het Saoedische dagblad Al-Jazirah op de dag vóór de toespraak, dat hij "bijzonder blij"was met de beslissing van Bibi "om zich uit te spreken tegen de nucleaire overeenkomst"' omdat dit het welzijn van de Arabische Golfstaten veel beter dient dan het dwaze gedrag van één van de slechtste Amerikaanse presidenten." ("Even Saudis Want Netanyahu to Address Congress," Israel Today, 3 Mar. 2015)

Ander Iraans nieuws

Boaz Bismuth zegt dat het idee van een "Iraans nucleair wapen is surrealistisch en angstaanjagend …" Het is duidelijk dat de Arabieren daar tegen zijn, dus waarom kan Obama dan het 'schrift op de wand' niet lezen?" ("Obama is charging toward an Iran deal …" B. Bismuth, Israel Hayom Op-ed, 29 Mar. 2015)

Terwijl de onderhandelingen nog aan de gang waren, zei een Iraanse generaal: "De vernietiging van Israël is niet onderhandelbaar." Bibi was woedend, dat zelfs dit geen impact had op de onderhandelingen. ("[Bibi]: 'Unconscionable' that world talks with Iran as Tehran calls for destruction of Israël," JP, 1 Apr. 2015)

Na de Iraanse deal van de P5+1

Terwijl we dit schrijven is er een raamwerk overeenkomst in de maak tussen de P5+1 wereldmachten en Iran betreffende het nucleaire programma. Of is het er al? De huidige meningsverschillen tussen de deelnemers over wat er werkelijk overeengekomen is, klinkt alsof God onze gebeden heeft gehoord en degenen die Sion haten beschaamd maakt (Ps. 129:5).

We horen nu dat er geen deal getekend was en de versies van wat overeengekomen is liggen zo ver uit elkaar dat we ons afvragen of de onderhandelaars zelfs wel met elkaar gesproken hebben. Alweer, een gebedsverhoring, nochtans voor een korte periode dacht het volk dat er iets bereikt was. Toen zei Bibi tegen Obama: "Deze deal zal Irans nucleaire programma wettigen, Irans economie versterken en de terreur en agressie doen toenemen," en Irans pad naar een kernbom vergemakkelijken. ("… Iran deal puts Israel's future at risk," JP, 3 Apr. 2015)

Netanyahu probeerde een bevestiging uit Iran over Israëls bestaansrecht te krijgen, maar dat werd door een woordvoerster van het Ministerie van BuZa geweigerd. De veiligheid van Israël wordt niet beschouwd als een bepalende factor. ("State Dept. rejects call for Iran deal to affirm Israel's 'right to exist'," Fox News, 4 Apr. 2015)

Maar God heeft zich verbonden aan Israëls veiligheid, die niet afhankelijk is van een menselijke overeenkomst, maar van Zijn toewijding aan Zijn verbondsbeloften (Ps 121:4; Jer. 31:10, 35-37, etz.)!

Minister van Defensie Ya'alon vattte de zorg van Israël samen: "Het is niet zo, dat we het Witte Huis niet geloven … We geloven de Iraniërs niet." ("Ya'alon: Iran deal a historic mistake … " TOI, 6 Apr. 2015)

Nadat de deal was aangekondigd verscheen Bibi op verschillende Amerikaanse TV nieuwsprogramma's in wat op een 'lobby poging' tegen de deal leek. Hij stelde duidelijk: "Israël zal geen overeenkomst accepteren, waarin het een land, dat zweert om ons te vernietigen, toegestaan wordt om kernwapens te ontwikkelen. Punt uit!" ("Netanyahu's Main Campaign," Bridges for Peace, 6 Apr. 2015)

Kritiek "gericht tegen Israël van aanhangers van de deal, zonder met een alternatief te komen, moet afgekeurd worden. Gisteren gaf Minister Y. Steinitz in een persconferentie met buitenlandse media details over de eisen van Israël, met o.a. beëindiging van nucleair onderzoek en ontwikkeling van centrifuges; sluiting van de ondergrondse verrijkingsinstallatie in Fordo …; openbaar maken van het militaire aspect van Irans nucleaire programma …; een Iraanse toezegging om de hele voorraad van verrijkt uranium buiten haar grens te brengen, de verzekering dat internationale inspecteurs te allen tijd de gelegenheid hebben om elke Iraanse locatie te onderzoeken." ("Congress won't make it easy for Obama," B. Bismuth, Israel Hayom Op-ed,. 7 Apr. 2015)

Obama liet zijn eigen bom vallen, toen hij door NPR (National Public Radio - vert.) geïnterviewd werd. Hij zei: "Een angst die meer op zijn plaats is, had er in de jaren 13, 14 en 15 zijn moeten, toen [Iran] centrifuges ontwikkelde die in een hoog tempo uranium konden verrijken. Op dat moment zou de kans dat een kernbom gemaakt zou kunnen worden tot bijna nul zijn gereduceerd.

Bismuth: "Als dit het geval zou zijn dan is de angst over de totstandkoming van een permanente status van de deal gegrond, omdat het nachtmerrie-scenario van Iran met nucleaire capaciteiten, die van nature militair zijn, daardoor eerder uitgesteld dan voorkomen wordt." ("The Obama doctrine: After me the Flood," B. Bismuth, Israel Hayom Op-ed, 8 Apr. 2015)

Prof. Efraim Inbar gelooft niet in een 'betere deal' vanwege de wezenlijke aard van het Iraanse Sjiitische regime. "Maar als het Amerikaanse Congres de ratificatie ervan van de hand zou wijzen, zou dat betere internationale omstandigheden scheppen voor een Israëlische militaire aanval. Feitelijk helpt de Israëlische kritiek op de deal de "wettiging van een toekomstige militaire actie. Inderdaad is Netanyahu de enige leider die voldoende bezorgd is over de consequenties van een slechte deal en de moed heeft en in staat is" om bevel te geven tot een aanval. Alleen dat kan Iran in deze tijd nog stoppen. ("There is no better deal with Iran," Prof. E. Inbar, Israel Hayom Op-ed, 9 Apr. 2015)

Verenig u met ons in het gebed voor Gods controle over de leiders van Israël om te weten of, wanneer en hoe er moet worden aangevallen en of Hij doorgaat om nog veel Iraniërs te redden.

Wat is er precies overeengekomen?

Een bron van verwarring zijn de grote hoeveelheid verschillende versies, de 'vellen papier' met feiten die de VS en Iran hebben geproduceerd. Teheran heeft daar nog een struikelblok aan toegevoegd toen Rouhani zei: [Iran] zal geen deal tekenen tenzij alle sancties worden opgeheven op dezelfde dag dat de deal wordt getekend. Het Iraanse volk is en zal altijd de overwinnaar bij de onderhandelingen zijn."

Net een week eerder "benadrukte Obama dat de sancties niet opgeheven zullen worden tenzij internationale inspecteurs tevreden zijn omdat Iran inderdaad gehoor zou hebben gegeven aan de vereisten voor inspectie en aan het aantal centrifuges dat toegestaan is om te hebben voor nucleaire ontwikkeling." VS officials zeiden ook dat de sancties "gefaseerd over de tijd zouden worden opgeheven."

Andere verschillende interpretaties hebben betrekking op de geest van de deal, waaronder het aantal centrifuges dat Iral zal mogen hebben, wat het met de uranium voorraad kaat doen, en andere onderwerpen." ("Rouhani Reiterates: No Deal Unless Sanctions Immediately Lifted," Arutz 7, 9 Apr. 2015)

'Vrede'- tegenwoordig de favoriete afgod van de wereld

Dror Eydar merkt op dat met Iran en de Palestijnen het wezen "van het gesprek tussen de Israëlische regering en 'links', zowel in Israël als daarbuiten" gaat over of we hen durven geloven. Bibi en de meeste Israëli's doen dat niet. ("Jeffrey Goldberg's libel," D. Eydar, Israel Hayom Op-ed, 29 Jan. 2015)

De Palestijnse ambassadeur bij de VN, R. Mansour zegt dat de schepping van een Islamitische staat in het hartland van Israël 'een van de meest effectieve maatregelen is om terreur in onze regio te bestrijden, omdat extremisten hun 'brandstof' ontlenen aan het onrecht van het Palestijnse volk." Werkelijk? Denk eens aan Gaza. ("[PA] want UN timetable for statehood," Israel Hayom, 7 Apr. 2015)

Aliyah en de Jagers (<cite class="Scripture">Jer. 16:16</cite>)

Sommige Israëli's willen dat Joden alleen terugkeren uit liefde voor Sion, maar de Joodse staat werd gevestigd als een toevluchtsoord voor het anti-Semitisme.

In januari, na de Islamitische terreuraanval op het kantoor van een satirisch tijdschrift en een koosjere markt in Parijs, nam Bibi deel aan een mars van wereldleiders tegen terrorisme. Toen hij daar was, en niet gehinderd door politieke correctheid, zei hij tegen de Franse Joden: "De Staat Israël is niet alleen de plek waar je je in het gebed heen richt … [het] is ook jullie tehuis."

Er is een toename in Franse "aliyah vanwege het anti-Semitisme." In 2014 was "Frankrijk de grootste bron van immigratie naar Israël," met bijna 7000 nieuwe immigranten, het dubbele van 2013.

Weer, niet politiek correct, zei Bibi dat de aanvallen deel uitmaakten van de radicale oorlog van de Islam tegen alle anderen. "Als ze hun bases in het Midden Oosten heeft gevestigd stuurt het terrorisme haar legers door de hele wereld." De groepen hebben veel namen, maar ze zijn "allemaal gemotiveerd door hetzelfde bloedige fanatisme dat geen grenzen kent…" Als bewijs daarvan prees een openbare publicatie van Hamas de Parijse moordenaars.

Hij zei dat een eensgezinde houding dit kan verslaan. "Maar als we de echte wortel … dat het extremistische Islamitische terrorisme probeert om de Westerse beschaving als een geheel, inclusief het Joodse volk, uit te roeien, negeren," dan zal, wat er in Parijs gebeurd is groeien. "Dit zijn geen angstaanjagende woorden of woedende profetieën; dit is de eenvoudige werkelijkheid … om het terrorisme te bestrijden is het eenvoudig nodig om het te bevechten." ("Netanyahu to French Jews: Israel is your home," Israel Hayom, 11 Jan. 2015)

Elliott Abrams, van de Midden Oosten Studies bij de Raad voor Buitenlandse Betrekkingen, vroeg zich af waarom er niet meer Je suis Juif - Ik ben een Jood - borden meeliepen in die Parijse mars. De journalisten wisten "wat voor risico ze liepen. Hun kantoren waren al aangevallen" en werden bewaakt door de politie. Maar de Joden waren alleen maar aan het winkelen voor Sabbat. "De journalisten werden gedood vanwege hun vrijwillige acties, het uitdagen en bekritiseren van het Islamitische geloof. De Joden werden gedood omdat ze Joden waren." ("Solidarity with journalists, not Jews," E. Abrams, Israel Hayom Op-ed, 12 Jan. 2015)

Dan Margalit, zei dat Israëlische politici die Bibi scherp bekritiseerden omdat hij Joden opriep naar huis te komen omdat ze Israël niet als een "asielzoekersland" willen beschouwen, hebben een basale misopvatting van het Zionisme, zelfs van de Exodus uit Egypte." De Israëlische Wet op de Terugkeer maakt het een veilig toevluchtsoord en in weerwil van de situatie in de ballingschap, "Zijn de Israëlische leiders niet vrijgesteld van de verplichting om Joden aan te moedigen om Gods bevel aan Abraham op te volgen: Ga uit uw land en maagschap en uit uws vaders huis, naar het land dat Ik u wijzen zal (Gen. 12:1) …" ("Atime to offer pride," D. Margalit, Israel Hayom Op-ed, 12 Jan. 2015)

"De oproep om Joden te doden is een legitieme kritiek op Israël." Aharon Lapidot zei daeze verschrikkelijke zin uitgesproken werd door "de algemene aanklager van de stad Linz in Oostenrijk - een legale ambtenaar in een modern Westers land … [Het] land dat ons Hitler gaf heeft een nieuw laagtepunt van onrecht en ongevoeligheid bereikt". De ambtenaar verdedigde een Facebook bericht van een Oostenrijker van Turkse afkomst, die een plaat van Hitler had gemaakt en een verzonnen citaat van Hitler: "Ik zou alle Joden hebben kunnen vermoorden, maar ik hield er een paar in leven zodat jullie kunnen begrijpen waarom ik op de eerste plaats hén wilde doden." De bericht riep ook op "of Allah de Joodse staat van het oppervlak van de aarde wilde elimineren."

Verbrak die bericht "een Oostenrijkse wet die de verheerlijking van de Nazi's zou verbieden"? Nee, de aanklager zei dat dit slechts legitieme kritiek was op "Israëls acties' in Gaza afgelopen zomer.

De echte vraag is of "de oproep tot vernietiging van Joden … binnen de grenzen valt van de vrijheid van meningsuiting"." Recente terreur aanvallen tegen Joden in Europa laten zien, dat "woorden kunnen doden." In werkelijkheid.is de uitspraak van de aanklager erger dan de bericht op Facebook, omdat anti-Semitisme hierdoor wordt gelegitimiseerd. Toch kan "vrijheid van meningsuiting" geen "license to kill" (vergunning om Joden te doden) zijn. ("The legitimization of anti-Semitism," A. Lapidot, Israel Hayom Op-ed, 16 Feb. 2015)

De voorzitter van het Joods Agentschap, Natan Sharansky ziet dat Israël "in het midden van historische tijden" staat, omdat de helft van het Franse Jodendom "besloten heeft dat hun toekomst niet in Frankrijk is." Hij weet dat de media hem dikwijls bestempelt als "de doemprofeet" van het Europese Jodendom, maar "er is geen toekomst voor Joden in West Europa. Het kan 5 jaar of 20 jaar duren, maar de Islamitische gemeenschap wordt sterker en er is een groeiende haat tegen Israël" van de kant van de liberalen. Die twee maken van Europa een bijzonder oncomfortabele plaats voor Joden." ("There is No Future for Jews in Western Europa," Arutz 7, 17 Feb. 2015)

Slotgedachten

Israel Today doet verslag van een nieuw onderzoek dat aantoont dat "een meerderheid van de Israëlische Joden," zichzelf "seculier" of "traditioneel" noemt, de Bijbel wil begrijpen, terwijl 57% bereid is om elke dag korte tijd wil besteden om ze te lezen.

Cal Thomas: "Israël, dat de Westerse waarden van vrije verkiezingen, religieuze tolerantie en pluralisme, een vrije pers en gelijke rechten voor vrouwen omarmt wordt door Obama en zijn regering behandelt zoals Iran behandeld zou moeten worden. Lijden deze mensen onder diplomatieke dyslexie of anti-Semitisme? …

"In Deut. 17:7 leert God de oude Israëlieten: U moet het kwaad uit uw midden wegdoen. In zijn gevaarlijke jacht naar "een Iraans kernwapendeal en de 'geboorte van een Palestijnse staat' wist Obama het kwaad niet weg; hij nodigt het uit om zich te verspreiden. De geschiedenis zal hem hiervoor beoordelen zoals iedere andere natie geoordeeld is die Zijn oogappel kwaad heeft gedaan." (Zach. 2:8) ( "Iran Nuclear deal: Does Obama want Israel to commiit suicide?" C. Thomas, Fox News, 24 Mar. 2015)

Jezus zei tegen Zijn discipelen: Zalig zijn de ogen die zien wat u ziet. Want Ik zeg u dat veel profeten en koningen de dingen hebben willen zien die u ziet, en zij hebben ze niet gezien … (Lukas 10:23-24a) Laten we deze uitspraak vandaag van toepassing zijn als we Israëls inzameling en herstel zien, en de woede van de volken tegen Israël en onze God.

Chuck & Karen Cohen