Shalom vrienden

Terwijl we ons naar het einde van een jaar spoeden, is de wereld op weg naar haar uiteindelijke bestemming met God – en voor het merendeel van de mensheid zal dat niet goed aflopen (Openb. 19:11-21). Wat betreft de Kerk zal zij, ondanks wat de ‘Dominion Theologie’ beweert, de wereld niet veroveren voor Messias Yeshua, maar zal moeten volharden totdat de Koning van Israël terugkeert om Gods soevereiniteit over de aarde uit te breiden (Openb. 6:9-11; Zach. 14 :9, 16).

Voor degenen die op de Heer Yeshua vertrouwen, moeten we onze ogen op Hem gericht houden (Hebr. 12:2) en erkennen, dat wat er vandaag gebeurt, geprofeteerd is en zal plaatsvinden in de dagen die vooraf gaan aan Zijn wederkomst (Jes. 55:11; Jer. 1:12; Lukas 24:44). Zoals ik vaak schrijf in de Friday Prayer Alerts van Intercessors for Israel is er niets dat God verrast en zijn er in de hemel geen noodsituaties (Jes. 42:9; 46:9 -10; Johannes 13:19).

Als God echt soeverein is en de Heer Yeshua al alle macht in hemel en op aarde heeft, waarom zou je dan bezorgd zijn (Ps. 103:19; Jes. 52:7; Matt. 28:18; Handelingen 10:36)? Ik vraag mezelf dit de hele tijd af. Aan de andere kant, als Hij niet soeverein is en de Messias niet de teugels van deze tijd in handen heeft, dan zal alle paniek in de wereld daardoor geen enkel verschil maken.

Het volgende gedeelte laat ons zien dat, hoewel we gewoonlijk alleen weten wat de reguliere media belangrijk vinden, God toch openlijk Israël herstelt – en vandaag de dag een laatste oogst van miljoenen binnenhaalt. Gods Geest beweegt zich over de aarde sinds de Joden eind 19e eeuw in groten getale naar hun land gingen terug keren - en het is nog steeds aan de gang! Maar omdat dit niet langer in het Westen gebeurt, wachten de meeste Westerse christenen er nog steeds op. Dus wees bemoedigd en kijk omhoog. Onze verlossing is zeker nabij!

Messias Jezus bouwt Zijn Lichaam

Christian Broadcasting Network (CBN) meldde dat op 11 september het belangrijkste aandachtspunt in de media zich richtte op de groei van de Islam. Maar wat de meeste experts en geleerden misten is de “ongelooflijke groei van het christendom". Hoogstwaarschijnlijk omdat deze uitbreiding "is verplaatst van het intellectuele, humanistische Westen naar 'ontwikkelingslanden'."

Op het zuidelijk halfrond en in Azië is de "schaal van christelijke groei bijna onvoorstelbaar", zegt Dr. P. Jenkins, hoogleraar Geschiedenis en Religiewetenschappen aan de Penn State University. In zijn boek, The Next Christendom: The Coming of Global Christianity, stelt Jenkins dat 'de grootste beweging van de afgelopen eeuw niet het communisme of het kapitalisme was', maar wat hij 'Pinksterisme' noemt: het met de Geest vervulde Christendom.

De moderne Pinksterbeweging begon "aan het begin van de 20e eeuw." [Dit was kort nadat de Joden in groten getale naar hun land begonnen terug te keren. Er is een bijbels verband tussen deze twee eindtijdgebeurtenissen]. Tegenwoordig zijn er "enkele honderden miljoenen" Pinkstermensen wereldwijd en schattingen zijn dat er in 2040 of 50'er jaren meer dan een miljard zullen zijn, wat betekent "meer Pinkstermensen dan Hindoes, terwijl ze nu al in aantal meer zijn dan alle boeddhisten. Jenkins schrijft dat in ongeveer twee decennia, "twee -derde van alle christenen in Afrika, Latijns-Amerika of Azië zullen wonen."

In 1900 waren er ongeveer 10 miljoen Afrikaanse christenen, tegenwoordig "zijn er 360 miljoen", ongeveer 50% van de bevolking van Afrika. Deze verschuiving is onopgemerkt gebleven door velen - zelfs door gelovigen - en dus wordt elke opspraak of geschil in een Amerikaanse kerk door de media beschouwt "als een wereldwijde crisis…" Maar kerken in de derde wereld worden nauwelijks beïnvloed "door debatten over homoseksualiteit of abortus", omdat "ze de Bijbel geloven", en het "gezag van het Woord zeer serieus nemen, zowel het Oude als het Nieuwe Testament", op een manier die het westerse christendom te schande maakt.

Maar terwijl deze groei 'de Islam bedreigt', worden gelovigen in Nigeria en Indonesië gemarteld. "Er zijn ongeveer 80 miljoen christenen in China" en velen voorspellen dat China over 20 tot 30 jaar voor 25 tot 30% christen zal zijn. Dat is genoeg "om de samenleving en de regering te veranderen…" Zelfs vandaag, "Chinese kerkleiders hebben een last om het evangelie" naar het Westen te brengen en moslims met het evangelie te bereiken, in overeenstemming met hun "terug naar Jeruzalem"-visie.

Jenkins: "Het christendom keert terug… naar zijn wortels. Het is een religie die zijn oorsprong vindt in het Midden-Oosten [ME] en in Afrika. Misschien is het een tijd weggeweest, maar nu is het terug." ("A tidal wave of Christianity.” CBN, cbn.com, Oct. 2021)

Westerse kerk in verval

Als dit in Amerika gebeurt, kan ik me voorstellen dat het in de rest van het Westen nog verder is gevorderd.

David Isaac schrijft dat "evangelische christenen zich één van Israëls belangrijkste steunpunten hebben getoond", maar in het Westen van vandaag ondermijnen "groeiende trends van secularisatie en liberale ideologie", waaronder een erosie van een pro-Israëlische theologie, deze steun, vooral door jonge evangelicals. De professoren Inbari en Bumin van de Universiteit van North Carolina in Pembroke gaven opdracht tot een peiling door de Barna Group. Die liet een "scherpe daling zien van de steun voor Israël" onder evangelicals aan, van 69% in 2018 tot 33,6% vandaag, terwijl de steun voor de Palestijnen toenam van 6% in 2018 tot 24,3%.

De peiling richtte zich op evangelicals in de leeftijd van 18 tot 29, en bevestigde eerdere peilingen, die ook een "grotere kloof in steun voor Israël tussen jongere en oudere evangelicals" lieten zien. In 2015 zei 40% van de jonge evangelicals dat de VS Israël zou moeten begunstigen. Dit aantal dat daalde tot 21% in 2018."

Eén factor is theologie. Evangelicals die 'zich identificeren met het premillennialisme' geloven dat Gods beloften aan het Joodse volk nog steeds geldig zijn en een duidelijke plaats hebben in Gods plannen voor de eindtijd, inclusief 'een terugkeer naar het land van Israël'. Maar a-millennialisten geloven vaak in de vervangingstheologie die zegt: "Gods belofte aan het volk van Israël is vervuld met de komst van Jezus …"

Inbari ziet een 'erosie' van het premillennialisme, terwijl Bumin eraan toevoegt dat 'a-millennialistische predikanten doorgaans jonger zijn dan premillennialisten. Hij vermoedt dat jonge evangelicals aangetrokken worden tot jongere predikanten'.

Bumin ziet ook een afname in de leerstellingen van profetie over de eindtijd, aangezien veel leiders zich richten op de "dagelijkse zorgen van jonge evangelicals." Als de focus dus wegschuift van de profetische gebeurtenissen van vandaag, wordt er ook niet over Israël en het Joodse volk gesproken.

Dit komt vaak voor in megakerken, die normaal gesproken geen "eschatologie of theologie" onderwijzen. Een verslag van Hartford Institute 2020 Megachurch Report vond ongeveer "1.750 megakerken in Amerika", gemeenten met meer dan 2000 bezoekers. Bumin zegt dat deze kerken "de neiging hebben om het Palestijnse volk veel meer te steunen."

Een andere leemte is dat, terwijl oudere premillennialisten de Bijbel gewoonlijk "letterlijk interpreteren… jongere evangelicals de Bijbel als richtlijn of voorbeeld gebruiken in plaats van letterlijke leefregels."

Toont die peiling aan dat de steun voor Israël afneemt, of - en nog verontrustender - laat het zien dat de volgende generatie Amerikaanse christenen ook "van de Bijbel en ook van het traditionele evangelicalisme afdrijft?" Jim Fletcher, een onderzoeker en schrijver en jaren werkzaam in de christelijke boekuitgeverij, ziet het als het laatste, met een "massale uittocht" van jonge evangelicals uit de kerk, vooral wanneer ze naar de universiteit gaan. "Bijbelstudie is verwaterd, de premillennialistische theologie is verzwakt en onderwerpen betreffende sociale rechtvaardigheid zijn de kerk binnengedrongen."

Hij noemt als sleutelfactor in veel moderne gemeenten "een 'subtiele' ontwijking van de Bijbel". De "Bijbelstudie" van vandaag is er vaak één, die "gemaakt is door en voor de leidende predikant. Het eindresultaat is dat het je niet gaat om een alomvattend beeld van de Schrift te krijgen." En waar er geen context is, is er geen begrip van de Joodse geschiedenis.

Een andere factor is dat veel kerken niet-confessioneel zijn, met mensen van verschillende achtergronden. "Als je een predikant bent en je wilt lesgeven over Israël, als je les wilt geven over de Joodse geschiedenis, als je les wilt geven over Hebreeuwse Geschriften, dan krijg je te maken met mensen in die gemeente, die dat niet willen horen…"

Fletcher ziet liberale theologie ook als een "groot probleem", dat vaak veel Oudtestamentische verhalen afdoet als mythen, wat ertoe leidt dat de Joodse geschiedenis als niet echt wordt beschouwd. " Dus als de Joodse geschiedenis niet waar is, dan kan een christelijke millennial vandaag zeggen "waarom is dan de Joodse aanspraak op het land Israël sterker dan die van de Palestijnen of wie dan ook?' En dat is precies wat er is gebeurd.'('Why is young Evangelical support for Israel eroding? D. Isaac, Jewish News Syndicate' 25 June 2021)

Hoe ver is de Amerikaanse kerk afgedwaald van een Bijbelse standaard? Het artikel van R. Bratton, "De Amerikaanse kerk is gevallen: schokkende opiniepeilingen laten zien dat 'Nepchristendom' het Bijbelse wereldbeeld heeft verdrongen", geeft ons een idee. Ze zegt: "Dankzij culturele corrosie en een gebrek aan Bijbelkennis, wordt nu een nieuw 'nep-christendom' gepredikt," en deze "namaakreligie … wordt Moralistic Therapeutic Deism [MTD]" genoemd. Dit is een wereldbeschouwing die “snel bekendheid heeft gekregen”, resulterend in een theologie die in niets lijkt op het historische Christendom …" Een Barna-enquête begin 2021 merkte op dat MTD, een "verwaterd, feel-good, nep-christendom" het meest populaire wereldbeeld is in de VS vandaag. Die enquête zei dat MTD "enkele christelijke elementen in zich heeft", maar het is niet het Bijbelse geloof.

Barna beschrijft MTD als een "moralistisch perspectief" dat gebaseerd op het Deïsme, "het idee dat God de wereld heeft geschapen maar er verder geen directe betrokkenheid bij heeft". MTD gelooft dat er een God op afstand is, die alleen maar wil, dat iedereen het goed heeft en dat het doel van het leven is om gelukkig te zijn. Amerikaanse 'christenen' die deze filosofie hebben aangenomen, hebben … persoonlijke opvattingen van goed en kwaad verheven boven elke objectieve standaard van Waarheid - zoals de Bijbel…

"Het geloof dat Amerikanen vandaag motiveert, is niet het 'singuliere' geloof dat werd verkondigd door Wesley … of het zelfverzekerde geloof van Paulus … het is ook niet de geloofsovertuiging van de vroege kerk," die beleed: "Ik geloof in God de Almachtige Vader, Schepper van hemel en aarde en in Jezus Christus, Zijn enige Zoon, onze Heer." Het geloof van vandaag "is zelfs niet verankerd in de vrijmoedige exclusiviteit van Jezus zelf, die zei: 'Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij!"

Bratton zegt: "Het is logisch dat 'christenen' die MTD omarmen, aarzelen om [zout in] de samenleving te zijn. Hoe kan iemand een oordeel vellen als iedereen alleen maar probeert gelukkig te zijn? De enige zonde is iemands persoonlijke ‘waarheid' in de weg te staan’. Dat kiezen zovelen de kant van [neomarxistische atheïstische] groepen zoals BLM en de LBGT-beweging. Sluit je aan bij de schreeuwende, ontwakende meute, die zonde promoten onder het mom van 'iedereen liefhebben’."

De Christelijke apologeet F. Turek voegt hier aan toe: "Sommige mensen noemen zichzelf progressieve christenen, terwijl ze noch progressief, noch christelijk zijn, omdat ze het met Jezus niet eens zijn over verschillende veel-betekenende kwesties. Ze zijn het niet eens met Jezus over seks… over de Bijbel… over hemel en hel… verzoening." Waarom zou iemand zichzelf dan christen noemen?"

Volgers van Christus zijn vergeten dat Jezus niet kwam om mensen te vertellen om aardig te zijn. Zijn boodschap is altijd een struikelblok geweest, en dit is vooral moeilijk voor Amerikanen van de 21e eeuw om te accepteren", zegt Bratton, erop wijzend dat de boodschap van Yeshua "er een is van belijdenis, niet van counseling en troost…" ("America's new religion: Fake Christianity," Everett Piper, The Washington Times Op-ed, 25 July 2021)

Israël & Afrika vs. Israël & Ben & Jerry's

In juli schreef Herb Keinon dat terwijl de focus lag op de boycot van Ben & Jerry's van Israëli's in Judea en Samaria, Israël "zijn status van waarnemer bij de 55 landen tellende Afrikaanse Unie [AU] herkreeg… Net toen het in Vermont gevestigde ijsbedrijf haar voornemen aankondigde dat het de Joodse staat wil boycotten, hief de in Addis Abeba gebaseerde multilaterale organisatie AU een bijna 20-jarige quasi-diplomatieke boycot van Israël op en kreeg Israël weer de status van ‘waarnemer’. Deze stap van de AU kwam amper in de media.

"Hoewel geen van beide gebeurtenissen een onmiddellijke wereldschokkende impact op Israël zal hebben, zijn het belangrijke symbolen." De zet van B&J zendt de boodschap uit dat "mensen geen zaken moeten doen met Israël vanwege zijn beleid", maar de boodschap van de AU is dat "er absoluut niets mis is met het omgaan met Israël. Degenen die er bij B&J's op aandrongen hun zakelijke praktijken ten opzichte van Israël te veranderen, willen Israël afdoen als een racistisch, koloniaal apartheidsregime dat moet worden gemeden… Afrika weet iets af van racistische, kolonialistische apartheidsregimes, maar in plaats van door te gaan met het boycotten van Israël, steekt het een hand uit."

Dit herstel van de status van waarnemer van Israël is het resultaat van de outreach van voormalig premier Netanyahu naar Afrika. Er waren verschillende redenen waarom dit een hoge prioriteit voor hem had. Ten eerste: "terwijl Israël geen status had in de organisatie, had de Palestijnse Autoriteit [PA] dat wel, en verkreeg de status van waarnemer in 2013." Daarom, terwijl PA-president Abbas "het lichaam kon toespreken en de PA een hand had bij het opstellen van de verklaringen van de organisatie over de ME die zeer kritisch waren over Israël, was Israëls eigen stem volledig afwezig."

Ten tweede spant Israël zich in om "zijn positie in multilaterale instellingen te verbeteren. Hoewel Israël goede, sterke bilaterale betrekkingen heeft met veel landen… laat de relatie met internationale organisaties veel te wensen over. Dus hoewel het goede betrekkingen heeft ontwikkeld met tal van Afrikaanse staten … werd het hard aangepakt door de AU. Een vergelijkbare situatie bestaat met de EU - Israël heeft sterke betrekkingen met tal van Europese staten, maar een zeer moeilijke relatie met de EU die in Brussel is gevestigd …" De status van waarnemer in de AU geeft Israël ook "betrekkingen met 46 van de 55 staten van de Unie, en de mogelijkheid om het blok aan te spreken zou legitimiteit kunnen geven aan enkele van de achterblijvers, zoals Djibouti, Mali en Niger om banden aan te knopen. Bovendien zou het de weg kunnen effenen voor Israël om deel te nemen aan projecten in heel Afrika." ("Israel’s African Union status is as important as Ben & Jerry’s,” H. Keinon JP analysis, 26 July 2021)

Met wat zojuist in de vorige sectie is opgemerkt, over hoe de kerk groeit in Afrika, is deze link met de AU ook een andere link naar gelovigen die zullen staan naast en bidden voor de natie Israël.

De EU buigt voor Iran

Fiamma Nirenstein zei dat de "beëdigingsceremonie" van 5 augustus voor de nieuwe president van Iran, Ebrahim Raisi, "een getuigenis was van politieke en morele onverschilligheid", waarbij alle verschillen "tussen terrorisme en democratie werden weggevaagd; het was het graf van de mensenrechten … " Raisi werd bij de verkiezingen van 2017 in Iran verslagen, maar Opperste Leider Khamenei plaatste hem op de hoogste gerechtelijke positie, "waarvoor hij ergernis wekkende reacties ontving, zelfs van Amnesty International, omdat hij tienduizenden dissidenten en anderen ter dood had veroordeeld die door het regime niet werden gewaardeerd."

Maar ondanks Raisi's misdaden tegen de menselijkheid, waren er 115 functionarissen uit 73 landen aanwezig om hem de eed af te zien leggen. De zitplaatsen werden gemaakt volgens de voorkeuren van Khamenei en Raisi. Hamas-chef Haniyeh, leider van de Islamitische Jihad al-Nakhaleh en Hezbollah plaatsvervangend secretaris-generaal Qassem, zaten allemaal op de eerste rij, en vlak achter hen zat E. Mora, plaatsvervangend secretaris-generaal van de Europese Dienst voor extern optreden, de diplomatieke instantie van de EU, die de drie bovengenoemde groepen officieel op de zwarte lijst van de EU had geplaatst, en die "Europa heeft geleid in de besprekingen in Wenen om nieuw leven te blazen in … de nucleaire deal met Iran."

Nirenstein vraagt zich af hoe Europa "eer kan bewijzen aan een land dat de vernietiging van de Joodse staat en de haat tegen Amerika tot zijn voornaamste vaandel heeft gemaakt? Hoe kan het een regering huldigen die degenen uitnodigt en eert die de moord op vrouwen en kinderen in bussen en pizzeria’s plant en hen voorziet van geld? De ayatollahs kunnen tevreden zijn met zichzelf. Terwijl terroristen prominent op de eerste rij hun plaats innemen, stellen wij in Europa ons zonder een woord achter hen op de tweede rij." ("Europe kneels before Raisi ," F. Nirenstein, Israël Hayom Op-ed, 10 Aug. 2021)

Jeruzalem – het centrum van de eindtijdoorlog

Volgens de Bijbel is Jeruzalem het geografische centrum van Gods plannen voor de eindtijd. Het is niet alleen Zijn stad (Ps. 48:1-2, 8; 87:3; Matt. 5:35b), maar het is ook Gods lokaas om de opstandige naties in de val te laten lopen (Zach. 12:2-3) en de stad waarnaar Zijn Zoon zal terugkeren (Zach. 14:2-4; Handelingen 1:11).

Hoewel velen in de kerk dit misschien negeren, bevestigt de leider van Hamas dit - en hij gelooft zelf niet eens in de Ene Ware God. In augustus zei Ismail Haniyeh dat Jeruzalem de focus is bij het behalen van een "grote overwinning" die leidt tot "de bevrijding van Palestina’." Hij benadrukte dat "de strijd om Jeruzalem" nu het doelwit is geworden "op het pad van het conflict met de vijand" en dat de overwinning op Jeruzalem zal resulteren in "de terugtrekking van de 'bezetting'."

Hij zei dat de oorlog in mei tegen Israël, "Operatie Guardian of the Walls", eens te meer bewees "dat de stad Jeruzalem het middelpunt was en is van de confrontatie met de vijand", eraan toevoegend dat "de confrontatie met de bezetting van Palestijns land is geen grensconflict is, maar een existentieel conflict en een religieuze en ideologische strijd." ("Hamas: This is a existentieel conflict", Arutz 7, 23 Aug. 2021)

Palestijnen verwerpen vrede met Israël

Met groot inzicht zei Jonathan Tobin: "Terwijl degenen die de Joodse staat vertegenwoordigen, flexibel en vindingrijk moeten zijn als ze concurreren op een diplomatiek speelveld dat meestal tegen hun land wordt gestapeld, is het idee dat Israël gedijt wanneer meer inschikkelijkheid een mythe is." Bij de ondertekening van de Oslo-akkoorden van 1993 "accepteerde Israël de valse premisse dat het een dief was in het bezit van 'bezet Palestijns land'", en sindsdien is het diplomatiek achteruitgegaan. Anti-Zionisme is nu acceptabel in reguliere discussies - zelfs in de VS - "omdat Israël zoveel ijdele concessies heeft gedaan ter wille van de vrede, zoals Oslo en de terugtrekking uit Gaza in 2005, niet omdat het er niet genoeg van heeft gemaakt. Zulke concessies bevestigden de zaak die werd gedaan door degenen die het ten onrechte beschuldigden van het beoefenen van 'apartheid' en andere laster."

Daarentegen, toen Netanyahu "het idee van een tweestaten-oplossing" verwierp, kreeg Israël veel meer bondgenoten in de wereld, ook onder Arabische naties. ("Will Lipid’s charme offensive better than Netanyahu’s realpolitik?" J. Tobin, Israel Hayom Op-ed, 28 July0 2021)

De Israëlisch-Arabische Khaled Abu Toameh merkt op dat terwijl de regering-Biden "haar inspanningen opvoerde om de PA te versterken", de Palestijnen hun leiders en "elk vredesproces met Israël" in toenemende mate hebben afgewezen. Velen willen de Oslo-akkoorden annuleren en de ondergang van Israël zien. Toch gelooft de Amerikaanse regering, die "de betrekkingen met de PA heeft hersteld en beloofd heeft om de onvoorwaardelijke financiële hulp te hervatten", nog steeds dat deze stappen de onderhandelingen die tot een "tweestaten-oplossing" zullen leiden, nieuw leven zullen inblazen.

Onder druk van de VS heeft de Israëlische regering ook "een reeks gebaren aangekondigd die gericht zijn op het versterken van de PA", zodat Hamas, dat wedijvert om de controle over Judea en Samaria van de PA over te nemen, zal worden verzwakt.

De meeste Palestijnen zijn niet onder de indruk en verwerpen de PA, de VS en Israël, terwijl ze Hamas, die de vernietiging van Israël nastreeft, verkiezen boven PA-president Abbas. Uit een eind augustus gepubliceerde peiling van de Arab World for Research & Development blijkt dat Amerika zichzelf voor de gek houdt als het denkt dat zijn dollars "de harten en geesten van de Palestijnen kunnen veranderen". Tweederde steunt de nietigverklaring van Oslo en 61% is tegen de huidige "veiligheidscoördinatie tussen de PA en Israël". Met andere woorden, een meerderheid is tegen vrede omdat "ze het bestaansrecht van Israël niet erkennen…"

Als er vandaag verkiezingen zouden worden gehouden, zouden de meeste Palestijnen Abbas en zijn volk afwijzen, aangezien een meerderheid "zou stemmen voor Hamas en Abbas-criticus Marwan Barghouti, een hoge Fatah-leider die momenteel voor vijf keer levenslang in een Israëlische gevangenis zit voor zijn rol bij de moorden op vijf Israëli's tijdens de Tweede Intifada (2000-2005)."

Onheilspellend genoeg blijft de populariteit van Hamas stijgen, "vooral na de 11-daagse oorlog met Israël in mei", waarbij 74% van de ondervraagden geloofde, dat het de winnaar was. "De Palestijnen prijzen in wezen Hamas en de in Gaza gevestigde terreurgroepen voor het afvuren van duizenden raketten en raketten op Israël."

Terwijl Biden en zijn cohorten een "sterke betrokkenheid hebben voor een, door onderhandelingen tot stand gekomen, tweestaten-oplossing" als dé manier om een einde te maken aan het Israëlisch-Palestijnse conflict, is 60% van de ondervraagden hiertegen, omdat ze willen dat Israël "wordt vervangen door een Palestijnse staat, van de Jordaan tot de Middellandse Zee." Dit is een onderschrijving van het handvest van Hamas, waarin staat: "… het land Palestina is door alle generaties heen en tot de Dag der Opstanding een islamitische Wakf geweest; niemand kan het, of een deel ervan, afzweren of het of een deel ervan verlaten … De bevrijding van dat land is een individuele plicht voor alle moslims overal … Om de aanmatiging van Palestina door de Joden het hoofd te bieden, kunnen we niet ontkomen aan het opheffen van de vlag van Jihad [heilige oorlog]. We moeten de geest van Jihad verspreiden onder de islamitische natie, in botsing komen met de vijanden en toetreden tot de gelederen van de Jihad-strijders."

De resultaten van de peiling zijn geen verrassing voor "hen die bekend zijn met de innerlijke werking van de PA en de anti-Israëlische en anti-Amerikaanse sentimenten in de Palestijnse straat." Amerikaanse dollars kunnen de PA op korte termijn ondersteunen, waardoor Abbas een tijdje aan de macht kan blijven, maar ze "zullen het vertrouwen van de Palestijnen in Abbas of het leiderschap van de PA niet herstellen", en evenmin zullen dollars "Palestijnen ertoe brengen om Israëls bestaansrecht te accepteren."

De realiteit ter plaatse is heel duidelijk: "Palestijnen zijn zo succesvol geradicaliseerd door hun leiders dat ze willen dat Israël van de aardbodem verdwijnt. Haat is zo succesvol ingebed dat ze liever hun volk zien lijden en sterven dan welke schikking dan ook met Israël accepteren." ("Palestinians: Why Biden’s aid will not bring peace", K. Abu Toameh, Gatestone Institute, 8 Sept. 2021)

Bassam Tawil, een Arabier die in het Midden Oosten woont, bevestigt wat Abu Toameh had geschreven. Tawil citeerde de verklaring van Biden tijdens de jaarlijkse zitting van de Algemene Vergadering van de VN in september. "De inzet van de VS voor de veiligheid van Israël staat buiten kijf… onze steun voor een onafhankelijke, Joodse staat is ondubbelzinnig. Maar ik blijf geloven dat een tweestaten-oplossing de beste manier is om… de toekomst van Israël als Joodse, democratische staat te verzekeren, leven in vrede naast een levensvatbare, soevereine en democratische Palestijnse staat."

Ironisch genoeg toonde diezelfde dag een peiling van het Palestijnse Centrum voor Beleid & Onderzoek opnieuw aan hoe "Westerlingen geen idee hebben van de werkelijke houding van het Palestijnse publiek", aangezien het merendeel van hen "Hamas en andere terroristen als hun helden en rolmodellen" beschouwen en geloven "dat geweld en terrorisme de beste en enige manier zijn om met Israël om te gaan." Met deze houding wil het "Palestina", dat Biden wil creëren, "worden gecontroleerd door, door Iran gesteunde terroristen, zoals Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad wiens verklaarde doel is om Israël te vervangen door een islamitische staat na het doden of verdrijven van zoveel mogelijk Joden …"

Uit de peiling bleek dat "bijna 80% van het Palestijnse publiek" het aftreden van Abbas eist, 62% is tegen een "tweestaten-oplossing", en 61% is zelfs tegen het hervatten van vredesonderhandelingen. Deze resultaten "onderstrepen de grote kloof tussen de percepties en wensen van de regering-Biden en de internationale gemeenschap, en de realiteit van de Palestijnse situatie. Degenen die blijven praten over een 'tweestaten-oplossing' houden niet alleen zichzelf voor de gek, maar brengen ook de veiligheid van het Midden Oosten in gevaar door te proberen nog een andere terroristische staat te vestigen …"

Tawil biedt aan Biden en andere Westerse leiders wat advies: "voordat je het idee van vrede en veiligheid koppelt aan het idee van een 'tweestaten-oplossing'", geloof dan alsjeblieft dat "wanneer de Palestijnen zeggen dat ze vrede met Israël verwerpen, ze eigenlijk precies menen wat ze zeggen." ("Biden ignores Palestinian support for terrorists", B. Tawil, Gatestone Institute, 4 Oct. 2021)

Wereldwijd antisemitisme is nu acceptabel

Seth J. Frantzman van JP meldde dat de Taliban-heersers van Afghanistan diplomatieke "betrekkingen met de wereld" willen hebben, waaronder de VS, Iran, India en elk ander land - behalve Israël.

Nou, én? "Waarom zou Israël überhaupt betrekkingen willen hebben met de Taliban?" Maar is dat de juiste reactie? Hoe komt het dat alleen de Joodse staat wordt afgewezen door bepaalde regeringen, zoals de Taliban, Pakistan en Maleisië? Het is ronduit antisemitisme, als alleen Israël eruit wordt gepikt.

De meeste landen, die de betrekkingen met Israël afwijzen "zijn staten met een moslimmeerderheid, die hun afwijzing baseerden op "een giftige mix van religieuze haat en antisemitisme", samen met het idee dat ze, door Israël op een zijspoor te zetten, hun Palestijnse "broeders" steunen. Deze “ideologische logica" zou als niet "antisemitisch" kunnen worden beschouwd als het ergens anders zou worden toegepast, maar dat is het niet." Dezelfde regeringen hebben ook betrekkingen met veel volken die ‘zich schuldig maken aan geweld tegen Moslim minderheden. Het gaat niet om hun geloofsgenoten: het gaat om Israël en de Joden…"

Deze politieke vorm van antisemitisme begon in 1948 en wordt tegenwoordig algemeen geaccepteerd, "niet alleen onder sommige islamitische staten, maar ook in het algemeen in internationale fora. De uitsluiting van Israël en de poging om het buitenspel te zetten", bij de VN, UNESCO of verschillende andere mondiale entiteiten leggen "een mondiaal antisemitisme bloot waarin haat tegen de Joden werd vervangen door internationale haat tegen Israël."

En Israël is de uitzondering, aangezien het concept van 'engagement' normaal gesproken als goed wordt beschouwd en 'diplomatie te verkiezen is boven oorlog'. Zelfs naties die onderling oorlogen hebben gevoerd, hebben daarna 'normale betrekkingen'. Maar Israël is anders, omdat het een "religieus vooroordeel" is dat naties ertoe aanzet om relaties met het land te weigeren. "Tijdens het Sovjettijdperk waren er ook excuses voor de Koude Oorlog, maar het excuus van vandaag waarom landen als Maleisië geen betrekkingen met Israël hebben, is uitsluitend gebaseerd op antisemitisme."

Tot schande van de wereld is anti-Semitisme als “basis van het buitenlands beleid… niet controversieel', aangezien naties de haat tegen Israël en de Joden kunnen steunen, maar er nauwelijks kritiek op krijgen. Een lijst van landen in deze categorie omvat "mislukte staten zoals Libië, Jemen, Somalië", maar ook landen die "de banden met Israël zouden verbreken vanwege spanningen met de Palestijnen, zoals Venezuela en Bolivia." Omdat ze de banden met andere naties over soortgelijke kwesties niet hebben verbroken, legt dit het antisemitisme in hun buitenlands beleid bloot. Helaas wordt dit buitenspel zetten van "Israël en uitsluiting ervan in internationale fora, groeperingen en buitenlands beleid" nu stilletjes geaccepteerd, "ook in Westerse landen waar de Holocaust plaatsvond…"

Veel landen die "de banden met Israël verwerpen, hebben ook Joden verdreven of het hen onmogelijk gemaakt om openlijk hun geloof te praktiseren…" Joden zijn de enige etnische groep waar het niet als controversieel wordt gezien "om ze tot nul terug te brengen in landen waar ze ooit floreerden ', zoals in Syrië, Libanon, Irak, Algerije en Jemen. Deze "vermindering van een minderheidsgemeenschap tot nul wordt over het algemeen genocide genoemd", of wanneer "raciale en religieuze minderheden in het Westen" worden verboden, wordt het "een haatmisdaad, of racisme of islamofobie" genoemd.

"Wat is de fobie die de verdrijving en verdwijning van Joden leidt in al die landen die ook geen betrekkingen met Israël hebben? Het is antisemitisme… Geen enkel ander concept van internationale betrekkingen kan het verklaren, aangezien geen enkel ander dergelijk concept van toepassing is op andere landen of religieuze minderheidsgemeenschappen op dezelfde manier." ("The Taliban & implicit antisemitism in int’l relations", S.J. Frantzman, JP Analysis, 8 Sept. 2021)

VN en de Nieuwe Wereldorde

In Jesaja 34 bedreigt God de naties met politieke, militaire en ecologische rampen (34:2-4) als Hij het einde van Zijn geduld bereikt met hoe zij omgaan met Zijn natie, Israël. Want het zal zijn de dag van de wraak van de HEERE, het jaar van de afrekening om de rechtszaak van Sion. (Jes. 34:8) Is er een gevoel, dat dit zal gebeuren in wat VN-secretaris-generaal Guterres in September zei, toen hij "een ernstige waarschuwing gaf dat de wereld de verkeerde kant opgaat en … doorgaat met de normale gang van zaken zou kunnen leiden tot een ineenstorting van de wereldorde en een toekomst van eeuwige crisis …"?

Hij zegt dat de wereld onder "enorme druk" staat en dat de Covid-19-pandemie "een wake-up call" is om "het falen van naties te onthullen om samen te komen en gezamenlijke beslissingen te nemen" om mensen te helpen deze "wereldwijde levensbedreigende noodgeval onder ogen te zien." Deze "verlamming" strekt zich uit tot "de mislukkingen om de klimaatcrisis aan te pakken", tot ongelijkheden die samenlevingen ondermijnen, en omvat technologische vooruitgang zonder richtlijnen "om ons te beschermen tegen de onvoorziene gevolgen ervan".

Op zijn lijst met items, die chaos in de wereld brachten, waren 'toenemende armoede, honger en genderongelijkheid', de vernietiging van al het leven door een nucleaire oorlog en de plaag van onrecht in naties. Toch noemde hij geen enkele keer antisemitisme of antizionisme, dat volgens de Bijbel de oorzaak is van de plotselinge afglijding van de wereld in chaos (Joël 3:1-2 is slechts één voorbeeld).

In wezen ziet hij de oplossing in een nieuwe wereldorde, een één-wereldregering hoewel hij dat niet zo noemt. In plaats daarvan riep hij op tot "effectievere multilaterale instellingen, waaronder een VN '2.0' die relevanter is voor de 21e eeuw", maar deze keer "multilateralisme met tanden", en hij stelde een top in 2023 voor "om het mondiale bestuur van digitale technologie en de ruimte te versterken, " evenals "een Nieuwe Agenda voor Vrede" met regels "om de strategische risico's van kernwapens, cyberoorlogvoering en dodelijke autonome wapens te verminderen…"

Guterres zei dat de Covid-pandemie "tekortkomingen in het wereldwijde financiële systeem aan het licht heeft gebracht", waarbij de oplossing een integratie is van "het wereldwijde financiële systeem met andere mondiale prioriteiten…". Alle internationale monetaire reuzen moeten samenwerken, inclusief "de 20 leidende economieën in de G20, de Economische en Sociale Raad van de VN, de hoofden van internationale financiële instellingen, waaronder het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank, en de secretaris-generaal van de VN."

Hij beval een reeks maatregelen aan om "de bedreigingen voor de sociale stabiliteit" aan te pakken door te voorzien in "algemene gezondheidsdekking, onderwijs, huisvesting, fatsoenlijk werk en inkomensbescherming voor iedereen, overal". ("UN-chief warns of ‘breakdown of global order’,” Israel Hayom, 12 Sept. 2021)

Bekering is zo ouderwets dat het nooit op zijn lijst van mogelijke oplossingen is gekomen, en vasten en bidden evenmin (Ps. 50:15).

Poetin waarschuwt het Westen tegen 'Wokeïsme'

Vergeleken met Guterres is de Russische president Vladimir Poetin veel logischer - vooral voor Bijbelgelovigen, aangezien hij correct verklaarde dat "de extreem-linkse ontwaakte ideologie…… maatschappelijke kwalen veroorzaakt in de hele Westerse wereld", eraan toevoegend dat dit vergelijkbaar was met "wat er gebeurde in Rusland tijdens de revolutie van 1917." Zijn toespraak hield hij op de 18e jaarlijkse bijeenkomst van de Valdai International Discussion Club in Sochi, waar het onderwerp "Global Shake-up in the 21st Century" was.

Poetin: "We zien met verbijstering de verlamming die zich ontvouwt in landen die eraan gewend zijn geraakt zichzelf te zien als de vlaggenschepen van de vooruitgang." We zijn getuige van "de sociale en culturele schokken" die Westerse landen door elkaar schudden, waar mensen "geloven dat het agressief uitwissen van hele pagina's van je eigen geschiedenis, positieve actie in het belang van minderheden en een vereiste om afstand te doen van de traditionele interpretatie van dergelijke fundamentele waarden als moeder, vader, familie en het onderscheid tussen seksen' zal leiden tot 'een vernieuwing van de samenleving'.

Hoewel westerse landen kunnen doen wat ze willen, verklaarde hij toch dat "de overweldigende meerderheid van de Russische samenleving" deze denkwijze verwerpt. "De recepten die ze bedenken zijn niets nieuws. Hoe paradoxaal het ook mag lijken, dit is wat we zagen in Rusland… na de revolutie van 1917", toen de communisten de ideologieën van Marx en Engels volgden. Die waren ook bedoeld om "de traditionele levensstijl, de politieke, de economische levensstijl, evenals de notie van moraliteit, de basisprincipes voor een gezonde samenleving" te veranderen. Ze probeerden ook oude waarden te 'vernietigen', familierelaties te verstoren en het te begroeten 'als de mars van de vooruitgang'. Het was toen erg populair en wordt nu weer tot leven gewekt.

De communisten waren ook "absoluut onverdraagzaam" voor verschillende meningen. Dit gebeurt ook in het Westen, als we zien dat "de strijd voor gelijkheid en tegen discriminatie verandert in een agressief dogmatisme op de rand van absurditeit", waarbij zelfs de grote auteurs van vorige generaties niet langer onderwezen werden omdat ze "het belang van geslacht of ras niet begrepen…"

De strijd tegen racisme wordt veranderd in "een cultuur van ‘ongedaan’ maken” in omgekeerde discriminatie…" Het drijft mensen uit elkaar, "terwijl de echte strijders voor burgerrechten probeerden die verschillen op te heffen…”

"De voorstanders van deze nieuwe benaderingen gaan zelfs zo ver dat ze het hele idee van mannen en vrouwen willen elimineren, en degenen die durven zeggen dat er mannen en vrouwen bestaan, dat dit een biologisch feit is, zijn bijna verbannen." Het is "monsterlijk" dat men nu "kinderen kan leren dat de jongen gemakkelijk een meisje kan worden", en vice versa. "Je duwt de ouders opzij en laat een kind een beslissing nemen die hun leven kan verwoesten." Hij voegt eraan toe dat dit alles voor hem een "misdaad tegen de menselijkheid is… onder de vlag van vooruitgang…" ("Putin warns 'Wokeness' is destroying the West; It happened in Russia; it’s evil, it destroys values," Ryan Saavedra, DailyWire.com, 22 Oct. 2021)

Richt je ogen op Jezus

Helaas lijkt het erop dat veel gelovigen gefocust zijn op alle gekte die er in de wereld gebeurt en hun ogen hebben afgewend van Yeshua, die vandaag nog steeds Heer van allen is (Handelingen 10:36). Voor hen lijkt het alsof de vijand God uitdaagt met zijn demonische plannen, terwijl wij in werkelijkheid de enigen zijn die de vijand kunnen uitdagen. Hier is een woord uit Klaagliederen dat, als we deze waarheid in gedachten houden, veel vrede en geloof in ons leven zal brengen, zelfs als we niet begrijpen wat God aan het doen is (Spr. 3:5).

Wie zegt iets en het gebeurt, als de Heere het niet gebiedt?Klaagl. 3:37

Amen!

Zegen uit Jeruzalem

Chuck Cohen