Shalom vrienden,
Ik wil er nogmaals op wijzen dat deze nieuwsbrief geen betrekking kan hebben op de actuele gebeurtenissen rond Israël. Voor dat soort input zie de Intercessors for Israel - Friday Payer Alerts die ik wekelijks schrijf. U kunt zich aanmelden om ze te ontvangen of ze online lezen op de IFI-website. Dank u allen die deze bediening in de loop van de decennia hebben gesteund met uw gebeden, bemoedigende briefjes en donaties. Het wordt enorm gewaardeerd!
De waarheid is op straat gestruikeld (Jes. 59:14)
We zijn getuige van veel eindtijdgebeurtenissen in het proces van vervulling zoals de barensweeën van een vrouw, omdat ze vaker voorkomen en pijnlijker worden voor de betrokkenen. Yeshua waarschuwde ons om dit soort situaties te verwachten vlak voor Zijn wederkomst: Want natie [ook etnische groep] zal opstaan tegen natie [idem], en koninkrijk tegen koninkrijk: er zullen aardbevingen zijn op verschillende plaatsen, hongersnoden en problemen [+ oproeren]: dit zijn de begindagen van weeën ["smarten" verwijst in het Grieks vaak naar pijn zoals bij de bevalling].
(Markus 13:8)
De Heer vertelde ons ook dat deze tijd net zo zou zijn als de dagen van Noach, als het leven gewoon door gaat. (Matth. 24:37-39). Toch vernietigde God de wereld in die tijd vanwege de overheersing van geweld (Gen. 6:11-13). En die geest heerst over de hele aarde – via terrorisme, oorlogen, antisemitische demonstraties en daden, in de media en zelfs binnen gezinnen.
Het is ook heel duidelijk dat de waarheid op straat is gestruikeld – en velen dansen er vreugdevol op (Jes. 59:13-15). Om die reden heeft God hun een sterke dwaling gezonden (2 Thess. 2:10-12). Ik geloof dat de door God gezonden misleiding ook komt omdat ze het kwade goed en goed kwaad durven te noemen, duisternis voor licht en licht voor duisternis durven te stellen en alles wat afschuwelijk en godslasterlijk is als rechtvaardig en heilig te verklaren (Jes. 5:20-24).
Natuurlijk bevindt Israël zich precies in het centrum van wat God aan het doen is om dit tijdperk af te sluiten en Zijn Zoon van Zijn eeuwige troon naast de Vader naar Jeruzalem te sturen (Ps. 110:1) om te heersen en te regeren als Koning der koningen en Heer der heren (Ps. 110:2; Openb. 17:14; 19:16). Maar laten we onze kop niet in het zand steken over Zijn wederkomst. Het zal in het begin zeer bloedig zijn als Hij komt om de aarde in gerechtigheid te oordelen (Ps. 2:9; 110:6; Jes. 11:4; 63:2-6; Openb. 14:19-20; 19:15, 21).
Aliyah – de ruggengraat van de eindtijdprofetie
Onlangs heeft de Geest van God mij geopenbaard dat aliyah – de terugkeer van het Joodse volk uit hun gevangenschap onder de heidenen terug naar hun land van belofte – het fundament is, de ruggengraat zo u wilt, waarop alle andere eindtijdprofetieën afhangen.
Zonder aliya zou er geen noodzaak zijn voor Israël om het land in bezit te nemen (Ezech. 36:8-12).
Zonder aliya zou het zelfs niet nodig zijn om de moderne Joodse natie Israël te scheppen (Jes. 6:8-10).
Zonder aliya zou het niet nodig zijn om dat geprofeteerde buitengewoon grote leger
te hebben om het Joodse volk en de natie Israël te beschermen (Ezech. 37:10).
Zonder aliya zou het niet nodig zijn om Jeruzalem terug te winnen als de eeuwige hoofdstad van Israël (Ps. 147:2; Lukas 21:24).
Zonder aliya zou er geen reden zijn voor naties om zo kwaad te zijn op Israël als het zichzelf verdedigt of overgaat tot het weer in bezit nemen van zijn bezittingen, of wat Israëlische Joden ook maar besloten te doen (Jer. 33:9 [In de KJV is het woord dat vertaald is met beven
eigenlijk wees opgewonden, wees woedend
in het Hebreeuws]; Obad. 1:17: Zach. 12:2-3).
Zonder aliya zou heel Israël niet gered worden als de redding van de Joden als natie in het land plaatsvindt (Jer. 32:37-40; Ezech. 36:24-32; Zach. 12:10; enz.).
Zonder aliya zou er geen Jeruzalem zijn waar Messias Yeshua naar zal terugkeren (Ps. 102:16; Zach. 14:3-4).
Zonder aliya zouden we geen getuigen zijn om het enige te zien dat God in heel Zijn Woord heeft beloofd om te doen met heel Zijn hart en Zijn ziel, namelijk om de Joden terug te planten in hun land (Jer. 32:41).
En het allerbelangrijkste vanuit het oogpunt van het Lichaam van de Messias, is aliyah Gods antwoord op het 2000 jaar oude gebed van het Lichaam om Gods naam te heiligen (Jes. 43:5-7, 21; Ezech. 36:23-24) door de komst van Zijn Koninkrijk en dat Zijn wil die op aarde wordt gedaan zoals het al in de hemel is gedaan (Matth. 6:9-10).
Aan wie veel gegeven wordt
Messias Yeshua zei dat aan wie veel gegeven wordt – ook veel van zal worden geëist (Lukas 12:48). Wat Hij sinds Zijn opstanding aan Zijn lichaam, de Kerk, heeft gegeven, is zoveel meer dan wat aan de Joden werd gegeven. Het Lichaam heeft zowel de Tenach – het Oude Testament – als het Nieuwe Testament; de blijvende aanwezigheid van Gods Geest; de volledige openbaring van Messias Yeshua – dat Hij God de Zoon en Israëls Koning is. Om een weg te banen voor heidenen om geënt te worden op Israëls olijfboom, heeft God voor een tijd het grootste deel van Zijn volk, de Joden, gedeeltelijk verblind (Rom. 11:25)! Maar met al deze geestelijke rijkdom en de diepe bijbelse verbinding met Israël en het Joodse volk door geënt te zijn op de olijfboom van Israël, heeft het Lichaam een historische staat van dienst die veel meer ongehoorzaam aan Gods Woord is dan de natie Israël in de afgelopen tweeduizend jaar.
De vervangingstheologie is slechts één afschuwelijk voorbeeld van heidense trots die in opstand kwam tegen haar geestelijke wortels, wat geleid heeft tot Hamas-achtige bloedbaden op Joden, vooral in Europa; ook in het recente verleden, toen veel nazi's Joden konden vermoorden en vervolgens naar huis gingen om Christus te "eren", door Kerstmis te vieren met hun families.
Paulus' waarschuwing aan niet-Joodse gelovigen om niet arrogant te zijn tegen ongeredde Joden is vaker wel dan niet verworpen (Rom. 11:18-21). Zelfs vandaag de dag zijn grote delen van het Lichaam gekant tegen het bezit van Israëls bezittingen (Amos 9:11-15; Obadja 1:17) en zijn verbijsterd als Israël oorlog voert tegen zijn hedendaagse Amalek-vijand – fundamentalistische terroristische moslims – die gedreven worden door eeuwige haat jegens Gods volk (Ex. 17:14-16; Num. 24:20; Deut. 25:19; Ezech. 25:15; 35:5-6, 11-13; Obadja 1:10).
De waarschuwing om degenen te vervloeken die Israël vervloeken – zowel de natie (Num. 24:9b) als de individuele Jood (Gen. 12:3a) – is nog steeds geldig. Het Lichaam heeft veel berouw nodig om hun relatie met de natuurlijke familie van Yeshua op orde te krijgen, voordat Hij terugkeert.
God vervult 2 Thessalonicenzen 2:10-12
Zoals hierboven vermeld, met zovelen in het post-christelijke Westen, die het goede kwaad en het kwade goed noemen en in feite de goddelozen in het gelijk stellen (Jesaja 5:20-23), is het tijd om te beseffen dat God een sterke misleiding
uitstort over degenen die Zijn waarheid - het Woord van God - hebben verworpen (Joh. 17:17; 2 Thess. 2:10-12). Het volgende laat wat licht schijnen op de huidige realiteit toen in februari Hillel Fuld, een Amerikaans-Israëlische technologie-bedrijfsadviseur en blogger, enkele van de meer "verwrongen aspecten van de Israëlisch-Hamas-oorlog" opsomde om te bewijzen "hoe moreel failliet" de anti-Israëlische massa is.
Waardoor is het antisemitisme toegenomen en is de steun voor Israël afgenomen na het bloedbad van Hamas op 7 oktober?
Waarom oproepen tot een "staakt-het-vuren", waardoor Hamas nog steeds zal bestaan, zelfs nadat het openlijk opschepte dat 7 oktober zal worden herhaald totdat Israël is vernietigd?
Hoe kunnen verstandige mensen "de barbaarse Hamas-wreedheden van 7 oktober" ontkennen, ook al heeft Hamas het gefilmd en nooit ontkend dat ze het hebben gedaan?
Hoe kunnen "anders morele mensen en zelfs mensenrechtenactivisten letterlijk verkrachting en pedofilie steunen zolang de slachtoffers Joden zijn?"
Waarom zwijgen zoveel "vrouwenrechtenactivisten" zo "over het wrede seksuele geweld gepleegd door Hamas", waarbij sommigen zelfs ontkennen dat het ooit is gebeurd?
Waarom citeren zoveel "normale mensen" uit de slachtoffercijfers van Hamas, wetende dat het een terroristische groepering is die heeft gelogen en dat zal blijven doen om de zaak van Allah te bevorderen ?
Waarom wordt "Israël beschuldigd van genocide, terwijl dat juist het verklaarde doel van Hamas is – genocide?"
Waarom roept het Westen Israël op om de gevechten te stoppen, "in plaats van op te roepen tot de vrijlating van de gijzelaars?"
Waarom heeft Amerika "zijn invloed op Qatar niet gebruikt om Hamas onder druk te zetten om de gijzelaars vrij te laten?"
Hoe komt het dat "het Rode Kruis de gijzelaars niet heeft bezocht of hen medische zorg heeft gegeven en dat het niemand iets lijkt te kunnen schelen?"
Waarom denken de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Blinken en het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken "dat ze het recht hebben om Israël te dicteren hoe het zich wel en niet moet verdedigen?"
Waarom sturen landen, ondanks het "harde bewijs dat Hamas de buitenlandse hulp, die naar Gaza gaat, steelt", nog steeds hulp en dwingen ze Israël om hetzelfde te doen?
Hoe kunnen zovelen wereldwijd "'Van de rivier naar de zee' scanderen zonder zelfs maar te weten wat het betekent (de totale uitwissing van Israël) of over welke zee en rivier ze het zelfs maar hebben?"
En hoe kunnen deze zelfde mensen oproepen tot een staakt-het-vuren en "een intifada, ook al sluiten die twee dingen elkaar uit?"
Waarom staat een liberaal mens "tegenover Israël, ondanks het feit dat zijn liberale waarden overeenkomen met Israël en letterlijk het tegenovergestelde zijn van de waarden van de mensen die ze verdedigen?"
Hoe komt het dat president Abbas van de Palestijnse Autoriteit [PA] "de Holocaust ontkent en terroristen betaalt, maar op de een of andere manier blijven regeringen en politici doen alsof hij gematigd is en de macht kan overnemen van Hamas in Gaza?"
Hoe kan het zijn dat, terwijl elke enquête aantoont dat de meeste "Palestijnse Arabieren Hamas steunen en trots zijn op 7 oktober", het verhaal, dat de meesten van hen "onschuldig zijn, steeds wordt rondgepompt en door onze strot wordt geduwd?"
Hoe komt het dat iedereen "wist dat Duitsland ten koste van alles moest worden gedenaziseerd; net als Japan, maar als het om Gaza gaat, zijn, ondanks bewijs van indoctrinatie vanaf de leeftijd van nul, de dingen anders?"
Hoe komt het dat het grootste deel van de wereld "weet dat Iran achter dit alles zit" en dat niet alleen negeert, maar "Iran geld en legitimiteit blijft geven alsof ze geen genocidaal regime zijn dat het Westen wil uitwissen?"
Waarom doet het Westen niets, als "Iran weken verwijderd is van een atoombom", en Iran toch openlijk toegeeft "dat ze Israël en Amerika willen vernietigen?"
Fuld concludeert: "De dubbele standaard en hypocrisie rond deze oorlog en Israël in het algemeen, is verbazingwekkend en schandelijk. Mijn enige hoop is dat het Israëlische leiderschap niet toegeeft aan de hypocriete internationale druk en blijft doen wat het moet doen tot de volledige overwinning op Hamas." ("Dear world, we see you. We see you and we won’t forget," H. Fuld, Arutz 7 Op-ed, 14 Feb. 2024)
Tot nu toe is de Israëlische premier Bibi Netanyahu niet gezwicht en verzet hij zich tegen wat de landen, vooral de VS, en zelfs sommigen in zijn regering en in het Israëlische leger willen – namelijk alles doen wat nodig is om een staakt-het-vuren en de vrijlating van slechts "enkele" van de gijzelaars tot stand te brengen. We zegenen God voor hem en blijven voor hem bidden.
Dr. Majid Rafizadeh, de voorzitter van de Internationale Amerikaanse Raad voor het Midden-Oosten [ME], en een expert op het gebied van de Islam en het buitenlands beleid van de VS, zei: "Het is verbazingwekkend en moeilijk te begrijpen hoe", na de pogrom van 7 oktober, "het Westen geleidelijk beleid heeft aangenomen dat niet alleen Hamas steunt", maar ook zijn geldschieters, Qatar en Iran.
"Dit beleid is bijzonder verbijsterend gezien de gewelddadige aard van de aanval" en de goed gedocumenteerde banden tussen Hamas en Iran, wiens regime "Hamas zowel financieel als militair heeft gesteund. De houding van het Westen roept ook vragen op over de strategische en ethische overwegingen achter dergelijk beleid", gezien de effecten op "regionale stabiliteit en de voortdurende dreiging die van deze groepen uitgaat".
Hij wijst op de waanzin van Spanje, Ierland en Noorwegen die formeel een Palestijnse staat erkennen "slechts zeven maanden nadat Hamas Israël was binnengevallen… Het is ongekend in de wereldgeschiedenis dat een terroristische groepering een ander land aanvalt, zijn volk vermoordt en gijzelaars neemt, om vervolgens te worden beloond met erkenning van een staat…"
Dit roekeloze geschenk aan de Palestijnen "stuurt een boodschap dat het Westen bang is en bereid is te capituleren … in plaats van pal te staan tegen het terrorisme" en resoluut op te treden tegen de terroristen. Deze houding zal "het vermogen van het Westen om terrorisme binnen zijn poorten in te dammen" doen zinken.
De volken lijken bereid te zijn om een Palestijnse staat te erkennen zolang ze zelf er niet naast hoeven te leven. Zoals emeritus hoogleraar rechten aan Harvard, A. Dershowitz, en voormalig voorzitter van de NYC-raad, A. Stein, er onlangs op wezen: 'Beschouw het feit dat geen enkele Arabische of Islamitische natie bereid is geweest Palestijnse vluchtelingen uit Gaza op te nemen'. De Arabieren herinneren zich dat iedereen die heeft geprobeerd de Palestijnen te helpen, daar spijt van heeft gehad, zoals Jordanië, Libanon en Koeweit.
"Deze kortzichtige agenda" isoleert Israël, dat "niet alleen vecht voor zijn overleving, maar ook voor het voortbestaan" van het Westen. Toch ondermijnen en demoniseren Westerse anti-Israëlische bewegingen Israël voortdurend, inclusief de Israëlische premier Netanyahu, die volgens Rafizadeh heeft gehandeld als "de Churchill van het Midden-Oosten".
"Het besluit om de Palestijnse staat te erkennen, stelt de terroristen gerust dat het Westen bereid is de voortdurende bedreigingen en gewelddadige acties over het hoofd te zien, niet alleen tegen Israël, maar ook tegen zichzelf. Iran, Hamas en Hezbollah zien duidelijk dat hoe langer ze hun jihad tegen Israël kunnen volhouden, hoe meer het slachtoffer, Israël, zal worden gedemoniseerd – niet de terroristische daders – en hoe beter het zal zijn voor het terrorisme."
Naarmate meer landen zich aansluiten bij deze "aanval door de erkenning van een Palestijnse", zal de Islam meer invloed en macht hebben in Europa. En als Iran kernwapens ontwikkelt en raketten heeft om ze af te vuren, "hoeven ze ze zelf niet eens te gebruiken; alleen dreigen, zoals Poetin nu doet in Oekraïne", wat ertoe heeft geleid dat de Amerikaanse president Biden de Oekraïne ervan weerhoudt te winnen. ("”The West keep rewarding … Hamas," M. Rafizadeh, Gatestone Institute, 8 June 2024)
Columnist David M. Weinberg legt ook de verspreiding van Gods "waanvoorstelling" vandaag de dag bloot. "Het is gekmakend om te zien dat Westerse leiders en zogenaamd grote geesten van de Westerse academische wereld met berusting bezwijken voor de genocidale agenda van Hamas" en hun criminele daden. Ze negeren "het antisemitische verhaal van Hamas en de staat van dienst van Islamitische onderdrukking en mensenrechtenschendingen", negeren de steun van Iran en schenken geen aandacht aan zijn "ontvoeringen, raketten, grensoverschrijdende bloedbaden en tunnels voor terreuraanslagen", terwijl ze Palestijnse burgers als kanonnenvoer gebruiken. Ze belijden zich zorgen te maken over de Palestijnse rechten "maar negeren de radicale Islamitische onderdrukking van Hamas" van diezelfde mensen.
Ze worden gewillig misleid en "doen alsof de aanvallen van Hamas op de soevereiniteit en veiligheid van Israël" slechts "eisen voor humanitaire hulp of een twee-statenoplossing" zijn, ook al blaast Hamas alle "civiele en humanitaire bevoorradingsinfrastructuren" op die door Israël en anderen voor Gaza worden gefaciliteerd, en besteedt honderden miljoenen dollars die voor hulp worden gegeven "aan militaire aanvalsinfrastructuren".
"Ministers van Buitenlandse Zaken" en buitenlandse journalisten zijn zo verblind dat ze niet zien hoe Hamas de afgelopen 20 jaar "aanbiedingen van miljarden dollars aan hulp aan de VS, de VN, de EU en de Arabische Republiek voor Gaza heeft afgewezen" op voorwaarde dat ze hun wapens inleveren, terroristische aanslagen tegen Israël stoppen en de Joodse natie erkennen. Ze weigeren ook "Israël te crediteren om te het proberen Hamas te sussen door tientallen miljoenen dollars aan Qatarese contanten voor Gaza te faciliteren" in het afgelopen decennium, wat duidelijk een "mislukte strategie" is gebleken.
Hoe durven ze te stellen dat het Israëlisch-Palestijnse dodental "onevenredig" is, wat in feite zegt "dat er niet genoeg Israëli's zijn gedood om de militaire tegenaanvallen van Israël op Hamas te rechtvaardigen? Hoeveel Israëli's moeten er nog sterven omwille van immorele symmetrie en ersatz-Westerse scrupules?"
Het is krankzinnig dat "Westerse wereldverbeteraars" de Palestijnse "Dagen van Woede", "Nakba Dag" rellen en spervuur van raketten "als verwacht gedrag" zien. Alsof de Palestijnen het niet kunnen laten om een driftbui te krijgen; alsof verantwoordelijk en redelijk gedrag, zoals onderhandeling, democratische en vreedzame gesprekken en normatieve staatsopbouw, niet van de Palestijnen kan worden geëist." Dit is de "zachte onverdraagzaamheid van lage verwachtingen" van de Palestijnen, en staat in schril contrast met de "harde onverdraagzaamheid, die onmogelijke eisen" die aan Israël stelt.
Weinberg eindigde met een citaat van rabbijn Dr. Y. Herzog (1921-1972) die uitlegde waarom Israël vaak "koppig weigert rationele berekeningen van diplomatieke kosten/baten te accepteren die beleefd of onbeleefd door bondgenoten worden ingeprent." Israëli's hebben een "diepgeworteld geloof in de kracht van de Joodse geschiedenis; door het geloof dat Israël wordt geleid door een ‘bovennatuurlijke kracht’ die niet altijd waarneembaar is. Dit… ondersteunt de bereidheid van Israëli's om offers te brengen voor haar onafhankelijkheid. Dus degenen die de geschiedenis alleen beschouwen in termen van politiek en internationale betrekkingen, onderschatten Israël. Ze passen een tijdelijke meetlat toe op Israël, maar slagen er niet in om de processen te doorgronden die achter het gordijn van de actualiteit aan het werk zijn. ("Israel needs a strong spine”, D. Weinberg, Israel Hayom Op-ed, 13 May 2024)
De zeer misleide "Verenigde Nietsis" (Jes. 40:17, 23; Dan. 4:35)
Zoals je kunt lezen in de verwijzingen in de titel van dit gedeelte, noemt God Zelf de naties als niets voor Hem, dus als we zien in welke richting de VN op dit moment gaat, denk ik dat de term "Verenigde Nietsis" daarvoor het meest in aanmerking komt.
In april toonde de toenmalige VN-ambassadeur van Israël, Gilad Erdan, tijdens een VN-bijeenkomst over de oorlog in Gaza, en waarschijnlijk niet eens wetend wat het Nieuwe Testament zegt, aan hoe de VN ook vandaag de dag is overgegeven aan Gods sterke misleiding
. Hij begon met te verwijzen naar "de historische band tussen de Palestijnen en Hitler", waarbij hij een foto liet zien van de ontmoeting tussen Haj al-Husseini en de nazi-leider. "Al lang voor de oprichting van de VN – of de staat Israël – was het doel van de Palestijnen duidelijk: de vernietiging van de Joden. Al-Husseini, de grootmoefti van Jeruzalem, een van de grondleggers van het Palestijnse nationalisme, werkte hand in hand met Hitler om dit te bereiken. Vanaf dat moment tot op de dag van vandaag is de wortel van dit conflict niet veranderd. Het gaat niet om een politiek conflict of om het verdelen van land. Het gaat uitsluitend om de vernietiging van Israël en de moord op Joden."
Hij verwees naar het streven van de VN-Veiligheidsraad om de Palestijnen "de status van permanente lidstaat in de VN", die speciaal is opgericht "om te voorkomen dat de nazi-ideologie zich verspreid", te geven. Maar vandaag de dag steunt de VN "moderne nazi-jihadisten" door "de oprichting van een Palestijnse terreurstaat" te ondersteunen, die "een entiteit zou zijn die een staat heeft bereikt" ondanks haar toewijding "aan terreur en de vernietiging van Israël". Als Hitler vandaag zou leven, zou hij de lof van de VN zingen."
Erdan somde op hoe de PA niet gekwalificeerd was voor deze VN-erkenning: "… de basisvereisten voor toelating tot de VN zijn: a) permanente bevolking, b) afgebakend gebied, c) regering, en d) vermogen om betrekkingen met andere staten aan te gaan." Ook een essentieel principe in artikel 4 van het VN-Handvest stelt: "Het lidmaatschap van de VN staat open voor alle vredelievende staten."
Erdan: "Vredelievend!" De Palestijnen voldoen absoluut niet aan deze criteria, want volgens de Palestijnse wet krijgen Palestijnse terroristen maandelijkse salarissen betaald voor het vermoorden van Israëli's… Deze salarissen kunnen elke maand oplopen tot duizenden dollars, en ze zijn op een stijgende schaal. Hoe langer de gevangenisstraf… hoe hoger het salaris. Je vermoordt meer Joden, je krijgt meer geld." ("If Hitler was alive today, he would sing the UN’s praise", Arutz 7, 9 Apr. 2024)
Voormalig Israëlisch ambassadeur in Canada en expert op het gebied van internationaal recht, Alan Baker, legde de absurditeit bloot van wat we vandaag zien. Hij herinnert de mensen eraan dat Hamas "een bruut bloedbad heeft aangericht, waarbij meer dan 1000 onschuldige mensen zijn gedood, gemarteld, vermoord, verbrand en sadistische massaverkrachtingen zijn uitgevoerd", in slechts een paar uur, en vervolgens terug rende "naar Gaza en honderden gijzelaars meenam.
Hoe absurd is de wereld, die zelfs na het bovenstaande, de PA, die nog steeds "dergelijke Hamas-moordenaars aanmoedigt, financiert, ondersteunt en vertegenwoordigt", vervolgens "door de meerderheid van de lidstaten“ bij de VN wordt opgewaardeerd..
Hoe absurd is het dat "een groep niet-democratische, terreur-ondersteunende staten" de Algemene Vergadering van de VN dwingt om de "terreur-ondersteunende" PA te verheffen tot permanente erkenning door de lidstaten, in een dwaze en "surrealistische demonstratie van naïviteit, scheve politieke correctheid, haat en acute hypocrisie."
Alleen in een misleide wereld "kan de meerderheid van de internationale gemeenschap opzettelijk de openlijk verklaarde genocidale bedoelingen van Iran, Hamas en de PLO negeren in hun pogingen om de Joodse staat te elimineren en alle Joden te doden – en dit, terwijl tegelijkertijd de Palestijns-Arabische vertegenwoordiging in de VN wordt opgewaardeerd."
Ten slotte kan dit alleen in een misleide wereld gebeuren "zodat opgehitste en rijk gefinancierde en georganiseerde groepen gewelddadige, hysterische, antisemitische demonstranten campussen en stadscentra in de VS en Europese steden bezetten en oproepen tot de eliminatie van de enige Joodse staat."
Baker merkt terzijde op dat deze "upgrade" van de VN de Palestijnen niet "de status van een staat of VN-lidmaatschap" geeft, aangezien de Algemene Vergadering van de VN noch het gezag noch de jurisdictie heeft om staten op te richten en de lidmaatschapsstatus te verlenen zonder goedkeuring van de Veiligheidsraad.
Dan gaat hij verder door te zeggen dat deze misleide naties, die deze stap steunden, het erover eens waren dat "de staat Palestina gekwalificeerd is voor lidmaatschap van de VN in overeenstemming met artikel 4 van het VN-Handvest." Maar zoals Erdan hierboven vermeldde, zegt artikel 4 dat het lidmaatschap van de VN openstaat voor "alle andere vredelievende staten die de verplichtingen aanvaarden die zijn vervat in het huidige Handvest." Gelooft een van de landen die voor deze resolutie hebben gestemd, zoals Noorwegen, Japan, Zuid-Korea, Australië en veel EU-lidstaten, echt dat een Palestina een "vredelievende staat" zou zijn, of is dit "zelfbedrog, kunstmatige politieke correctheid of naïef wensdenken"? [Of heeft God deze arrogante mensen verblind?]
Ook vereist het internationaal recht "de vervulling van universeel aanvaarde criteria voor een staat, waaronder controle over een bepaalde bevolking en territorium en handhaving van de rechtsstaat, die de PA nooit heeft vervuld." Deze resolutie is duidelijk een schijnvertoning, aangezien geen enkel deel van het politieke leven van de Palestijnen, of we nu Hamas beschouwen of "de terreur-ondersteunende PLO en haar PA", aan dergelijke voorwaarden voldoet.
Zoals alle resoluties van de Algemene Vergadering van de VN is deze "niet bindend, alleen aanbevelingswaardig". Deze "poging tot statusverandering vormt echter een ernstige en fundamentele schending" van de Oslo-akkoorden, waarbij het Palestijnse leiderschap en Israël "overeenkwamen dat alle openstaande kwesties, inclusief de permanente status van de gebieden, moeten worden opgelost door middel van onderhandelingen en niet kunnen worden opgelost door eenzijdige actie, hetzij in de VN of waar dan ook."
De VN heeft eerder Oslo onderschreven "als het enige overeengekomen middel om het Israëlisch-Palestijnse geschil op te lossen. Ook de EU, Rusland, Egypte en Noorwegen, en de VS, "zijn ondertekenaars van de Oslo-akkoorden als getuigen." Deze VN-resolutie "ondermijnt dus de Oslo-akkoorden en is in strijd met de aanvaarde verplichtingen van staten en organisaties die getuige zijn van internationale overeenkomsten." Degenen die het steunen, proberen Oslo te omzeilen en proberen "eenzijdig vooruit te lopen op de uitkomst van dergelijke onderhandelingen".
Baker concludeert: "Ondanks de kunstmatige en ineffectieve symbolische en cosmetische aspecten van deze resolutie, is het algehele resultaat … niettemin ernstig en ongelukkig. Het zal door Hamas en het Palestijns-Arabische leiderschap worden gezien als een groen licht van de internationale gemeenschap om door te gaan met het steunen en uitvoeren van terrorisme." De boodschap die deze VN-resolutie geeft "is dat de internationale gemeenschap niet alleen de Palestijns-Arabische terreur tegen een mede-VN-lidstaat negeert; het moedigt het aan." ("The UN’s world of the absurd", Amb. (ret.) A. Baker, Arutz 7, 17 May 2024)
Prof. Moshe Sharon en Islamitische Jodenhaat
Gods dreigement om de berg Seïr te vernietigen (Ezech. 35:4), die bijbels wordt geïdentificeerd als Edom/Esau (Gen. 36:8), is vanwege zijn eeuwige haat tegen de Joden: Omdat u een eeuwige haat hebt gehad, en de zonen van Israël hebt verstoten door de kracht van het zwaard in de tijd van hun rampspoed, in de tijd dat hun ongerechtigheid eindigde:
(Ezech. 35:5) Ze hielden ook meer van de dood dan van het leven toen ze bloed najaagden (35:6) en ze lasterden door te spreken tegen de bergen van Israël - tegenwoordig Judea en Samaria, of wat de wereld "de bezette gebieden" noemt - door te zeggen dat de bergen van Israël van hen zijn om te bezitten. Dit, zegt God, spreekt tegen Hem en Hij heeft hen gehoord (35:12-13). Esau/Edom/Mt. Seïr is een van de spirituele wortels van de Islam, en de beschrijving van wat ze zeggen en doen komt perfect overeen met de fundamentalistische moslims van vandaag.
In dit interview met de 86-jarige Israëlische prof. Sharon, een gepensioneerde IDF-kolonel, onderstreept hij, zonder naar Ezechiël te verwijzen, hoe wat God in dat hoofdstuk zegt, overeenkomt met de fundamentele theologische denkwijze van de Islam. Sharon is een wereldwijd gerenommeerd onderzoeker van de sjiitische Islam – de vorm van de Islam waarin het huidige Iraanse regime gelooft. Hij is ook een expert op het gebied van de geschiedenis van de Islam in het land Israël. Sharon is "ervan overtuigd dat de meerderheid van de Israëli's geen echt idee heeft van de diepe diepte van de haat tegen Joden en Israël die ingebakken zit in de Islam." En dit zijn de wortels die het wrede bloedbad van Hamas op 7 oktober hebben veroorzaakt.
Sharon heeft samengewerkt met veel invloedrijke mensen in de Israëlische regering en haar veiligheidsdiensten, en dringt er momenteel bij haar beleidsmakers op aan om de woorden "vrede" en "nu" uit hun vocabulaire te schrappen om "de veiligheid van de burgers van Israël te garanderen en een aanvaardbare stand van zaken voor hen te creëren".
De volgende fragmenten komen uit zijn lange interview met Israel Hayom in april. Hem werd gevraagd of "de beelden van 7 oktober inderdaad het ware gezicht van de Islam weerspiegelen, en wat de basishouding van de Islam is ten opzichte van het Jodendom, het Zionisme en de staat Israël?"
Sharon antwoordde dat "de Islam vanaf het begin de Joden heeft verafschuwd." Hun verwerping van Mohammeds leringen was "voldoende om hen te categoriseren als de 'vijanden van de Islam'", en deze vijandigheid zal doorgaan "tot het einde der dagen". Terwijl in het Jodendom het 'einde der dagen' de wolf is die bij het lam woont, komt in de Islam volgens de hadiths, de "uitspraken of tradities die worden toegeschreven aan de profeet Mohammed", het einde der dagen niet "totdat de moslims alle Joden doden…"
Aangezien de Joden in de Koran worden gezien als "het volk van het Boek", kunnen ze leven onder Islamitische heerschappij, maar moeten ze "de jizya betalen, de hoofdelijke belasting die wordt opgelegd aan niet-moslims in de Islamitische wereld, en ook op voorwaarde dat ze worden vernederd."
Gevraagd om wat "vernederd" betekent, antwoordde Sharon: "… Moslims mogen niet op voet van gelijkheid met Joden leven. Dit perspectief is gebaseerd op het adagium dat 'de Islam superieur is en alle andere religies overheerst'." Dit is niet alleen oude geschiedenis, want het "wereldbeeld achter dit gedrag is tot op de dag van vandaag nog steeds volledig van kracht…"
Met betrekking tot de vredesakkoorden van Israël met Egypte, Jordanië en de VAE zei hij dat hoewel Israëli's deze als "vredesakkoorden" zien, de meeste moslims in die landen ze zien als "veel 'zachtere' overeenkomsten, verwant aan een vorm van staakt-het-vuren, die voortkomt uit specifieke belangen of belangen. Het woord vrede, als een politiek concept in de Islam, bestaat alleen binnen de collectieve natie van moslims. Er is geen vrede tussen de moslims en de Joden en/of de Christenen."
Opnieuw gevraagd of de oude haat tegen Joden vandaag de dag nog steeds van toepassing is, zei hij dat dit het geval was en voegde eraan toe: "Het algemene doel van de Islam is om de wereld over te nemen, en het is momenteel bezig met inspanningen om dat doel te bereiken, met een aanzienlijke mate van succes voor zover het gaat - in Europa, in Canada en ook in de VS." [Ik zou zeker in Groot-Brittannië aan die lijst toevoegen.]
De Islam ziet Israël en de Joden als onderdeel van een "groep naties die wordt aangeduid als 'Het Huis van Oorlog' (Dar al-Harb) … naties die de Islam moet veroveren." Daarom kunnen ze alleen een overeenkomst met de Joden aangaan als deze het voorbeeld volgt van "het Verdrag van al-Hudaybiya, dat Mohammed sloot met zijn tegenstanders, leden van de Qoeraisj-stam , om tijd te winnen en zijn militaire macht weer op te bouwen." Vervolgens schond hij het pact en slachtte ze af. Deze verdragen zijn dus alleen bedoeld om "tijd te winnen en te herbewapenen, net als de overeenkomst die Hamas vandaag met ons wil bereiken…"
Sharon vervolgde: "Onmenselijke en barbaarse incidenten zoals het bloedbad van 7 oktober hebben zich in het verleden voorgedaan, maar op een veel beperktere schaal…" Vanuit zijn expertise in de geschiedenis en na bestudering van het Islamitische denken, zei hij: "Het bloedbad van 7 oktober … die de ontheiliging van de doden en de levenden, incidenten van verkrachting en onthoofding omvatte, komt voort uit het oude taboe van de Islamitische religieuze wet dat niet toestaat dat moslims door Joden worden geregeerd, zelfs niet hier in Israël.
Met betrekking tot de behandeling van de gijzelaars door Hamas voegde hij eraan toe: "In oude oorlogen die door de Islam werden gevoerd, werden Joodse vrouwen tot slaven gemaakt. Sommige werden verkocht en sommige werden als prijs meegenomen door de Islamitische slaven. Mohammed was degene die het voorbeeld gaf", want in zijn oorlogen tegen de Joodse stammen in Arabië "werden de mannen afgeslacht en de vrouwen gevangen genomen."
Omdat dit alles bekend is bij de Islamitische geleerden van Israël, werd Sharon gevraagd hoe zulke ernstige beoordelingsfouten konden zijn gemaakt over de bedoelingen van Hamas. Hij zei dat de fundamentele fout was om Israëls "verlangens en zienswijze op de moslimwereld te projecteren. We hebben onszelf voor de gek gehouden door te denken dat wat wij willen, is wat zij willen." Hoewel Israël echt "vrede" wil, bestaat die term zoals wij die begrijpen "helemaal niet in hun lexicon". "Vrede" in Westerse stijl heeft geen plaats in het Islamitische denken of de Islamitische theologie. Dus het enige alternatief voor Israël in het Midden-Oosten is om sterk genoeg te zijn om de Islam "een alibi te geven om een overeenkomst met ons aan te gaan… de Joden, leden van het 'Huis van Oorlog'."
Sharon zei dat Israël de woorden "Vrede" en "Nu" moet wissen bij de onderhandelingen met de Arabieren. Het moet "de vergelijking omdraaien", zodat de Arabieren gedwongen worden om naar Israël te komen om "om vrede" te vragen, en dan moet Israël "iets in ruil daarvoor eisen… 'Land voor vrede' – ja, maar dan andersom: ze zullen ons betalen met land voor de vrede of het staakt-het-vuren dat we hen gunnen."
Gevraagd naar het Amerikaanse streven naar een "gerevitaliseerde Palestijnse Autoriteit" om Gaza over te nemen, zei hij: "De PA is zo vies dat we niet in staat zouden zijn om het vuil ervan te verwijderen met bleekmiddel." Toen Sharon werd geconfronteerd met hoe de PA "een balletje lijkt te slaan met de Amerikanen", omdat hun regering net is afgetreden en is vervangen door "gematigden", antwoordde Sharon: "De Islam is "gebaseerd op een cultuur van leugens. De valsheid in de pan-Arabische betrekkingen, en ook de relatie tussen de Arabieren en de rest van de wereld, is een sleutelelement, een legitiem element."
Verwijzend naar de oprichting van een gedemilitariseerd "Palestina", zei hij: "Gedemilitariseerd betekent gecastreerd"; de Arabieren zullen daar nooit mee instemmen. Zelfs als "ze zeggen dat ze het ermee eens zijn - ze zullen liegen … Zo'n staat zal defensiepacten aangaan en de kaart van de 'vluchteling' spelen; het zal doorgaan met het arabiseren van de Joodse geschiedenis en geleidelijk aan zul je zien hoe zich een vijandige entiteit voor je eigen ogen ontwikkelt." Sharon voegde eraan toe: "Arabiseren is het veranderen van elk overgebleven fragment van de Joodse geschiedenis in Israël in iets Islamitisch, om het te Islamiseren."
Op de vraag of hij verschillen zag tussen Hamas en de PLO, zei hij. "Alleen in de nuances, niet in hun doctrine van de vernietiging van de Joden en de staat Israël; Ze hebben hetzelfde doel en alleen de manier waarop dat doel wordt bereikt, verschilt." Als het mogelijk was, zouden PLO-aanhangers ook Joden afslachten. "Ze zijn gewoon niet in staat om dat te doen, omdat de IDF uitstekend werk levert om hen in Judea en Samaria in bedwang te houden," en dat moet worden gehandhaafd.
Hij is van mening dat "de Oslo-akkoorden de hoofdoorzaak zijn van alle kwaad. Ze waren een ramp." Israël werd misleid door te denken dat de PLO en Arafat eigenlijk geïnteresseerd waren in 'vrede'. Sindsdien heeft Israël geprobeerd "hen te begrijpen", maar dit is niet relevant in het Midden-Oosten. "Is er iemand aan de andere kant… die probeert 'ons te begrijpen'?" En wat betekent het eigenlijk om ze te 'begrijpen'?
Sharon maakt zich grote zorgen over de vele Arabieren in gebieden onder controle van de PA, die altijd samenzweren om Israël te vernietigen. Geconfronteerd met deze realiteit, naast de veiligheidsinspanningen van Israël, is het belangrijkste voor Israël om zijn nederzettingen uit te breiden. "Nederzetting is Zionisme en nederzetting neemt ook land af van de Arabieren", dat volgens de Islam aan hen toebehoort. Israël moet dus veel agressiever zijn in het bouwen van meer nederzettingen en het in beslag nemen van meer land.
Dus is het mogelijk om in vrede te leven met Israëlische Arabieren? Sharon: "Ja, de meerderheid zijn gezagsgetrouwe burgers, en de meesten proberen gewoon te werken en eten voor hun gezin mee naar huis wil nemen, maar helaas is het niet deze meerderheid die de toon zet. Het zijn de Arabische Knesset-leden [leden van de Knesset – het Israëlische parlement], die de toon zetten, samen met de Arabische geestelijken, van wie velen echte radicalen zijn.
Sharon, een expert op het gebied van de sjiitische sekte van de Islam en de impact ervan op Iran, dat momenteel wordt geregeerd door een radicaal sjiitisch regime, sprak over de Iraanse situatie vanuit het sjiitische en het Joodse perspectief. Sjiieten hebben een "smeulende haat" tegen soennitische moslims die de meerderheid vormen in de Islam. Ze beschouwen soennieten "als verantwoordelijk voor het doden van Mohammeds kleinzoon, de ultieme prins van de Islam", Ḥusayn ibn ʿAlī, de jongste zoon van de 4e kalief van de Islam, d.w.z. de burgerlijke en religieuze leider van de Islam en de vertegenwoordiger van Allah op aarde. Hij was ook de jongste zoon van Mohammeds dochter Fatma. Sjiieten zien alle soennieten als "verantwoordelijk voor deze vreselijke zonde".
"De grootste hoop van sjiieten is dat de laatste (12e) Imam, die verdween, Mohammed ibn al-Ḥasan al-Mahdī (de laatste afstammeling van Husayn) op een dag weer zal verschijnen." Op dit moment is hij verdwenen, dus hij "is noch levend noch dood. Hij heeft geen graf. Hij verdween in Noord-Irak en sjiieten geloven dat hij de Messias is die aan het einde der dagen de hele wereld zal verlossen."
De sjiitische theologie stelt dat hun Messias, de Mahdi, "zal verschijnen in het midden van een bloedbad …Sjiieten hopen dat hij eerst alle soennieten zal vernietigen. Er moet een grote oorlog uitbreken voordat hij verschijnt"; dan zal hij komen om de wereld te regeren onder de sjiitische Islam. Saoedi-Arabië, Egypte, de Golfstaten en de hele soennitische wereld, inclusief Hamas, zijn zich zeer bewust van deze apocalyptische theologie en hebben een grote "angst voor de sjiieten en Iran…" Gevraagd naar Hamas in deze lijst, zei hij dat de Iraniërs "Hamas vernietigd willen zien, zelfs meer dan wij, omdat ze allemaal soennieten zijn." Dus sturen ze Hamas genoeg geld en wapens "om het dagelijks leven van Israël ondraaglijk te maken en Israël te dwingen Hamas te vernietigen, om het werk van Iran voor het te doen."
Wat de nucleaire ontwikkeling van Iran betreft, verklaarde hij dat "kernwapens in de sjiitisch-Iraanse visie bedoeld zijn … om te leiden tot een wereldwijde oorlog die de 12e Imam zal terugbrengen. Zowel Israël als de onreine Joden zullen worden vernietigd als onderdeel van die wereldoorlog." Dus hoewel de vernietiging van Israël en alle Joden een van hun doelen is, is het niet hun uiteindelijke doel.
Ten slotte, op de vraag of er iemand onder de huidige leiders van Israël is die genoeg weet over de Arabische mentaliteit om "effectieve onderhandelingen namens Israël" te voeren, antwoordde hij: "Niemand, behalve premier Netanyahu misschien, de enige die in staat is om onderhandelingen te voeren zoals ze zouden moeten zijn, die weet waar tegendruk moet worden uitgeoefend, voor zover mogelijk. Maar kijk eens naar wat ze hem nu aandoen – wat een gebrek aan respect. Misschien leren mensen hem, nadat hij weg is, meer waarderen." ("We need to flip the equation: Land for peace? Yes, but thy should pay us with land for the peace we grant them," Israel Hayom Interview, 9 Apr. 2024)
Als je je afvraagt waarom, als Iran wil dat Hamas wordt vernietigd, hun reactie op de vermeende moord door Israël op de politieke leider van Hamas, Ismail Haniyah, zo verontwaardigd is? Het is omdat eer versus schaamte de belangrijkste kwesties zijn in de hoofden van ME-Arabieren. Haniyah was gast in Teheran. Zijn veiligheid was de verantwoordelijkheid van Iran – en omdat Israël die bescherming voor de ogen van de hele wereld versnipperde, maakte het de Iraanse leiders en hun militaire arm van de IRGC openlijk te schande. Zij zijn dus verplicht wraak te nemen om hun eer te herstellen.
Met dat in gedachten, lees nu Psalm 83:16-19 zoals het begrepen moet worden – vanuit een ME perspectief. .
Iran en een nieuwe wereldorde
Eind maart zei de onbetreurde Iraanse president Raisi op een bijeenkomst in Teheran dat de oorlog in Gaza zal leiden tot een "transformatie in de onrechtvaardige orde die de wereld regeert". Hij gelooft, samen met de meeste andere topleiders van Iran, dat de oorlog "verschillende processen in de wereldorde zal versnellen" en dat zodra de oorlog voorbij is, een nieuwe wereldorde "zeer dichtbij en haalbaar" zal zijn.
Iran beschouwt de Gaza-oorlog als "onderdeel van een groter proces … een voorbode van een groot wereldwijd conflict. Slagvelden zijn niet de enige arena's waarin deze oorlog zich ontvouwt. Het kan andere soorten strijd omvatten, zoals de toetreding van Iran tot de BRICS-landen en de SCO, twee economische groepen die verbonden zijn met China of Rusland en waar Iran deel van wil uitmaken om de door het Westen geleide economieën zoals de G7 in evenwicht te brengen.
De verklaring van Raisi is belangrijk omdat het de visie van Iran op 7 oktober en zijn langetermijn-plannen onthult. Iran ziet de oorlog en "het lijden van de inwoners van Gaza als een voordeel" en wil beide "ten behoeve van eigen belangen" uitbuiten. Raisi verhief ook "Palestina als de belangrijkste kwestie in de moslimwereld en benadrukte dat het verzet van het Palestijnse volk in de Gazastrook zal leiden tot veranderingen in de status-quo in de wereld."
Let op de hypocrisie van Iran. "Aan de ene kant beweert het de Palestijnen te steunen. Maar het wil ze ook uitbuiten als onderdeel van zijn oorlog tegen het Westen en tegen Israël. Iran wil de oorlog ook gebruiken om de invloed van de VS in de regio te verminderen." Iran werkt ook samen met Rusland en China in hun inspanningen om "de door de VS geleide wereldorde" ten val te brengen. ("Iran believes Gaza will shape’new world order’,'" Seth Frantzman, JP-analysis, 26 Mar. 2024)
De eenzaamheid van Israël
Hoewel de Joods-Franse filosoof Bernard-Henri Lévy dit niet zegt, ondersteunt wat hij in zijn interview zegt wat we sinds 7 oktober hebben gezien - de snelle vervulling van Bileams profetische verklaring in Numeri 23:9b: Zie, het volk [Israël] zal alleen wonen en zal niet onder de natiën worden gerekend.
Lévy zei dat hij vijf decennia lang "naar de frontlinies is gereisd om te getuigen, te schrijven en mijn wapen, de pen, te gebruiken … om rechtvaardige doelen te steunen." Hij ziet de strijd tegen Hamas als "een oorlog die Israël niet wenste… En een die het moet winnen. Het gaat om het voortbestaan van Israël, maar ook om gerechtigheid, vrijheid en mensenrechten."
Hij arriveerde in Israël dagen na 7 oktober, weken voordat de IDF Gaza binnenviel, en beschreef zijn Europese lezers in detail wat hij zag en voelde tijdens een bezoek aan de dorpen die door Hamas werden aangevallen. In tegenstelling tot zoveel anderen "nam zijn solidariteit met Israël niet af…" In interviews en opiniestukken in de krant heeft hij consequent en duidelijk gesteld dat "de wereld Israël niet alleen mag laten in zijn strijd tegen Hamas." Dit alles dreef hem ertoe om, te midden van de sfeer van Israëlhaat en antisemitisme die Europa en Noord-Amerika doordringt, zijn boek: De eenzaamheid van Israël "te schrijven en te publiceren.
Op de vraag of Israël echt alleen is, antwoordde hij: "Meer dan ooit tevoren… En het wordt door iedereen verguisd. Er is absolute onwetendheid… over de geschiedenis van de staat, en over de plaats van de staat Israël in de Joodse geschiedenis." Dus schreef hij het boek om eenvoudige vragen te beantwoorden als: "Waarom bestaat Israël? In welke zin is het een koloniaal fenomeen? Hoe kan een volk dat al 3.000 jaar op een plaats aanwezig is, als bezetters worden beschouwd?" Europeanen hebben geen idee van dit alles.
Vandaag de dag zet de wereld vraagtekens bij "het bestaansrecht van Israël als een Joodse staat". Dat is wat mensen bedoelen als ze roepen: "'Van de rivier tot de zee, Palestina zal vrij zijn.' De betekenis van dat gezang is het uitwissen van Israël, de eliminatie ervan als een Joodse staat en als een staat in het algemeen."
Op de vraag wie Israël in de steek heeft gelaten, antwoordt hij: "Zijn bondgenoten die zijn bezweken voor de publieke opinie in eigen land; ze zijn nog steeds bondgenoten van Israël, maar tegenwoordig zijn ze voorzichtiger met alles wat ermee te maken heeft…" Ze zeggen dat ze nog steeds vrienden van Israël zijn en dat "Joden sterk mogen zijn … om zichzelf te verdedigen – maar slechts tot op zekere hoogte. Welk land zou toestaan dat zijn burgers zo worden aangevallen? Geen! Toch wordt Israël gevraagd zich in te houden. Er is geen limiet aan de dubbele standaarden."
Het probleem is dat Hamas "geen normale, rationele vijand" is, maar het Westen blijft het als een vijand behandelen. Maar "Hamas moet worden ontmanteld voor de toekomst van Israël", en ook "voor de toekomst van de Palestijnen … De wereld heeft een Hamas-vrije ruimte nodig – van de rivier tot de zee."
Lévy is het niet eens met het onder druk zetten van Israël om een staakt-het-vuren te bereiken. "Westerse leiders, onder leiding van president Biden, moeten alles in het werk stellen om Hamas onder druk te zetten totdat het zich overgeeft." In een opiniestuk voor de Wall St. Journal schreef hij: "Genoeg met deze eindeloze onderhandelingen … Een militaire overwinning op Hamas is essentieel; er is geen andere manier voor Israël en de regio als geheel om vooruit te komen. Anders zal Hamas als overwinnaar uit deze oorlog komen en er trots op kunnen zijn dat het heeft gewonnen." Toch moet Israël winnen "voor zijn veiligheid, in het belang van de Palestijnen, in het belang van de hele regio en voor de wereld … De overwinning van Israël is een overwinning voor vrijheid, voor democratie, voor alles wat juist en rechtvaardig is, terwijl een overwinning van Hamas een overwinning is voor barbarij, voor terreur, voor moord en verkrachting.
"Een overwinning van Hamas is een overwinning voor de Islamitische Republiek [Iran], voor Rusland, voor Turkije, voor China, voor de extremistische Islam. Om zoiets toe te staan – dat wil zeggen, om Israël ertoe aan te zetten de oorlog te stoppen – zou niet alleen een nederlaag zijn voor Israël, maar voor ons allemaal. En dat is onacceptabel."
Hij voegde eraan toe: "De wereld is de noodzaak van een staat Israël vergeten." De kleine strook land die aan de Joden werd gegeven "was om een barrière op te werpen, om een fort te bouwen tegen de rivieren van Joods bloed vergoten door haat, pogroms en de Holocaust gedurende duizenden jaren. Vandaag de dag, zo lijkt het, begrijpt niemand dat Israël een oorlog om het bestaan voert."
Op de vraag of het een probleem was dat feiten niet nauwkeurig aan de wereld werden overgebracht, zei hij dat de waarheid daarbuiten staat, maar "mensen willen het echt niet horen. Er zijn te veel vooroordelen, te veel clichés. Er heeft zich een dikke laag valse kennis opgehoopt, die voorkomt dat mensen.weten wat er echt is gebeurd. Het is een fenomeen" dat "opzettelijke onwetendheid" wordt genoemd.
Lévy's opmerkingen over de VN waren uitstekend: "De VN bevindt zich in dezelfde staat als de Volkenbond in 1938, alleen slechter. In het boek heb ik de verklaringen, de non-verklaringen, de hypocrisie, de frivoliteit en de leugens van VN-agentschappen vanaf de eerste dag van de oorlog verzameld. Het is verschrikkelijk." Hij ziet de VN als nauwelijks levend.
Hij vergelijkt wat er gebeurt in het Westerse hoger onderwijs en zijn antisemitisme/anti-Israëlisme met 1933 toen de Duitse "Weimarrepubliek" instortte. Het was de plek die het toppunt van intellectualisme vertegenwoordigde… Het had alle symbolen van de Verlichting, van vrijheid van onderzoek en denken… Joodse wetenschap, kennis en onderzoek droegen in hoge mate bij aan de uitmuntendheid ervan." Maar het werd "een intellectuele woestijn, geleid door de meest racistische wetenschappen, het meest misleidende taalkundig onderzoek en Nazi-stormtroepers …" Dat is in feite wat we vandaag de dag zien op Westerse universiteiten. Het is "een ideologische oorlog… met de Joden en hun vrienden in het nadeel…"
De grens tussen "oppositie tegen Israël of Zionisme en antisemitisme" is volgens hem al onmogelijk te trekken.
Lévy ziet het als "het gebruik van een nieuw woord om hetzelfde te zeggen", en voegt eraan toe dat "antisemitisme een stroming is geworden die op zichzelf staat in het Westerse politieke leven."
Met betrekking tot de beschuldiging dat Israëli's wraak willen nemen op Hamas, heeft hij Israël sinds 7 oktober verschillende keren bezocht, maar hij heeft "nog nooit iemand over wraak horen praten. Gerechtigheid ja; het bevrijden van de gevangenen, ja; het absoluut vernietigen van de politieke en militaire capaciteiten van Hamas. Maar geen wraak."
Hij is nogal bot in zijn bewering dat "de toekomst van de Joden nergens verzekerd is. Niet in Europa, zoals we nu zien; niet in Amerika, waar we een antisemitisme ontdekken waarvan ik al lang vermoedde dat het bestond… Maar zelfs in Israël is de toekomst van de Joden niet verzekerd, zoals 7 oktober bewees. Dit is onze existentiële toestand vandaag." [Ik ben het totaal oneens met hem over de Joden in Israël, gebaseerd op Gods vele beloften om Zijn volk terug te brengen en hen te beschermen in Zijn land. Zie https://www.ifi.org.il/en/teac... voor een diepgaande studie over dit onderwerp.]
Hij eindigde dit interview met de bevestiging van zijn overtuiging dat Israël alleen staat en alleen maar eenzamer komt te staan naarmate de tijd verstrijkt, wat eigenlijk een vervulling is van Numeri 23:9b. ("Loneliness of Israel: Bernard-Henri Lévy speakes," Israel Hayom Interview, 5 May 2024)
Theologie afukh
Koffie afukh is een favoriete drank van Israëli's. Het betekent letterlijk "omgekeerde koffie", waarbij de koffie in hete melk wordt gegoten in plaats van andersom.
Theologie afukh is een geliefkoosde, maar gevaarlijke drank voor de moderne kerk. Het wordt gebruiktdoor degenen die zeggen dat je het Oude Testament moet interpreteren door de ogen van het Nieuwe, ook al deden Yeshua en de vroege gelovigen precies het tegenovergestelde; zij legden het Nieuwe Testament uit door middel van de Tenach, de enige Schrift die zij hadden.
Hier zijn een paar vragen die de "afukh"-theologie op zijn kop zouden moeten zetten: Hoe vaak citeren de Psalmen uit de evangeliën? Welke verzen uit het Nieuwe Testament gebruikten Jesaja of andere Tenach-profeten om te bewijzen dat wat ze zeiden van God kwam? Hoe vaak verwijst Mozes in de eerste vijf boeken van de Bijbel, de Thora, naar de geschriften van Paulus? Hoe vaak verwijst Daniël niet naar het boek Openbaring? Het is duidelijk dat het antwoord op al deze vragen "niet eens één keer!" is.
Maar hoe vaak wordt er in het Nieuwe Testament niet verwezen naar de Tenach? Sommige geleerden zeggen dat maar liefst een derde van het Nieuwe Testament dat doet, simpelweg omdat de Tenach de basis bevat voor elk theologisch concept en inzicht in het Nieuwe Testament.
Als je nog steeds niet zeker weet wat ik zeg, probeer dan dit eenvoudige gedachte-experiment. Leg de God, die in het Nieuwe Testament wordt geopenbaard uit, zonder ook maar één keer te verwijzen naar Zijn openbaring van Zichzelf in de Tenach. Het is niet mogelijk omdat de Heilige Geest verwacht dat gelovigen in Yeshua heel Gods Woord kennen en koesteren – zowel de Tenach als het Nieuwe Testament.
Zodra Uw woorden gevonden werden, at ik ze op.
Uw woord was mij tot vreugde en tot blijdschap in mijn hart,
want Uw Naam is over mij uitgeroepen, HEERE, God van de legermachten.Jeremia 15:16
Zegeningen uit Jeruzalem
Chuck Cohen