Shalom vanuit Jeruzalem

Ons vorige nummer ging in januari de deur uit. Omdat we in Israël wonen en onze bediening onder de volken hebben, zijn onze tijd en energie dikwijls op andere zaken gericht, maar als u de gebedspunten van Intercessors for Israel ontvangt, kunt u makkelijk bidden voor de belangrijkste onderwerpen voor Israël en de Kerk. (www.ifi.org.il)

Ons laatste onderwijs – Breaking down the Middle Wall of Partition – dat gaat over de valse scheiding die de mens gemaakt heeft tussen het Oude en het Nieuwe Testament, is online: www.ifi.org.il/teachings/

Blijf voor ons bidden opdat we weten of we door moeten gaan het schrijven van ‘Wachters op Jeruzalems muren’. Het kost veel tijd en inspanning, maar als het Gods wil is, dan zullen we het door Gods genade blijven doen. Bij voorbaat dank voor uw gebeden – en voor degenen die ons financieel ondersteunen en ons daarmee bemoedigen.

De Tempelberg, Gods <q class="scripture">heilige berg</q> (<cite class="scripture">Ps. 2:6; 3:5</cite>)

… is dikwijls in Israël en de Moslimwereld het middelpunt van de aandacht. In juli werden wapens binnengesmokkeld in het Islamitische heiligdom, die gebruikt werden om twee niet-Joodse politieagenten te doden. Het waren allebei Druzen. Israël plaatste daarom bij de Moslim toegangen metaaldetectoren. Zulke detectoren waren al bij andere toegangen in gebruik.

De Palestijnse Autoriteit (PA), Hamas, andere Islamitische entiteiten en volken beschuldigden Israël voor het veranderen van de “status quo.” Die werd echter pas veranderd nadat drie terroristen van daar uit Israëli’s vermoordden.

Na dodelijke opstanden, kwaadaardig geweld en wereldwijde druk, gaf de Israëlische regering toe aan deze kwelgeest – de geest van de Islam. Hoewel het opdat moment raadzaam was, voorspelde het niet veel goeds voor de toekomst. Maar God weet het en regeert nog steeds (Ps. 103:19)!

Anti-Semitisme en anti-Sionisme: het goede en het slechte nieuws

Het goede nieuws is dat Gods vijanden zonder succes eeuwenlang geprobeerd hebben om Zijn land en Zijn volk te vernietigen. O God, houd U niet stil! Zwijg niet en blijf niet werkeloos, o God! Want zie, uw vijanden tieren, uw haters steken het hoofd op; zij smeden een listige aanslag tegen uw volk en beraadslagen tegen uw beschermelingen. Zij zeggen: ‘Komt, laten wij hen als volk verdelgen, zodat aan de naam van Israël niet meer wordt gedacht’. (Ps. 83:2-5). Duizenden jaren geleden werd dit opgeschreven en dit is vandaag nog steeds het doel van de God-haters. Toch bestaan Israël en de Joden nog en God vervult Zijn profetische Woord nog steeds in en met hen, tot Zijn glorie (Ps. 115:1-3)

Of Joden zich in Jeruzalem, Judea (Zach. 12:2-8) en Samaria (Jer. 31:4-5) vestigen, of uit de Nazi dodenkampen opstaan om “een geweldig groot leger” te zijn (Ez. 37:10), of letterlijk en figuurlijk de wereld met vruchten vullen (Jes. 27:6) door middel van leven-reddende uitvindingen, of terugkeren van de uitersten der aarde (Jes. 43:5-7; Jer. 31:10), of zich bekeren tot Messias Yeshua (Jer. 32:37-40; Ez. 36:24-28; Zach. 12:10) – dit allemaal en nog veel meer bewijst dat God trouw is aan Zijn Woord (Jes. 55:11; Jer. 1:12). Dit geldt ook voor Zijn belofte van eeuwige trouw aan de nakomelingen van Israël. Zo zegt de HERE, die de zon overdag tot een licht geeft, die de maan en de sterren verordent tot een licht des nachts, … als deze verordeningen voor mijn ogen zullen wankelen, … dan zal ook het nageslacht van Israël ophouden al de dagen een volk te zijn voor mijn ogen. Als de hemel boven te meten is en de fundamenten der aarde beneden na te speuren zijn, dan zal Ik heel het nageslacht van Israël verwerpen om al hetgeen zij gedaan hebben, luidt het woord des HEREN. (Jer. 31:35-37)

Het slechte nieuws is dat de meeste volken en groepen die geprobeerd hebben Israël te beschadigen, niet meer bestaan. Hoewel dit voor Israël en de ware Kerk wel goed is, is het niet goed voor de volken die nu Gods handelen met Israël weerstaan (Jes. 60:12; Joël 3:1-2). Zoals we aantonen in Why God Judges the Nations (Waarom God de natiën oordeelt) [www.ifi.org.il/teachings] oordeelt Hij Israël om haar zonden en oordeelt Hij de heidenvolken in overeenstemming met hoe zij met Israël zijn omgegaan; als ze Israël zegenen, zullen ze gezegend worden; als ze Israël vervloeken … (Gen. 12:3a; Num. 24:9b)

Als dit uw natie betreft: God zoekt nog steeds voorbidders die voor Hem staan om te vragen om genade in plaats van oordeel. (Ez. 22:30)

Het regime van Iran is vandaag een vijand van God

De Opperste leider Ayatolllah Khamenei noemde Israël een “kankergezwel” en roept op tot een “heilige intifada (opstand)” om het “Zionistische regime” en haar “wrede bezetting” te vernietigen. Hij beschouwt dit als het allerbelangrijkste onderwerp in de wereld van de Islam en als de spil van de eenheid voor alle moslims … (“Iran’s supreme leader backs ‘holy intifada’ to destroy ‘cancer’ Israel,” TOI, 21 Feb. 2017)

Er zijn meer dan 500.000 mensen gedood in de burgeroorlog in Syrië, miljoenen zijn gewond, intern ontheemd of vluchteling. Haar economie en infrastructuur ligt in puin en de lopende vredesbesprekingen laten zien, “dat Syrië niet langer in Syrische handen is. Een onheilige vermenging van supermachten en andere buitenlandse belangen” herschrijven haar landkaart.

Deze Russische, Amerikaanse en Iraanse betrokkenheid, samen met de verzwakking van de Islamitische Staat (IS) en het verlies van grondgebied betekent dat Iran nu het gebied vanaf de Perzische Golf tot aan de Middellandse Zee beheerst. Ze beheerst Irak via de “sjiitische milities die onder haar commando staan” en heeft zojuist een militair pact met dat land gesloten. Ze heeft invloed “op wat er in Syrië op militair en economisch gebied gebeurt” en streeft naar de bouw van een zeehaven aan de Syrische kust van de Middellandse Zee. De President van Syrië vindt dit positief, maar Premier Bibi Netanyahu heeft de Russische President Poetin gewaarschuwd dat Israël dit niet zal toestaan. (“[‘IS’] wane sets stage for regional superpower Iran,” Avi Issacharoff, TOI Analysis, 19 Mar. 2017; “Iran & Iraq Form Military Alliance,” ICEJ News, 24 July 2017)

In de gebedsonderwerpen van Intercessors for Israel van 28 juli lezen we: “We hebben al jaren gebeden tegen de vestiging van een verbinding tussen Iran en de Middellandse Zee – wat door de koning van Jordanië de “Sjiitische Halve Maan” wordt genoemd. Helaas, datgene waartegen zelfs deze Moslim koning waarschuwt staat vandaag te gebeuren, voor een groot deel dankzij de Syrische wapenstilstandsovereenkomst, die tussen de Amerikaanse President Trump en de Russische President Poetin is uitgewerkt.

“De Trump-Poetin overeenkomst laat Iran in Syrië blijven en natuurlijk beheerst Iran Libanon al via Hezbollah, die het in dat land voor het zeggen heeft. Dit betekent dat de veiligheidssituatie nog veel gevaarlijker wordt: Iran omringt vandaag ons land.”

Trump heeft hier geen idee van! Op 25 juli maakte hij tijdens een persconferentie in het Witte Huis een absurde opmerking dat Libanon “in de strijd tegen Hezbollah in de frontlinie” staat! Vandaag is Hezbollah echter de belangrijkste regeringspartner in Libanon. Ze “controleert de sterkste militaire macht in dat land en de Libanese “Christelijke” President Aoun is haar loyale bondgenoot.

Omdat ze “een geweldige invloed heeft in de Libanese politiek” en in werkelijkheid een Iraanse vazal is, is Libanon voor een belangrijk deel een staat onder zware Iraanse invloed.”

De Israëlische ex-Minister van Defensie, Ya’alon die door een Saoedische nieuws-website werd geïnterviewd, zei: “Als Hezbollah de dwaze vergissing maakt om de spanning te laten escaleren” met Israël, dan heeft Israël duidelijk gemaakt, dat ze “geen onderscheid maakt tussen Libanon en Hezbollah …”

Trump ziet dit niet en dat is problematisch voor de volgende onvermijdelijke confrontatie met Hezbollah. Het herkennen van de Libanon-Hezbollah-Iran link is “essentieel om Israëls onbehagen te begrijpen” met het Amerikaans-Russische wapenstilstandsovereenkomst met Syrië, “die de invloed van Iran en Hezbollah grotendeels intact laat.” (“Clueless Trump,” JP Editorial, 27 July 2017)

Gods land – handen af!

We zijn nogal verontrust door de houding van Trump jegens Gods volk en land. Hoewel hij een betere vriend is dan Obama, is zijn doel om tot een “ultieme deal” tussen Israël en de Palestijnen te komen on-Bijbels. Omdat hij een vriend van Israël is, is Israël geneigd om voor zijn wensen te buigen. Dit is geen goed nieuws voor Amerika of Israëlische leiders, die “vlees tot hun arm stellen” (Jer. 17:5).

Trump vroeg bijvoorbeeld aan Israël om de bouw van nederzettingen in Judea en Samaria op te schorten, maar de internationale wet stelt, dat dit legaal is en verwacht wordt!

“Het historische recht van het Joodse volk op hun nationale thuisland, Israël, werd erkend door de Sam Remo overeenkomst van april 1920 en het Mandaat voor Palestina van juli 1922 en officieel goedgekeurd door de Raad van de Volkenbond en ondertekend door de Geallieerde Machten. Daardoor werd het een internationaal verdrag, dat een wettelijke verbinding legt op alle lidstaten en ook op het Verbond van de Volkenbond zelf (Art. 22). Deze rechten zijn wettelijk beschermd in Artikel 80 van het Handvest van de VN.” (Ebenezer Operation Exodus Declaration, Ebenezer Operation Exodus Issue 1/2017.)

De internationale wet schrijft dus voor dat heel Israël; ook de, als onjuist geëtiketteerde “bezette gebieden”, behoren tot het Joodse volk.

De geest van de anti-Christ is ook anti-Semitisch en verleidt velen om tegen Gods beloften in te gaan om Zijn volk terug te brengen naar Zijn land en naar Zichzelf door Messias Yeshua (Jer. 32:41; Zach. 12:10)

In april, na een ontmoeting met Trump zei de President van Egypte el-Sissi: “Vrede tussen Israël en de Palestijnen zou de ‘deal van de eeuw’ zijn”, daarmee de woorden van Trump na-apend. Een Jordaanse politieke analist zei dat Trumps “amicale relatie” met Bibi “hem een grotere invloed op Israël geeft.” En daar maken we ons zorgen over. (“US, Egyptian leaders discuss regional peace summit,” Israel Hayom 4 Apr. 2017)

De gebrekkige analogie van Trump over de “vredesovereenkomst”

Elyakim Haetzni schrijft dat de analogie van Trump tussen een zakendeal en een politiek-territoriaal conflict uiterst gebrekkig is. “Onroerend goed in Manhattan is niet te vergelijken met het land van Jeruzalem … Jeruzalem is precies de wezenskern van het hele ‘Heilige Land’, en allen die het proberen te verhandelen zullen hun vingers eraan branden.” (Zach. 12:2-3,9) De hoop op de “terugkeer naar Jeruzalem” en het Land van Israël was het anker van God voor de Joden in de ballingschap. Is het dan, terugkerend na de Holocaust, “redelijk van ons te verwachten dat we ineens ons langverwachte doel opgeven in ruil voor een of andere deal?” (“No deal, Mr. President,” E. Haetzni, Ynetnews Op-ed 10 May 2017)

Maar Trump en zijn team zijn nu – midden zomer – nog steeds gefocust op een deal.

Gelovigen in Amerika – onderken hoe gevaarlijk dit is en sta in de bres voor jullie natie. De wil om Gods land te verdelen is zonde tegen Hem (Lev. 25:23; Joël 3:1-2; Amos 9:14-15; Zach. 12:9).

Wat is uw wereldvisie?

Het filter waardoor we onderscheid maken tussen alles wat er gebeurt moet in overeenstemming zijn met Gods wereldvisie – Zijn Woord – in het bijzonder op die gebieden waar Zijn Woord duidelijk is en Gods Woord zegt duidelijk dat Israël “de appel,” de pupil van Zijn oog is (Deut. 32:10; Zach. 2:8). Wie Israël aanraakt, raakt Gods oog aan. God ziet de wereld door Israël, Zijn filter.

Was de recente reis naar het Midden-Oosten van Trump in overeenstemming met Gods Woord?

De Midden-Oosten reis van Trump: goed – voor het grootste deel

In Saoedi-Arabië veroordeelde Trump voor Soenitische Moslimleiders “de radicale Islamitische terreur” en riep op om een verenigd front daartegen te vormen. Hij zei echter bij vergissing: “Dit is geen strijd tussen verschillende geloven,” maar dat is juist wel het geval. Hij noemde het wel terecht “een strijd tussen goed en kwaad,” door te zeggen dat “Islamitisch extremisme” en “Islamitische terreur” het hoofd moet worden geboden.

Erkennend dat de meeste terreurslachtoffers Moslims zijn, zei hij dat het een tragedie is, “niet alleen in het aantal doden, maar ook in generaties van verdwenen dromen. Hij zei echter weer foutief dat terroristen “God niet aanbidden, maar de dood aanbidden.” Maar in werkelijkheid aanbidden ze hun god Allah Ze zijn getraind om fanatiek in staat te zijn te doden en gedood te worden voor de overheersing van de Islam. (“Trump: Hamas and Hezbollah are terrorist organizations,” Arutz7 22 May 2017)

In Israël zei Trump dat “zijn historisch bezoek” een “zeldzame gelegenheid was om veiligheid, stabiliteit en vrede” in het Midden-Oosten te brengen. Maar Paulus waarschuwde Want wanneer zij zullen zeggen: Er is ‘vrede en veiligheid’, dan zal een onverwacht verderf hun overkomen, … en zij zullen het beslist niet ontvluchten. (1 Thess. 5:3)

In het Holocaust Museum Yad VaShem zei Trump dat de Holocaust “de meest barbaarse misdaad tegen God en Zijn kinderen was …” (“Trump: Holocaust was the most savage crime ever,” Arutz7 23 May 2017)

De grondtoon van zijn boodschap in het Israel Museum was zeer pro-Israël. Hij zei; “een hoopvolle toekomst voor kinderen in het Midden-Oosten vereist dat de wereld de vitale rol van de Staat Israël volledig erkent,” en hij voegde daaraan toe dat de band van het Joodse volk met het land “van oudsher en eeuwig is.” Hoewel hij in zeven publieke optredens “de vooruitzichten van een Israëlisch-Palestijnse vrede bejubelde”, noemde hij nergens “een Palestijnse Staat, een twee-staten oplossing of nederzettingen,” een verfrissende verandering na het Obama/Kerry tijdperk. In Bethlehem, met President Abbas (PA) zei hij: “Vrede kan nooit wortelen in een omgeving waar geweld wordt toegelaten, gefinancierd en zelfs beloond.”

Tijdens die ontmoeting veroordeelde Abbas de recente terreuraanval in Manchester. Bibi reageerde: “Ik hoop dat dit een werkelijke verandering aankondigt … omdat, als de aanvaller een Palestijn geweest was en de slachtoffers Israëlische kinderen waren, de familie van de zelfmoord aanvaller een beloning zou hebben gekregen van de PA.” (“Trump leaves Israel with no mention of Palestinian State, settlements or Embassy,” JP, 24 May 2017)

Het niet zo goede

David Horovitz, redacteur van Times of Israel merkte op dat ondanks de verwachtingen van Israël, Trump “de ambassade van de VS nog niet van Tel Aviv naar Jeruzalem heeft verhuisd, de door de VS geleide overeenkomst met Iran niet heeft geschrapt en Jeruzalem geen carte blanche gegeven heeft voor de bouw van nederzettingen.” Half juli verscheen er een melding dat hij de deal met Iran wilde schrappen, maar door insiders van het Witte Huis aangemoedigd werd om dat niet te doen. Trump ondertekende een geweldige economische overeenkomst “met Saoedi-Arabië ter waarde van meer dan $380 miljard over de volgende 10 jaar,” met meer dan $ 110 miljard aan wapenverkopen. Ter vergelijking: het fel besproken “VS-Israel ‘memorandum van begrip’ over Amerikaanse veiligheidshulp, dat in het afgelopen jaar met Obama werd ondertekend, was “$38 miljard over de komende 10 jaar,” een tiende van de deal met Saoedi-Arabië. En hoewel de beloften van de VS om het kwalitatieve militaire voordeel te handhaven, krijgen de Saoedi’s “extreem geavanceerde wapens in extreem grote hoeveelheden.”

Minister van BuZa Tillerson en de Saoedische Minister van BuZa Jubeir benadrukten dat deze deal “de relatie zal verdiepen” tussen hun volken, waaronder een “wederzijdse toewijding aan elkaars verdediging.”

Jubeir wil het vredesproces helpen, maar het Saoedische idee van een Israëlisch-Palestijnse vrede die leidt tot een Israëlisch-Arabische vrede is volstrekt onaanvaardbaar. Het Arabisch/Saoedisch Vredes Initiatief van 2002 “dat slechts enkele weken geleden tijdens een topconferentie van de Arabische Liga opnieuw werd bevestigd,” vereist een Israëlische terugkeer naar de grenzen van vóór 1967 en een onduidelijke oplossing voor Palestijnse “vluchtelingen.” Tot dusver heeft Israël dit voortdurend afgewezen (“Warmth & scale of Trump-Saudi embrace could spell trouble for Netanyahu,” D. Horovitz, TOI, 21 May 2017)

Saoedi-Arabië is ook de bron van de meeste moderne radicale Soeni terreur groeperingen, zoals al-Qaida en IS. Het is geen vriend van Israël. Zowel Soenitisch als Sjiitisch Islamitisch fundamentalisme eist de vernietiging van Israël omdat “Palestina” waqf-gebied is – land dat onder de heerschappij van Allah valt en dat met alle middelen, waaronder jihad, teruggenomen moet worden. Maar zaken zijn zaken en Trump vertelde de verslaggevers dat het een “geweldige dag” was omdat “honderden miljarden dollars geïnvesteerd waren in de VS en banen, banen, banen.” (“In Saudi Arabia, Pres. Trump receives royal welcome,” Israel Hayom, 21 May 2017)

In de boodschap van Trump aan Arabische en Moslimleiders “betuigde hij niet van Amerika’s vasthoudende steun aan Israël,” en hij spoorde hen niet aan om Israëls bestaan te accepteren. En toen hij “Joden noemde als onschuldige slachtoffers van terrorisme”, liet hij na om Israël te noemen in een lijst van naties in het Midden-Oosten, die terreur bestrijden. (“Ignoring Israel, Trump misses chance to push for peace where it counts,” Raphael Ahren TOI, 21 May 2017)

In navolging van Trump plaatste “de Jordaanse koning Abdullah het Israëlisch-Arabisch conflict op de vertrouwde plaats in het hart van de Arabische retoriek” en riep op tot “vrede, gebaseerd op de twee-staten oplossingen en het Arabische Vredesinitiatief,” daarmee de huidige chaos in de Arabische wereld negerend, zei hij dat het Israëlisch-Palestijnse conflict het “kern onderwerp was van het Midden-Oosten. (“Israel, barely mentioned by Trump, can only hope his focus on tackling terror yields results,” D. Horovitz, TOI Analysis, 21 May, 2017)

Tillerson zei dat Trump druk had uitgeoefend op Bibi en Abbas om te onderhandelen en tegen Abbas had gezegd: “Ik geloof sterk dat als Israël en de Palestijnen vrede kunnen sluiten er een vredesproces op gang komt in het hele Midden-Oosten.” Over misleiding gesproken! Zoals Caroline Glick schreef: “op substantief, strategisch niveau,” heeft Trump vastgehouden aan de politiek van Obama over hoe er vrede in het Midden-Oosten moet komen. (“Netanyahu’s Challenge with Trump,” C. Glick, JP Op-ed, 25 May 2017)

Trump, onder de indruk van de Paus, twitterde: “Het is de eer van mijn leven om Zijne Heiligheid Paus Franciscus te ontmoeten. Ik verlaat het Vaticaan om meer dan ooit vastberaden naar VREDE in onze wereld te streven.” De Paus gaf aan Trump een kleine gebeeldhouwde olijfboom en zei: “Het is mijn wens dat u een olijfboom wordt om aan vrede te bouwen.” (“Trump ‘determined to pursue peace’ after Pope meeting,” bbc.com, 24 May 2017) Had deze ontmoeting profetische implicaties? Waakt en bidt.

Na zijn bezoek aan de Paus zei Trump tegen de Amerikaanse troepen in Sicilië dat hij vastbesloten is “om een coalitie te vormen van gematigde Moslims, Christenen en Joden om het terrorisme te bestrijden”, omdat “kinderen van alle geloven een toekomst verdienen van hoop en vrede … dat eer brengt aan God …” (“Netanyahu assured me he’s ready to reach for peace,” Israel Hayom, 28 May 2017) Dus Joden, Christenen en Moslims dienen allemaal dezelfde “God”?

Jeruzalem – Israëls eeuwige hoofdstad

Bibi vindt de verhuizing van de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem een bevordering van het vredesproces “doordat een historisch verkeerde beslissing wordt gecorrigeerd en de Palestijnse fantasie dat Jeruzalem niet de hoofdstad van Israël is, aan gruzelementen valt. (“Senior member of Trump team said to tell Israelis: Western Wall is not your territory,” TOI, 15 May 2017)

Vóór de reis van Trump weigerde zijn nationale veiligheidsadviseur, H.R. McMaster tweemaal tegen verslaggevers “te zeggen dat de Westelijke Muur in Israël ligt”, en in plaats daarvan te kiezen voor de uitspraak: het is “een politieke beslissing”!

Tegen diezelfde verslaggevers zei de ex-Witte Huis secretaris Spicer, dat de Muur “duidelijk in Jeruzalem lag, maar hij weigerde te zeggen of Jeruzalem “een deel van Israël was.” (“McMaster declines to say whether Western Wall is in Israel,” CNN, 16 May, 2017)

Rabbi S. Boteach: “Het is schandelijk dat van de 190 naties waar Amerika diplomatieke betrekkingen mee heeft, Israël de enige is, waarvan haar hoofdstad niet door de Amerikaanse regering wordt erkend.” (“Prominent US figures press Trump to move embassy to Jerusalem,” Israel Hayom, 17 May, 2017)

Huichelachtige Holocaust ontkenning & Abbas

Directeur R. Medoff van “The David S. Wyman Institute for Holocaust Studies”, zei: “Een Franse politieke leider die positief verwees “naar een bekende Holocaust ontkenner viel gedwongen “in ongenade”, maar Abbas, die hetzelfde deed werd door Trump ontvangen. Abbas citeerde R. Faurisson, de Holocaust ontkenner in zijn, in 1983 aan de Universiteit van Moskou verschenen doctorale dissertatie, De Andere Kant: De geheime betrekkingen tussen Nazisme en het leiderschap van de Zionistische beweging, waarin gesteld werd dat Zionistische leiders “met Hitler collaboreerden” om meer Joden te doden, omdat “meer slachtoffers meer rechten betekenden” en voordelen aan de onderhandelingstafel om de oorlogsbuit achteraf te verdelen.

Abbas zei dat er veel minder dan zes miljoen Joden waren vermoord omdat geleerden, zoals Faurisson, geloven dat het “slechts enkele honderdduizenden betrof.” Abbas gelooft dit nog steeds. Toen hij in 1913 op de Libanese TV werd geïnterviewd zei hij “Ik daag iedereen uit om de relatie tussen Zionisme en Nazisme vóór de Tweede Wereldoorlog te ontkennen.” (“Double Standard on Holocaust Denial,” R. Medoff, JP Op-ed 6 May 2017) Niettemin wordt Abbas in alle Westerse hoofdsteden uitgenodigd en gefêteerd.

Voor Israëli’s overtroeft veiligheid de vrede

Een onderzoek van het Jerusalem Center for Public Affairs liet een scherpe daling zien van de hoop op vrede onder Israëlische Joden: 69% denken niet dat onderhandelingen uitlopen op een deal; 77% zijn tegen een ‘Palestina’ in het “bezette” gebied van Judea en Samaria; 71% wil vrede, die gebaseerd is op de erkenning van Israël als de natie-staat van het Joode volk; 81% eist Israëlische veiligheidscontrole van de Jordaan vallei; 50% verzet zich tegen het overdragen van Jeruzalems-Arabische wijken aan de PA; en 83% verzet zich tegen het opgeven van de soevereiniteit over de Tempelberg.

Deze belangrijke verschuiving van de houding sinds de Oslo akkoorden is het gevolg van Palestijnse onverzettelijkheid. Het is ook een antwoord op gebed aan God om de harten van Israëls vijanden te verharden zodat Israël haar land niet zou kunnen verdelen. Door de huidige realiteit in het Midden-Oosten zijn Israëlische Joden “meer achterdochtig over de Palestijnse bedoelingen en zich meer bewust van de gevaren voor de veiligheid.” (“New moves toward a Peace Agreement must consider Israeli Public Opinion,” Brig-Gen (res.) Y. Kuperwasser, JCPA, 30 Mar. 2017)

Israëlische parlementsleden vertelden Amerikaanse Joden dat “veiligheid vóór het stichten van vrede gaat.” Amerikaanse Joden worstelen met Israëls “veranderde politieke en economische condities …” Tot voor kort hadden Amerikaanse Joden “hun politieke wereldvisie op Israëli’s” geprojecteerd. Deze visie vanuit de ballingschap “ging uit van de veronderstelling dat het beleid en de acties van Israël beoordeeld moest worden op de waarden en normen” van Amerikaanse-Joodse ervaring. Maar vandaag verwerpen Israëli’s deze denkwijze en maken een zwaai naar rechts. Een links parlementslid ziet dit niet als een verrassing, gezien de meedogenloze vijandelijkheden; voortdurende geweldsgolven” tegen burgers en “tientallen jaren van mislukte onderhandelingen.” (“Adjusting to the Israeli consencus on the Palestinians,” The Jewish Advocate Editorial, 14 Apr. 2017)

Eerder had Trump gezegd: “Tenzij de Palestijnen terreur opgeven en Israël als een Joodse staat erkennen, zal er nooit vrede komen.” Maar hij zegt nu “Abbas wil vrede.” De feiten laten echter zien dat dit een leugen is, omdat degenen “die vrede zouden willen, het “willekeurig vermoorden” van mensen waarmee ze vrede willen hebben, niet belonen. Ook zouden die “die het doden van terroristen niet veroordelen” die dat gedaan hebben. Ze hebben ook geen onderwijsplan, waar kinderen opgevoed worden voor de jihad en het martelaarschap.” Zo lang als Palestijnen door terroristen worden geleid, grootgebracht worden om te haten en betaald worden om terrorist te zijn, is de waarschijnlijkheid dat over vrede” kan worden onderhandeld, nul. “Dit is de ongemakkelijke waarheid van het Israëlisch-Palestijns conflict …” (“The inconvenient truth about the Israel-Palestinian conflict,” Fred Maroun, TOI Blogs, 22 June 2017)

De “veiligheids”valkuil van Satan is om eerder op mensen te vertrouwen dan God. Minister van BuZa Safadi van Jordanië zei: “Arabische landen zouden voor veiligheid voor Israël kunnen zorgen als dit zich terugtrekt uit Judea en Samaria.” Als Israël dus een Arabische veiligheidsdeken wil hebben, is het enige wat ze moet doen haar land opgeven, dat in 1967 bevrijd is. Verdeel Gods Beloofde Land en dan zullen Moslims ons beschermen? Zijn commentaar komt overeen met dat van de Jordaanse Koning: “‘Het hele punt van ons vredesinitiatief is dat wij de veiligheid van Israël kunnen garanderen.” (“Jordan to Israel: Withdraw and you ‘ll get security,” Arutz 7, 30 Apr. 2017) Hier wordt eenvoudig de Islamitische taqiyya tactiek genegeerd – de goedkeuring, die Moslims krijgen om te liegen voor de zaak van Allah.

Jubileum van het bevrijde Jeruzalem

Op 21 mei, tijdens de viering van Jeruzalems “bevrijding en hereniging” zei Bibi: “Het is niet onze trouw aan Jeruzalem, die om uitleg vraagt, maar eerder de beschamende poging” van de UNESCO en anderen om Israëls band met haar stad en land uit te wissen. Maar geconfronteerd met deze schijnheiligheid is het nog steeds waar dat “Jeruzalem altijd de nationale hoofdstad van het Joodse volk alleen is geweest en nooit van enig ander volk. We hoeven onze aanwezigheid in Jeruzalem niet uit te leggen.” Dit is zowel het historische en bijbelse recht van Israël. (“Netanyahu: Jerusalem will always be Israels capital,” Arutz 7, 22 May 2017)

VN belastert Israël op de 50e verjaardag van de 6-Daagse Oorlog

David Hornik, opmerkzaam op de “vele uitspraken waarin de Zesdaagse Oorlog wordt geprezen of beklaagd en de gevolgen daarvan voor Israël,” zei “Uitspraken van het eerste soort benadrukken het feit dat de oorlog aan Israël verdedigbare grenzen gaf, een hechte band met de VS … en uiteindelijk vredesverdragen met Egypte en Jordanië …

“Uitspraken van het laatste soort treuren over Israëls ‘bezetting’ van de Palestijnen en omschrijven dat als een ramp … Secretaris-Generaal van de VN, Guterres spuit enkele van de meeste grove opmerkingen in deze ader door te zeggen: “Deze bezetting heeft een zware humanitaire last gelegd op het Palestijnse volk en haar ontwikkeling,” omdat generaties opgegroeid zijn en moeten leven in overvolle vluchtelingenkampen, “velen in ellendige armoede, met weinig of geen uitzicht op een beter leven voor hun kinderen.” Hij voegde eraan toe: “De oplossing van het Israëlisch-Palestijns conflict zal de aanzet van gewelddadig extremisme en terrorisme wegnemen in het Midden-Oosten en de deur openzetten voor samenwerking, veiligheid, welvaart en mensenrechten voor allen.” Hornik wijst deze claim over de “beweerde ellende van het Palestijnse leven na de overname door Israël” van de hand en wijst op een recent stuk van de Israëlische columnist Yemini: “De Waarheid over de bezetting.” Yemini is een voorstander van Israëlische terugtrekking, “uit het grootste deel van de west Bank,” maar wil wel een discussie hierover “gebaseerd op de waarheid …” Hij onderzocht “hoofdelementen van het Palestijnse leven” voor en na de “bezetting” en de resultaten daarvan steunen de claims van Guterres niet. Enkele voorbeelden:

Gebaseerd op een Palestijnse studie en cijfers van de Wereldbank zijn de getallen van kindersterfte van meer dan 100 per 1000 levend geborenen in 1967 teruggelopen tot 18 vandaag. Yemini: “De kindersterfte onder Palestijnen is aanmerkelijk lager dan het gemiddelde in de Arabische wereld – 28.” De levensverwachting is ook gestegen: van 48-49 jaar in 1967 tot 73-75 jaar vandaag.

“In 1867 hadden slechts vier van de 708 Palestijnse steden en dorpen een aansluiting op leidingwater.” Vandaag zijn 643 gemeenschappen – 97% van de bevolking, aangesloten. Toch claimt Guterres dat “Israël genadeloos de Palestijnen vermaalt.”

Zijn gezichtspunt over dit conflict als “een aanzet van gewelddadig extremisme en terrorisme” is een grote leugen. Vóór de “Arabische Lente” waren claims zoals deze de norm. Sinds die tijd waren er in het Midden-Oosten zes jaren van conflicten tussen bijna elke bevolkingsgroep. Om te zeggen dat dit het gevolg is van een Israëlisch-Palestijns conflict is absurd.

In feite is, gezien de haat tussen de PA en Hamas in Gaza, “de suggestie dat Israëlische veiligheidscontrole” van Judea en Samaria “voorkomt dat er een andere hel in het Midden-Oosten uitbreekt”, reëel. (“UN Dec-Gen. Launches Slanderous Attack on Israel,” D. Hornik, PJ Media, 7 June 2017)

Vasthouden aan ons erfdeel

Na de oorlog van 1967 schreef Nathan Alterman, de invloedrijkste dichter van Israël van vandaag: “Het succes van deze overwinning is dat het in essentie het verschil tussen de Staat Israël en het Land Israël heeft uitgewist … Het enige dat dat Israël nog nodig heeft is dat het volk van Israël zich weer verbonden weet met haar geschiedenis om alles wat er bereikt is te nemen en er een drievoudig snoer geweven wordt dat niet gebroken kan worden.”

Hij zei eens tegen een andere dichter: “Als we toegeven dat Judea en Samaria niet van ons zijn, dan zouden we de hele Bijbel moeten herschrijven.” (“This land is our land,” D. Eydar, Israel Hayom Op-ed, 31 Mar. 2017)

Parlementslid Hanegbi zei tijdens de “Viering van de 50 jaar van Verjonging in Judea & Samaria” in Amerika: De verdediging is belangrijk en de veiligheid is belangrijk, maar het allerbelangrijkste is de morele claim van Israël”, en voegde er aan toe dat Israëls land “niet aan ons was gegeven door Google en Wikipedia, maar door de Bijbel.” (“Israeli Minister: Bible, not Google, gives Israel Moral Right to Land,” JP, 28 Mar. 2017)

Maar Israël heeft gay-pride parades

Kortgeleden ontving Intercessors for Israel deze vraag: “De Israëlische regering draagt financieel bij aan de Gay Pride en homo-organisaties. Hoe is dat te rijmen met het Woord van God? Tel Aviv is de tweede grootste homo hoofdstad van de wereld. De regering staat toe dat er gay pride optochten in Jeruzalem worden gehouden … Ik begrijp niet dat u kunt bidden voor een regering die tegen het Woord van God ingaat. U noemt het zelfs niet in uw wekelijkse gebedspunten.”

Hier het antwoord van Chuck: Terwijl alle Westerse naties, uitgezonderd een paar in Oost-Europa, nu openlijk post-christelijk zijn en neigen naar een liberale ‘alles-mag’ richting, is Israël nog steeds – en ik gebruik deze uitdrukking uitsluitend voor de duidelijkheid – pre-‘Christelijk’. De laatste echte opwerking hier is beschreven in het boek Handelingen.

Wat u vraagt is: waarom handelt Israël niet beter dan een ‘Christelijke’ natie? Als de dag komt dat heel Israël behouden wordt, dan zal pas daarna alles zo worden, wat u vandaag verwacht.

Daarom bidden we voor veiligheid, zodat heel Israël zal leven om behouden te worden; voor aliya, omdat God duidelijk stelt dat geheel Israël in het land gered zal worden; dat er geen verdeling van het land zal zijn en voor een regering, die de eis om dit land te verdelen, weerstaat, omdat God stelt dat geheel Israël in het land wordt behouden.

Hier is een vraag voor u: Wilt u aan uw homo buurman vertellen om zijn homo levensstijl los te laten en tot Jezus te komen zoals hij is en dan, eenmaal gered, de Heer vertrouwt om hem de genade te geven om een leven te leven dat Hem behaagt? De meeste gelovigen erkennen dat niemand werkelijk verlost is van de slavernij van de zonde totdat ze gered zijn. Waarom verwachten we dan iets anders van Israëli’s?

Chuck & Karen Cohen